همه‌ی مکاتب روان‌درمانی پویا در آمریکا از جنبه‌ی میان‌فردی بودن، عمیقا و البته ضمنا مبتنی بر نظریه‌پردازان نو فرویدی مانند «کارن هورنای»، «اریک فروم» و به‌ویژه «هری استاک سالیوان» و نظریه‌ی میان‌فردی‌اش در روان‌شناسی هستند. سالیوان ادعا می‌کند که شخصیت تقریبا به‌طور کامل محصول تعامل با دیگر انسان‌های با اهمیت است. کتاب وقتی نیچه گریست آمیزه‌ای است از واقعیت و خیال، جلوه‌ای از عشق، تقدیر و اراده در وین خردگرای سده‌ی نوزدهم و در آستانه زایش فیلسوف اروپا. یوزف برویر، از پایه‌گذاران روانکاوی، دانشجوی پزشکی جوانی به نام زیگموند فروید، همه اجزایی هستند که در ساختار رمان در هم تنیده می‌شوند تا حماسه‌ی فراموش نشدنی رابطه خیالی میان بیماری خارق‌العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند. در این کتاب اروین یالوم هم به دنبال همین ایکون از شخصیت شوپنهاور رفته و با داستانی تمثیلی به دنبال کم کردن بدبینی‌های انسان است.

اگر حتی اسم «اروین یالوم»، نویسنده و روانپزشک آمریکایی را نشنیده باشید، احتمالا کتاب معروف او، «وقتی نیچه گریست» را در بساط کتابفروشان کنار خیابان دیده‌اید. او که فارغ‌التحصیل روانپزشکی از دانشگاه‌های جورج واشنگتون و بوستون است، نه تنها سال‌هاست که بر کرسی استادی دانشگاه استنفورد نشسته، که عناوین متعددی کتاب در زمینه‌ی روانشناسی و داستان‌های روانشناسانه در کارنامه‌ی خود دارد. این مکتب روانشناسی، بر موارد و مشکلاتی تمرکز دارد که به هستی انسان برمی‌گردند. ابعادی از هستی انسان، که اجتناب‌ناپذیرند و از آن‌ها راه فراری نیست. اروین یالوم روان‌پزشک، روان‌درمانگر اگزیستانسیال (وجودی) و استاد بازنشسته‌ی روان‌پزشکی از دانشگاه استنفورد است. تا به امروز از این نویسنده‌ی آمریکایی کتاب‌های داستانی و غیرداستانی بسیاری با رویکرد روان‌درمانی منتشر شده است.

کتاب صوتی وقتی نیچه گریست به ترجمه‌ی سپیده حبیب و کتاب الکترونیک هنگامی که نیچه گریست به ترجمه‌ی کیومرث پارسای در سایت کتابراه موجود است. ناخودآگاهم به شیوه‌ای که اصلاً فکرش را نمی‌کردم نقشی حیاتی در نوشتن دژخیم عشق ایفا کرد. وقتی به پایان هر کدام از آن 9 داستان می‌رسیدم، داستان بعدی به شکلی مرموز جای خودش را در ذهنم باز می‌کرد. وقتی داشتم روی پایان داستان دهم – در جست‌وجوی رویابین – کار می‌کردم، شگفتی دیگری برایم رقم خورد.

برای اروین یالوم، روان‌پزشکی دنیای بی‌پایان شگفت‌آوری بود که در آن با بیمارانی روبه‌رو می‌شد که هر یک داستانی یگانه و منحصربه‌فرد داشتند و درمانی متفاوت می‌طلبیدند. با گذشت زمان، این نگرش او را از حلقه‌ی روان‌پزشکی حرفه‌ای دور کرد، چرا که این محیط را به‌تمامی تحت سلطه‌ی نیروهای اقتصادی‌ای می‌دید که پیروی از تشخیصی فردیت‌زدایی‌شده و مبتنی بر آیین‌نامه را لازم می‌دانستند؛ درمانی مختصر برای همه. اروین یالوم که با جریان‌های فکری دوران خود و فلسفه آشنا بود به سمت درمان مبتنی بر اصول اندیشه‌ی اگزیستانسیالم کشیده شد. پس از اخذ مدرک لیسانس خود از دانشگاه جورج واشنگتن در سال 1952 و دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون در سال 1956 وی برای گذراندن دوره کارآموزی خود در بیمارستان Mount Sinai راهی نیویورک شد. او فعالیت خود را در کلینیک Phipps بیمارستان جانس هاپکینز آغاز کرد و آموزش خود را در سال 1960 به پایان رساند. پس از دو سال خدمت ارتش در بیمارستان عمومی Tripler در هونولولو ، یالوم فعالیت دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد.

از دیگر آثار محبوب او می‌توان به درمان شوپنهاور و مسئله‌ی اسپینوزا اشاره کرد. درواقع این چهار اضطراب وجودی ریشه در بودن آدمی در جهان هستی دارد و از ابتدا با انسان همراه است و چیزی جدا از او نیست. به همین خاطر در طول زمان و گذران زندگی، هر انسانی باتوجه به شرایط خود افکار و احساسات نگران‌کننده‌ای به سراغش می‌آید و رفتارهایی را در پیش می‌گیرد که خودش نیز ریشه و علت آن را نمی‌داند. در چنین موقعیتی روان درمانگرانی همچون اروین یالوم با تکیه بر رویکرد روان درمانی اگزیستانسیال به اصل وجود انسان بازمی‌گردند و تلاش می‌کنند با واکاوی مشکلات بیماران خود، به این چهار عامل اصلی بپردازند.

اروین د یالوم روان درمانگر برجسته در قالب این رمان به مباحث عمیق روانشناسی میپردازد و با استفاده از تکنیک ها و دیالوگ های ساخته شده مطالب مهمی را در ارتباط با روانشناسی و فلسفه به خواننده انتقال میدهد. فیلیپ که فردی منزوی و به‌نوعی رونوشت شوپنهاور است، به یکی از گروه‌های درمانی روان‌درمانگر مشهوری به نام ژولیوس وارد می‌شود. فیلیپ آرزو دارد با بکارگیری اندیشه‌های شوپنهاور، به یک مشاور فلسفی بدل شود و برای این منظور نیازمند سرپرستی ژولیوس است. ولی ژولیوس می‌خواهد به کمک اعضای گروه به فیلیپ بقبولاند که این ارتباط انسانی است که به زندگی معنا می‌بخشد، کاری که هیچ‌کس برای شوپنهاور تاریخی نکرد. در سال 1970، یالوما اثر خود را که مبتنی بر تئوری و تمرین روان درمانی گروهی بود را منتشر کرد و در آن درباره ی ادبیات تحقیق پیرامون روان درمان گروهی و روانشناسی اجتماعی رفتار گروهی صحبت کرد. در این اثر به بررسی چگونگی عملکرد افراد در زمینه گروهی و چگونگی کسب اعضای گروه می پردازد.

انسان‌ها همیشه در گروه‌ها زندگی می‌کنند و با روابط سخت و مداوم میان اعضای گروه مشخص می‌شوند. ادامه‌ی حیات اشخاص و گونه‌ها بدون پیوندهای میان فردی متقابل مثبت و عمیق ممکن نیست. این کتاب جذاب و متنوع برای مخاطب حرفه‌ای روان‌کاوی و مخاطب علاقه‌مند به آشنایی بیشتر با پیچیدگی‌های روانی مناسب خواهد بود.

مفهوم و رویکرد روان‌درمانی اگزیستانسیال یا هستی‌گرا، بحث اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد. یالوم، تجربه‌ی چهل و پنج سال روان‌درمانی خود را در هشتاد و پنج بخش مجزا ریخته و با لحنی طنز آلود در پی ارائه‌ی روش‌هایی عملی برای درمان است. او می‌گوید که در نوشتن این کتاب، آنچه بیش از هر چیز برای او اهمیت داشته، اشتیاق و برانگیزاندن شور در خواننده است. این کتاب در واقع یادداشت و ضمیمه‌ای تکمیلی است بر یک برنامه‌ی جامع آموزشی تمام عیار. با این حال، گرچه او از طنز کلامش غافل نشده است، اما در توصیف روش‌های درمانی، بسیار جدی عمل کرده است.

علاقه‌مندان به مباحث فلسفی و روانشناسی از شنیدن این کتاب مشهور و برجسته لذت خواهند برد. به علاوه کسانی که به کار درمانی مشغولند یا دانشجوی رشته روانشناسی هستند، نکات ارزشمندی را خواهند آموخت. در انتها باید گفت با شنیدن این کتاب صوتی فوق‌العاده قرار است زلزله‌ای در بنیان‌های فکری‌تان ایجاد شود و نوع نگاه شما به انسان و جهان تغییر نماید. در کتابچین از کتابهای رمان و داستان گرفته تا کتابهای مدیریت ،موفقیت ،روانشناسی ،شعر ،دینی و مذهبی و دیگر کتابهای با موضوعات مختلف را پیدا خواهید کرد. یالوم با داستان‌های ساده و جالبی که از تجربیات خود و دیگران در کتاب‌هایش حرف می‌زند، علاوه بر روان‌شناسان و روان‌کاوان توانسته است که مردم عامه را هم با خود همراه کند. یالوم در این کتاب به عمد از تاریخ روان‌کاوی و افراد مؤثر در تاریخ روان‌کاوی یاد می‌کند تا فراموش نکنیم که پیشکسوتان از کجا آغاز کرده‌اند و چگونه اندیشیده‌اند تا سنگ بنای دانش روان‌شناسی و روان‌پزشکی را بنا نهند.