این نامه دو سال پس از کشف بیماری کافکا، در نوامبر ۱۹۱۹ نوشته شده است. «نامه به‌پدر» کوشش کافکای پسر است برای غلبه بر کشاکش اساسی زندگی خود که ذهن او را در ۳۶سالگی به‌همان اندازه به‌خود مشغول داشته بوده که در کودکی؛ یعنی رابطه با پدرش. داستان این کتاب در رابطه با نامه ای است که نویسنده آن را برای پدرش نوشته است.
پس از عضویت، لینک دانلود این کتاب و همه‌ی کتاب‌های سایت برای شما فعال می‌شوند. ما در وب‌سایت معرفی کتاب کافه‌بوک اعتقاد داریم که باید کتاب خوب خواند و به همین خاطر در انتخاب آن به شما کمک می‌کنیم. تقریبا با همه صفحاتش گریه کردم،دوبار خواندم مدلیه که برای چیزهایی که خودت تجربه کردی،یک نفر اسم می‌ذاره و توصیفشون میکنه،و تو روی مبل مقابلش نشستی و هی گریه می‌کنی.اگه مودتون پایینه سراغش نرید. در میان غبار روزگار، قصه‌هایی ناگفته در انتظار نغمه‌ای دلنشین بودند تا در تار و پود وجودمان ریشه بدوانند و جان تازه‌ای به کالبدمان ببخشند. رمان بوک، گویی قافله‌ای از راویان قصه‌گو، این نغمه‌ها را به گوش جانمان می‌رساند و ما را به سفری شگفت‌انگیز در قلمرو بیکران داستان‌ها رهنمون می‌شود.
ابعاد روانشناسانه این نامه شایسته توجه است و بدون تردید هر خواننده‌ای را به فکر فرو می‌برد. البته کافکا دلیل رفتارهای پدر را درک می‌کند و در مقابل خودش را نیز می‌شناسد و می‌داند که این روش تربیتی چه تاثیری بر او گذاشته است. فرانتس کافکا فرزند بزرگ پدری ترسناک، مستبد، خودساخته، تنومند و پرسروصدا بود. مادرش خرافاتی و ضعیف‌تر و از آن بود که پسرش را حفظ کند. در این میان تنها فرانتس که آدم باریک‌اندام و ظریفی بود مورد توجه خاص پدر قرار می‌گرفت.
فرانتس کافکا نویسنده‌ای بزرگ و اهل چک بود که بخشی از عواطف انسانی را به نام خود کرد. قسمتی که اکنون می‌توانیم کافکایی بنامیم و به خاطر او بهتر آن‌ها را بشناسیم، بسنجیم و از آن‌ها رها شویم. خواندن این کتاب نیز کمک می‌کند که جهان کافکایی را بهتر بشناسیم. کتاب نایاب “نامه به پدر” اثری از فرانتس کافکا می‌باشد. این کتاب در شمار مشهورترین آثار فرانتس کافکا است که پس از مرگ او گردآوری و منتشر گردید.
اما در کتاب نامه به پدر به نظر می‌رسد که کافکا خود را تخلیه می‌کند. رفتارهای پدرش را به طور کامل نقد می‌کند و می‌نویسد که حضور او در زندگی‌اش باعث چه چیزهایی شده است. کافکا در این نامه از ترس‌هایی که در طول زندگی داشته است می‌نویسد و رابطه‌ای که با پدرش داشته است شرح می‌دهد. رابطه‌ای که درک آن کمک بزرگی به فهم کتاب‌های کافکا می‌کند. شخصیت پدر در این نامه، عظمتی مطلق‌گونه دارد، عظمتی از نوع آن که در داستان کوتاه قضاوت، در رمان‌های محاکمه و قصر و در داستان‌های مربوط به دیوار چین، در حکمگزاران این آثار می‌بینیم.
او همه‌ی دردهایش را در نامه‌ای که به پدرش می‌نویسد، با او در میان می‌گذارد و به هنرمندانه‌ترین شکل، سعی در بیان احساسات و نظراتش دارد. این نامه دعوتی است به دنیای ذهنی نویسنده‌ای درون‌گرا با آرزوهایی بربادرفته. کتاب نامه به پدر نوشتهٔ فرانتس کافکا و با ترجمهٔ فرامرز بهزاد است و انتشارات خوارزمی آن را منتشر کرده است.
این کتاب در واقع یک نامه طولانی است که کافکا در سال 1919 به پدرش، هرمان کافکا، نوشت اما هرگز ارسال نکرد. در این نامه، کافکا به تحلیل و نقد رابطه پیچیده و پرتنش خود با پدرش می‌پردازد و سعی می‌کند دلایل بسیاری از مشکلات روانی و احساسی خود را توضیح دهد. این کتاب یکی از آثار مهم در شناخت بهتر شخصیت و جهان‌بینی فرانتس کافکا است و به خوانندگان کمک می‌کند تا ریشه‌های بسیاری از مضامین و نگرانی‌های موجود در سایر آثار او را درک کنند. این اثر نه تنها از نظر ادبی بلکه از نظر روان‌شناختی نیز بسیار ارزشمند است و به تحلیل و بررسی رابطه‌های والدین و فرزندان از دیدگاه یک نویسنده برجسته کمک می‌کند. «نامه به پدر» اثری است که در آن «فرانتس کافکا» نامه‌ای به پدر خود، «هرمان کافکا» نوشته است؛ نامه‌ای که هرگز به مقصد نرسید.
نوشتن برای او تلاشی است که شاید پروندهٔ روز بسته شود و امکان خواب فراهم آید، خوابی که دیدیم کمتر میسر می‌شود. کافکا می‌نویسد تا حساب خود را با روز پاک کند، ولی می‌دانیم که راه گریز از کابوس، بیدارشدن از خواب است. آنچه در طی روز گذشته است در ذهن او به صورت تصاویری پی درپی تکرار می‌شود، هر تصویر، تصویر دیگری را تداعی می‌کند، تداعی در تداعی، و اگر او این‌همه را ننویسد، ادامهٔ زندگی برایش ناممکن می‌شود، دیوانه می‌شود. ردپای این بی‌خوابی را در بسیاری از آثار او می‌توان احساس کرد. ظاهرا فقط دلش می‌خواست برای رهایی ذهنی از سوالات و سرکوب‌های کودکی و نوجوانی، گفتگویی با پدر داشته و پس از نگارش این سطور و آرام شدن ذهنش از ارسال آن‌ها خودداری کرد.
سه اثر بزرگ او ــ رمان‌های محاکمه، قصر و امریکا ــ هم ناتمام‌اند. کافکا در ۳۹ سالگی بازنشسته شد و سرانجام سوم ژوئن ۱۹۲۴ در اثر سل حنجره در آسایشگاهی در وین چشم از جهان فروبست. کتاب نامه به پدر یکی از مهم‌ترین قلم‌زنی‌های کافکاست.
ثبت ديدگاه