او سی و چهار سال بعد، جایزه‌ی نوبل ادبیات خود را به پاس قدردانی از نخستین معلمش، به لویی ژرمن تقدیم کرد. ولی شاید ذکر این نکته خالی از لطف نباشد که این یادداشت‌ها به هیچ وجه زندگی شخصی نویسنده را نشان نمی‌دهد. آلبر کامو در یادداشت‌هایش هیچ چیزی درباره عشق‌های زندگی‌اش، فرزندانش، همکارانش، ناراحتی روزمره، ترس‌هایی که داشت و یا جزئیات خانه‌هایی که در آن زندگی می‌کرد ننوشت. پس از بازگشت از اروپا، آلبر کامو مطالعات ادبی خود را گسترش داد.
وی بسیاری از آثار کلاسیک ادبیات فرانسه و نویسندگان برجسته‌ی زمان خود را مطالعه کرد او مدت کوتاهی (از سال 1934 تا 1935) عضو حزب کمونیست الجزایر بود. آلبر کامو در شانزده‌سالگی با سرمایه‌‌ی اندکی که از شغل‌های مختلف به دست آورده بود، آپارتمان کوچک خانوادگی‌شان را ترک گفت و زندگی مستقل خود را آغاز کرد. پس از گذشت مدت زمانی اندک، او به عنوان دانشجوی فلسفه وارد دانشگاه الجزیره شد. بیماری سل سلامتی کامو را با تهدیدی خطرناک مواجه کرده بود؛ از همین روی، او پس از کسب مدرک دانشگاهی‌‌اش، به استراحتگاهی در آلپ فرانسه رفت. احتمالاً چیزی که بیشتر از همه توجه خواننده را جلب می‌کند عشق کامو به زندگی باشد. هنگامی که کتاب را می‌خوانید تمام هستی را همراه با آلبر کامو تجزیه و تحلیل می‌کنید و درباره همه‌چیز سوال دارید.
اما نهایتاً به این برمی‌گردید که بهتر است عاشقانه زندگی کنید و از آن لذت ببرید. در همه لحظات ناامیدی، در سختی‌های زندگی، در روزهای نفرت‌انگیز جنگ و در مواردی که پوچی بر شما غلبه می‌کند، کامو در کنار شماست تا بگوید همه این‌ها خود زندگی است و باید عاشق آن باشید. باید عاشق دنیا و رنج حاصل از زندگی در این دنیا باشید. باید عاشق زمین، انسان‌ها، تیره‌روزی، دریا، تابستان و نور گرم آفتاب باشید. برای دریافت کتاب دفترچه‌ها و دسترسی به هزاران کتاب الکترونیک و کتاب صوتی دیگر و همچنین مطالعه معرفی کتاب‌ها و نظرات کاربران درباره کتاب‌ها لازم است اپلیکیشن کتابراه را نصب کنید. در طول جنگ کامو به یک گروه مقاومت فرانسوی به نام کمبت پیوست که یک روزنامهٴ زیرزمینی نیز با همین نام منتشر می‌کرد.
یادداشت‌ها شامل یادداشت‌های کامو از ۱۹۳۵ تا پایان عمرش می‌شود. او یادداشت‌ها را برای این می‌نوشت که نکاتی را به ذهن بیاورد و بتواند بعدها آن را بپروراند. در لابه‌لای یادداشت‌ها به بخش‌هایی برمی‌خوریم که به‌طور پیوسته نوشته شده و بعداً در آثارش از جمله بیگانه، طاعون و سوءتفاهم مورد استفاده قرار گرفته است و نیز رد تمام آثار و فکرهای به ثمرنرسیده‌اش به چشم می‌خورد. یادداشت‌ها همچنین در شناخت زندگی کامو منبعی دست‌اول است.
و در پایان کتاب چهارم که شامل یادداشت‌های سفر کامو می‌باشد. کتاب از دو بخش سفر به آمریکا و آمریکای جنوبی تشکیل شده است. باید به این اندیشه کلیدی در آثار کامو نگاهی ژرف نمود، سقوط تنها رمانی بی‌هوا نبود، فلسفه‌ای است در ماهیت کامو، انتقاد بزرگ اوست به جامعه و بشریت، که راه بطلان را همچون معشوقه‌ای سخت در آغوش کشیده‌اند.
او در دانشگاه الجزیره تحصیل کرد و تا پیش از آنکه در سال ۱۹۳۰ گرفتار بیماری سل شود دروازه‌بان تیم فوتبال این دانشگاه بود. در سال ۱۹۴۹ پس از آنکه کامو از جنبش «شهروند جهانی» گری دیویس جدا شد یک اتحادیهٴ بین‌المللی را تأسیس کرد که آندره بروتون نیز یکی از اعضای آن بود. شکل‌گیری این گروه، به گفته خود کامو، بر اساس «محکوم کردن هر دو ایدئولوژی شکل گرفته در آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی» بود.
آلبر کامو فیلسوف و اندیشمند الجزایری از معدود افراد معاصر بود که بیرق مبارزه با پوچ انگاری را با تمام وجود برافراشت. استاد اخلاقی که چهره زیبایی از انقلاب و انقلابی به نمایش گذارد. کتابچین یک اپلیکیشن کتاب مالتی پلتفرم است یعنی کاربران می توانند در تمام دیوایسها و سیستم عاملها (ویندوز، اندروید و آی او اس) کتابهای خود را مطالعه نمایند و از کتابخوانی در محیطی لذت بخش بهره مند شوند. بسیاری از این مقالات در كتاب در گذر روز ها و رویداد نگاری الجزایر چاپ شدند. برای پیشرفت در فوتبال آماده شد كه بیماری این مجال را به او نداد و او به دلیل ظاهر شدن نشانه های اولیه بیماری سل، ناگزیر فوتبال را كنار گذاشت و تا آخر عمر به تماشا كردن فوتبال بسنده كرد.
اگر از طرفداران آلبر کامو هستید و می‌خواهید با خواندن یادداشت‌هایش با جنبه‌هایی از شخصیت و افکارش آشنا شوید، این کتاب برای شما لذت‌بخش خواهد بود. برای دانلود قانونی کتاب دفترچه‌ها و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید. آلبر کامو در چهار ژانویه‌ی 1960، زمانی که تنها 46 سال داشت، بر اثر سانحه‌ی رانندگی درگذشت. مقبره‌ی او در گورستان لومارین، در جنوب فرانسه واقع شده است.
آلبر کامو در این گروه با نام مستعار بوشار علیه نازیسم مبارزه می‌کرد. او در سال ۱۹۴۳ سردبیر نشریهٴ کمبت شد و در همین سال کامو و سارتر نخستین بار در آخرین تمرین نمایش مگس‌ها به کارگردانی سارتر همدیگر را ملاقات کردند. اما اشاره به این مقوله یعنی (ساده انگاری) دلیل اصلی برای آغاز نوشتاری هرچند کوتاه در باب آلبر کامو به خصوص کتاب (یادداشت‌ها) است. بولهوسانی که اکثرا تنها با مطالعه (بیگانه) به صورت کاملا وارونه، کامو را جارچی سیاه چاله پوچ انگاری می‌دانند. نظر شما در مورد کتاب یادداشت‌ها آلبر کامو چیست؟ لطفا اگر این کتاب را خوانده‌اید، حتما نظرات ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید. با نظر دادن در مورد کتاب‌ها در انتخاب کتاب به همدیگر کمک کنیم.
ثبت ديدگاه