این رمان تصویری تلخ و گزنده از وضعیت روشنفکران در جامعه استبدادی روسیه ارائه می‌دهد و به طرح پرسش‌هایی در مورد ماهیت انسان، جامعه و معنای زندگی می‌پردازد. مهم‌ترین چیز در زندگی یک نفر چیست؟ احتمالاً عشق، آخر چه چیزی می‌تواند از عشق مهم‌تر باشد؟ طرح اصلی این داستان نیز بر روی عشق متمرکز است. داستان کتاب یادداشت آدم‌های زیادی به زبان اول شخص و به‌صورت دفتر خاطرات نوشته شده است. این کتاب داستان یک نجیب‌زادهٔ فقیر 31 ساله است که باوجود سن کمش، تنها چند روز از زندگی‌اش باقی مانده است و در این چند روز سعی می‌کند حوادث زندگی‌اش را بازگو کند. همان‌طور که قهرمان داستان از زندگی خودش می‌گوید ما بیشتر و بیشتر با او آشنا می‌شویم. پس از توصیف سرخوردگی دوران جوانی و سقوط خانواده‌اش و از دست‌دادن موقعیت‌های زندگی‌اش، او از عشقش به لیزا می‌گوید، دختر یک کارمند دولتی و همچنین از رقابت خودش با شاهزاده برای به‌دست آوردن این دختر و تحقیرهایش می‌گوید.
او صفای شخصیتش را در تعریف روایت زندگی‌اش حفظ می‌کند و در طی تعاریفش دلسوزی‌ای نیز برای خود دارد. چولکاتورین حساس است و این را در جمله‌به‌جمله صحبت‌هایش می‌توان درک کرد. در کل قصه بغضی فروخورده در چولکاتورین می‌توان یافت که حالا در دم مرگش ترکیده است. تعریفی که چولکاتورین از خود به دیگری می‌دهد ساده و بی‌آلایش است و فقط کمی همدردی در دم مرگ لازم دارد. شاید در پایان قصه چولکاتورین عجیب باشد برایتان که چرا او این‌چنین ساده‌دلانه تا دم مرگ ادامه داده و بخش تاریک آدمی در وجود او غلبه بر بخش سپیدش نکرده است. شاید همین یک سؤال آسان و ابتدایی بتواند توجه بیشتری از ما را معطوف به چنین الگوی شخصیتی‌ای کند که در بیرون از ادبیات هم دور از ما نیستند و ما هر روز می‌توانیم این ساده‌دلان نیک‌سیرت پر از بغض و فراموش‌شدگی را پیدا کنیم.
«یادداشت‌های آدم زیادی» یکی از رمان‌های کوتاه و مشهور ایوان تورگنیف است که به تعبیر بابک شهاب، مترجم کتاب، قهرمان اصلی در آن تمام احساسات خود را موشکافی می‌کند و حتی از نامحسوس‌ترین طیف روان خود نیز فرونمی‌گذارد. این داستان را از نمونه‌های مهم روایت اول شخص خوانده‌اند که نمادی از کهن‌الگوی مفهوم ادبی روسی «آدم زیادی» است. پیش از تورگنیف، نویسندگان روسی دیگری، از جمله پوشکین، نیز در آثارشان به انسانی که بعدها آدم زیادی نامیده و به کهن‌‌الگویی مشهور در ادبیات روسیه بدل شد، پرداخته بودند. او با ویژگی‌هایی که تورگنیف به او داده است، تجسم مفهوم آدم زیادی در ادبیات روسیه است.رمان یادداشت‌های آدم زیادی رمانی با شخصیت‌پردازی ماهرانه است. تورگنیف در این رمان با مهارت نویسنده‌ای کاربلد زیر پوست راوی اول‌شخص داستانش می‌رود و وجوه مختلف شخصیت او را با ظرافت به نمایش می‌گذارد.کتاب یادداشت‌های آدم زیادی با ترجمه و مقدمۀ بابک شهاب در انتشارات وال منتشر شده است.
دانلود کتاب نایاب آدم زیادی را به همه علاقمندان و دوست‌داران و عاشقان ادبیات داستانی و رمان‌های جذاب و کلاسیک، اکیدا پیشنهاد می‌کنیم. کتاب “آدم زیادی” اثری از نویسنده مشهور و بزرگ روس، ایوان تورگینف می‌باشد. عباس باقری این کتاب ارزشمند را در سال 1328 خورشیدی به چاپ رسانده است. «تورگنیف از نظر من بزرگ‌ترین نویسنده‌ای است که تاکنون وجود داشته.» – ارنست همینگویاین کتاب ابتدا توسط مقامات سانسور شد، چون برخی از قسمت‌های آن را انتقادی بیش از حد نسبت به جامعهٔ روسیه دانستند. این نسخه از کتاب آدم زیادی که اکنون در دست شماست، اثری است بسیار قدیمی، چاپ سال 1328 خورشیدی که توسط کاربران تهیه و در این پایگاه فرهنگی بارگزاری شده است. این رمان همچنین از نظر ساختار روایی، اثری منحصر به فرد به حساب می‌آید.
او در ملک اربابی مادرش بزرگ شد و به دانشگاه مسکو و سپس پترزبورگ رفت. در بازگشت به روسیه، در حالی که شیفتۀ غرب شده بود کم‌کم به ادبیات روی آورد؛ در ابتدا شعر می‌سرود بعد طرحواره‌هایی نوشت و در آن‌ها هولناک بود نظام سرواژ در روسیه را (که در رفتار مادرش با رعایایش از نزدیک هم شاهد آن بود) برملا کرد. نمایشنامه‌ای هم نوشت اما در سال 1852 دستگیر و به ملک مادری تبعید شد. از این پس به سراغ نوشتن رمان کوتاه رفت و رودین، آشیانۀ اشراف، در آستانۀ فردا و پدران و پسران را نوشت. واکنش انتقادی خصمانه به قهرمان نیهیلیست رمان آخرش، باعث شد تصمیم بگیرد که در خارج زندگی کند و پس از جنگ فرانسه و پروس، در پاریس زندگی کرد و رمان‌های بعدی‌اش و داستان‌های کوتاه‌اش را در غربت نوشت.
ثبت ديدگاه