مثلا در بخشی از کتاب مولف فداکاری ( امام حسین-ع ) را روی نظریه اصالت عربی دانسته، در صورتی که ما شیعیان حضرت حسین (ع) را امام دانسته و از خودگذشتگی آن حضرت و یارانش را تنها به خاطر خدا و حفظ شعایر دین مبین اسلام می دانیم و واقعا این گونه فداکاری ها و جانبازی ها جز به خاطر دین و داشتن ایمانی قوی و محکم میسر نخواهد بود. همچنین در بخشی دیگر حماسه عاشورای حسینی را مانند دیگر حماسه های رزمی جهان دانسته و با آن ها مورد مقایسه قرار داده، در صورتی که نظیر چنین حادثه ای با این همه فراز و نشیب در هیچ یک از ادوار تاریخی جهان سابقه نداشته است و… در این کتاب، نویسنده به شرح فداکاری ها، جنگ ها، جوانمردی ها و زندگی (امام حسین-ع) و یارانش می پردازد. کتاب “امام حسین و ایران” نوشته‌ی کورت فریشلر، نویسنده آلمانی معروف، مترجم ذبیح‌الله منصوری، یکی از مولفات تاریخی معتبر در جلد تاریخ اسلام است. این اثر به طور ویژه به داستان و تأثیرات امام حسین علیه ظلم و فساد دوران خلافت امویان پرداخته و تأکیدی بر اهمیت مبارزه علیه ستم و سرکوب قرار داده است. کتاب امام حسین و ایران نوشته کورت فریشلر ترجمه ذبیح الله منصوری توسط انتشارات جاویدان به چاپ رسیده است.
منظور حاکم عراقین از اینکه اسیران به کوفه برسند این بود که مردم کوفه اسیران را ببینند. خاندان على طوری به ایرانیان علاقه‌مند بودند که مردم ایران آنها را به چشم عرب نمی‌دیدند و چون مدتی با علی(ع) در بین‌النهرین می‌زیستند همه کم یا بیش زبان فارسی را می‌دانستند. بارتولومو عقیده دارد ایرانیان که در سال شصتم هجری آماده شدند که به حسین(ع) کمک کنند تا اینکه وی به ایران بیاید و پادشاه ایران شود دو منظور داشتند؛ اول تحصیل استقلال برای خودشان؛ دوم درهم‌شکستن قدرت بنی‌امیه که در آن موقع مظهر قدرت عرب بود و طرف‌داری ایرانیان از حسین(ع) فقط شفاهی نبود، زیرا از مال گذشتند و هم از جان. بارتولومو عقیده دارد که طرف‌داری ایرانیان از حسین از دو منبع مذهبی و ملی سرچشمه می‌گرفت و آنها فکر می‌کردند که با طرف‌داری از حسین به وظیفۀ مذهبی خود عمل می‌کنند و پاداش معنوی به دست خواهند آورد و هم نائل به تحصیل استقلال ملی خواهند شد. یکی از انتقاداتی که به این کتاب مطرح شده، این است که نویسنده به طور اصلی از منابع متعلق به جریان اهل سنت استفاده کرده و به منابع مهم شیعه کمتر توجه کرده است. در این کتاب، یک قسمت مهم به شرکت ویژهٔ ایرانیان در واقعهٔ کربلا و تضحیهٔ آنان برای دفاع از امام حسین اختصاص یافته است.
بااینکه دقت کردند که کسی از ورود آنها به سلوجی مطلع نشود، سه روز بعداز اینکه وارد شدند، حاکم کوفه از ورود گیو مستحضر شد. می‌گویند علت اینکه خط و کتب ساسانی از بین رفت این بود که زبان مذهبی ایرانیان زبان عربی شد و آنها برای خواندن و فهم قرآن مجبور شدند که زبان عربی را بیاموزند، اما این اجبار در سوریه هم وجود داشت، ولی زبان و خط سریانی از بین نرفت. «مارسلین» یکی دیگر از شرق‌شناسان نیمۀ اول قرن بیستم عقیده دارد زنی که به سمت سفارت در باغ بهار حضور یافت «شهربانو» همسر حسین(ع) و مادر على زین‌العابدین(ع) بوده و ازاین‌جهت زین‌العابدین، پسر حسین، در آن مجمع حضور نیافت که به‌مناسبت بیماری نمی‌توانست در آن موقع به ایران مسافرت کند، اما بعد از چندین ماه دیگر که حالش بهتر شد با پدر عازم بین‌النهرین گردید. قبول این نظریه دشوار است، چون اکثر مورخین نوشته‌اند که شهربانو بعد از وضع‌حمل زندگی را بدرود گفت و مجمع باغ بهار لااقل سی و هشت سال پس از مرگ شهربانو، دختر یزدگرد سوم و همسر حسین، منعقد گردید و اگر شهربانو تا آن تاریخ زنده بوده باید گفت که پنجاه و شش یا پنجاه و هفت سال از عمرش می‌گذشته است. شهر کتاب نایاب نام فروشگاه اینترنتی کتاب نایاب است که سالهاست در زمینه خرید و فروش کتاب نایاب ,خرید و فروش کتاب دست دوم,کتاب قدیمی و دست دوم,صفحه گرامافون,مجلات قدیمی فعالیت می کند.همینطور خریدار کتاب دست دوم به بالاترین قیمت در محل است.
به هرحال می‌توان گفت کتاب حاضر برای اغلب مسلمانان به‌خصوص شیعیان می‌تواند قابل استفاده باشد. نکته‌ای که ذکرش ضرورت دارد این است که بعضی یقین حاصل کرده‌اند که سکنۀ بین‌النهرین عرب بودند و به زبان عربی تکلم می‌کردند و به خاطر ندارند که بین‌النهرین در قسمتی از سلطنت چهارصدسالۀ اشکانیان و در تمام دوران سلطنت ساسانیان مرکز امپراتوری ایران بوده است و در تمام آن دوران طولانی تیسفون (مداین) پایتخت ایران بود. رسوخ زبان فارسی در بین‌النهرین به‌قدری طولانی شد که حتی در پایان قرن سوم هجری که مدتی از خلافت عباسیان می‌گذشت و آنها بغداد را پایتخت خود کرده بودند هنوز قسمتی از مردم بین‌النهرین به زبان فارسی تکلم می‌نمودند. همان‌طور که سلطۀ اعراب بر بین‌النهرین نتوانست زبان فارسی را به‌زودی ازآنجا براندازد تسلط عرب‌ها در سوریه نتوانست به‌زودی بر زبان سوریانی، که زبانی بود از ریشۀ یونانی، غلبه کند و آن زبان بعد از سلطۀ اعراب بر سوریه باقی ماند و مردم به زبان سوریانی تکلم می‌کردند و می‌نوشتند. درصورتی‌که در بین‌النهرین مردم به زبان فارسی صحبت می‌نمودند بدون‌اینکه بتوانند بنویسند (غیر از خواص که با خط پهلوی می‌نوشتند).
وی گفت که صبر امام‌حسین از ظلم و فسق «یزید» به انتها رسیده و ازطرف یزید دائم او را در فشار می‌گذارند که با وی بیعت کند و برای‌اینکه وظیفۀ خود را در قبال خداوند و شارع دین اسلام و پدرش به‌موقع اجرا بگذارد مایل است که از حجاز خارج گردد. اساسا در ترجمه‌های منصوری حتی اگر از نسخه‌های اصل و افراد حقیقی هم باشند نمی‌توان تکیه بر اعلام، نام‌ها و روایت داستان داشت. آقای کورت فریشلر، نویسنده خیالی این کتاب، با عنوان مورخ و مستشرق مشهور نام می‌برد در حالی که نه تنها در هیچ سایت آلمانی و یا انگلیسی حتی یک خط بیو گرافی در مورد این شخص وجود ندارد، بلکه باید اعتراف کرد که هیچ کتاب آلمانی تحت عنوان «Imam Hussein und Iran» که منصوری اشاره کرده، نوشته نشده است . مارسلین می‌گوید از سال چهلم هجرت که علی‌بن ابی‌طالب(ع) زندگی را بدرود گفت، طوری معاویه و آنگاه پسرش (یزید) ایرانیان را در فشار گذاشتند که آنها نتوانستند سر بلند کنند و حکام آن دو خلیفه نسبت به هر ایرانی که ظنین می‌شدند بی‌درنگ به قتلش می‌رسانیدند. اما ایرانیان چند دژ تسخیرناپذیر داشتند که حکام معاویه و یزید نمی‌توانستند در آن دژها ایجاد رخنه کنند و یکی از آن دژها مازندران بود و دیگری گیلان و در گیلان سکنۀ محلی علی‌بن ابی‌طالب را به لقب «رشت» می‌خواندند، یعنی دانشمند فرزانه و بعد از او این لقب به حسن و آنگاه به حسین داده شد و هنوز این کلمه در گیلان بر زبان‌ها می‌باشد و حاکم‌نشین گیلان رشت است. رفتن گیو به بین‌النهرین دلیل بر بیدار شدن نهضت ملی ایرانیان و عقیدۀ باطنی آنها به حسین(ع) بود.
امام حسین و ایران کتابی تاریخی به قلم کورت فریشلر نویسندهٔ آلمانی است و ذبیح‌الله منصوری مترجم نام آشنای ایرانی آن را به فارسی برگردانده است. در این کتاب، یک قسمت مهم به شرکت ویژه ایرانیان در واقعه کربلا و تضحیه آنان برای دفاع از امام حسین اختصاص یافته است. امام حسین در این کتاب، با ادبیات نقلی از ابوعلی سیمجور، عشق و پشتیبانی ایرانیان را به تأکید آورده و پیش‌بینی کرده است که خود و یارانش به شهادت خواهند رسید. ایرانیان نیز با ایثار و ایمان به امام حسین، به این دعوت پاسخ دادند و از کوفه به سوی کربلا رفتند تا در مسیر عدالت و مبارزه علیه ظلم قرار گیرند.یکی از انتقاداتی که به این کتاب مطرح شده، این است که نویسنده به طور اصلی از منابع متعلق به جریان اهل سنت استفاده کرده و به منابع مهم شیعه کمتر توجه کرده است. این امر توجیه‌پذیر است زیرا مترجمان و نویسندگان معمولا بر اساس منابعی که در دسترس دارند، اثرات خود را آفرینش می‌دهند و این اختیار در ترجمه و تحلیل اوج می‌گیرد. فرزندان علی‌بن ابی‌طالب کم یا بیش به زبان فارسی، یعنی پهلوی ساسانی، آشنا بودند و آشنایی آنها به آن زبان دو سبب داشت.
کتاب امام حسین و ایران تألیف کورت فریشلر آلمانی توسط ذبیح اله منصوری به فارسی ترجمه شده است. در این کتاب، مولف اغلب از کتب اهل سنت استفاده کرده و به مأخذ مهم شیعه کمتر دسترسی داشته بنابراین گاهی نظریات ناقص و ناصوابی را نیز عنوان کرده است. مثلا در صفحه 285 کتاب مولف فداکاری امام حسین را روی نظریۀ اصالت عربی دانسته، در صورتی که ما شیعیان حضرت حسین (ع) را امام دانسته و از خودگذشتگی آن حضرت و یارانش را تنها به خاطر خدا و حفظ شعایر دین مبین اسلام می دانیم و واقعا این گونه فداکاری ها و جانبازی ها جز به خاطر دین و داشتن ایمانی قوی و محکم میسر نخواهد بود. کتاب امام حسین و ایران تألیف کورت فریشلر آلمانی توسط ذبیح اله منصوری به فارسی ترجمه شده است. مثلا در صفحه ۲۸۵ کتاب مولف فداکاری امام حسین را روی نظریۀ اصالت عربی دانسته، در صورتی که ما شیعیان حضرت حسین (ع) را امام دانسته و از خودگذشتگی آن حضرت و یارانش را تنها به خاطر خدا و حفظ شعایر دین مبین اسلام می دانیم و واقعا این گونه فداکاری ها و جانبازی ها جز به خاطر دین و داشتن ایمانی قوی و محکم میسر نخواهد بود.
ولی مداین در پنجاه سال آخر سلطنت ساسانیان شبیه شده بود به پرسپولیس در دورۀ هخامنشیان و شیز __ که امروز نامش تخت‌سلیمان است __ در آغاز و وسط سلطنت ساسانیان. پرسپولیس در دورۀ هخامنشیان و شیز (تخت‌سلیمان) در آغاز و وسط سلطنت ساسانیان پایتخت مذهبی ایرانیان بود. مداین هم در پنجاه سال آخر سلطنت ایرانیان پایتخت مذهبی به شمار می‌آمد و به همین جهت اعراب متعصب گفتند که نباید مداین پایتخت اسلام شود و علی(ع) کوفه را برای مرکز اسلام انتخاب کرد، ولی بعداز اینکه به قتل رسید پایتختِ اسلام منتقل به دمشق شد که مرکز امویان بود. امام حسین و ایران اثری از کورت فریشلر درباره ی سال شصتم هجری و ارتباطات امام حسین (ع) با ایران است. در این کتاب نویسنده از برخی منابع اهل سنت استفاده کرده و نظریات آنها را لحاظ نموده. ذبیح‌الله منصوری هم از آن نام‌های عجیب و غریب یک قرن گذشته تاریخ و ادبیات ایران است که نام او در هر کتابی با حاشیه‌هایی همراه است.
معابر شهر مکه آن قدر وسیع بود که اگر در سال شصتم هجرت اتومبیل وجود می‌داشت بدون اشکال زیاد، از آن معابر می‌گذشت. ساختن خانه ها با سنگ در مکه مسبوق به قبل از اسلام بود و اولین مرتبه که اسم مکه در تاریخ خوانده می‌شود در جغرافیای بطلمیوس است. بعضی از مورخین شیعه نوشته اند که حسین (ع) قبل از اینکه اظهاراتش را بکند یعنی وصیت نماید سوره توبه را که سوره نهم قرآن می باشد خواند و بعضی این روایت را نپذیرفته اند و گفته اند حسین (ع) امام بود و معصوم، و امام معصوم گناه نمی کند تا اینکه توبه نماید وانگهی سور توبه را برای توبه کردن نمی خوانند بلکه مثل سایر سوره های قرآن آن را تلاوت می نمایند. اگر ما در سال شصتم هجرت قدم به مکه می‌گذاشتیم اولین چیزی که سبب حیرت ما میگردید وسعت معابر شهر بود. دومین چیزی که باعث حیرت می‌شد اینکه می‌دیدیم که خانه های شهر مکه با سنگ ساخته شده و در بین خانه ها حتی عمارات سه طبقه هم دیده می‌شود. فروشگاه اینترنتی کتابستان، جایی است برای گشت و گذار مجازی دربین هزاران عنوان کتابِ پرفروش، به روز و جذاب از ناشران مطرح کشور و خرید آسان کتاب از هر نقطه ایران عزیز بیشتر بخوانید..
ثبت ديدگاه