این کتاب به خواننده کمک می‌کند تا با دنیای کودکی و نوجوانی کامو آشنا شود و تأثیرات عمیق این دوران بر زندگی و آثار او را درک کند. آدم اول یکی از آثار مهم و تأثیرگذار کامو است که نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات و تجربیات اوست و خواندن این اثر میتواند در فهم شخصیت کامو و درک بهتر آثار او تاثیرگذار باشد . آلبر کامو | متولد ۷ نوامبر ۱۹۱۳ – درگذشتهٔ ۴ ژانویه ۱۹۶۰ | نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی برنده جایزه ادبی نوبل بود. او یکی از نویسندگان بزرگ در مکتب رئالیسم، خالق کتاب مشهور بیگانه و مقاله جریان‌ساز افسانهٔ سیزیف است.

این کتاب به خواننده کمک می‌کند تا با دیدگاه‌های کامو در مورد نقش نویسندگان در جامعه آشنا شود و اهمیت تعهد اجتماعی و سیاسی را درک کند. کتاب کالیگولا، که از کتاب های معروف آلبر کامو یاد می شود اثری از جنس نمایشنامه است که در آن به مسائلی چون قدرت، جنون و پوچی پرداخته شده است. این اثر که بر اساس زندگی امپراتور رومی کالیگولا نوشته شده، تصویری از حکومتی است که توسط جوانی خام و دیوانه اداره می‌شود. کامو در این نمایشنامه، کالیگولا را به عنوان نمادی از انسانی نشان می‌دهد که در جستجوی معنای زندگی است، اما در نهایت به پوچی می‌رسد و به جنون کشیده می‌شود.

خواننده‌ها در سال اول حضور هری در هاگوارتز، برای نخستین بار وارد دنیای سحر و جادو می‌شوند. این کتاب اولین آشنایی ما به بسیاری از مهم‌ترین شخصیت‌های هری پاتر مثل دامبلدور، هاگرید، هرماینی(هرمیون) و ران بود. آلبر کامو در شانزده‌سالگی با سرمایه‌‌ی اندکی که از شغل‌های مختلف به دست آورده بود، آپارتمان کوچک خانوادگی‌شان را ترک گفت و زندگی مستقل خود را آغاز کرد. پس از گذشت مدت زمانی اندک، او به عنوان دانشجوی فلسفه وارد دانشگاه الجزیره شد. بیماری سل سلامتی کامو را با تهدیدی خطرناک مواجه کرده بود؛ از همین روی، او پس از کسب مدرک دانشگاهی‌‌اش، به استراحتگاهی در آلپ فرانسه رفت.

حتی در حلقه‌های روشنفکری، او را به‌خاطر دیدگاه‌هایش راجع به الجزایر دست می‌انداختند و هنگامی هم که نشستی عمومی برای حل بحران این کشور ترتیب داد، به مرگ تهدید شد. «کومبا» یک گروه زیرزمینی بود که ابتدا، به‌موازات گروه مقاومت، با هدف ایجاد اخلال در کار ارتش آلمان نازی تشکیل شده بود. بعدها این گروه، روزنامه‌ای زیرزمینی هم به همین نام منتشر کرد و کار اصلی آن، با انتشار همین روزنامه آغاز شد. نسخه‌های روزنامه را، به‌صورت برگه‌هایی کوچک، از چاپخانه‌های مخفی به پاریس می‌فرستادند و بعد، آن‌ها را در بسته‌هایی که اسم چیزی کاملاً بی‌ربط با روزنامه را رویشان زده بودند، بسته‌بندی و مخفیانه پخش می‌کردند. سرانجام در سال 1940 آلبر کامو توسط فرماندار الجزیره احضار شد.

مقاله زیبایش، تابستان الجزیره، گرمای آفتاب و تن‌های برنزه را ستایش می‌کند. می‎نویسد برای اولین بار طی دو هزار سال تن‌های عریان در ساحل دیدیه می‌شود. بیست قرن است که آدم‌ها تلاش کردند به گستاخی معصومانه یونانی لباس حجب و حیا بپوشانند، جسم را تحقیر و لباس‌ها را پیچیده کنند. ولی امروز مردهای جوان در سواحل مدیترانه مثل پهلوانان یونانی ژست می‌گیرند. آلبر کامو می‌گفت وقتی درست بفهمید که زندگی پوچ و بی‌معنی است احتمالا می‌خواهی ناامید شوی ولی از طرفی هم وادار می‌شوی با شور بیشتری زندگی کنی. بر این اساس کامو خیلی جدی به خوشی‌های زندگی معمولی متعهد شد.

در افسانه سیزیف کامو به این واقعیت می پردازد که انسان ها باید با وجود آنکه مرگ اجتناب ناپذیر است، به زندگی خود ادامه دهند. همچون بسیاری از آثار دیگر کامو، او دوست به مخاطب خود تمام کارهای پوچی که انسان ها قادر به انجام آن هستند؛ چه کارهای خوب و چه کارهای وحشتناک را نشان دهد. طاعون بخشی از دوره ای از کار کامو است که به «چرخه شورش» شهرت دارد. در این دوره آثار کامو حول محور مبارزه انسان ها با مرگ و انجام کارهایی برای جلوگیری از سرنوشت محتومشان می گردند. کتابی که شهرتش رانه تنها در ایران که در جهان حتی هنوز هم مدیون اوست. البته که کار آلبر کامو در۲۷ سالگی پس از انتشار کتاب و شهرت به پایان نرسید.

کامو، به‌دلیل مواضع مستقلی که داشت، از جانب هردو حزب تحت فشار بود و سرانجام از حرب کمونیست اخراج شد. در دوران دبیرستان، دلخوشی‌های کامو فوتبال و شنا و تئاتر و کتاب خواندن بود. در ردۀ جوانان تیم راسینگ دانشگاه الجزیره (RUA) دروازه‌بان شد و خوش هم درخشید اما حضورش در عرصۀ فوتبال زیاد دوام نیاورد. در سال 1930 عوارض بیماری سل در او ظاهر شد و این کامو را مجبور کرد که با فوتبال برای همیشه خداحافظی کند اگرچه تا آخر عمرش طرفدار و تماشاچی پروپاقرص فوتبال باقی ماند. از روزهایی که فوتبالیست بود به خوشی یاد می‌کرد و از یادآوری آن روزها احساساتی می‌شد.

پوچی و گناه و سرگشتگی از جمله مضامین مطرح‌شده در رمان «سقوط» هستند. کتاب «اسطوره سیزیف» از چهار بخش اصلی به نام‌های «استدلال پوچ»، «انسان پوچ‌گرا»، «آفرینش پوچ»، «اسطورة سیزیف» و پی‌افزودی با عنوان «امید و پوچی در آثار کافکا» تشکیل شده است. داستان رمان «طاعون» از این قرار است که در شهر اورانِ الجزایر، بیماری طاعون شیوع پیدا می‌کند اما مقامات ابتدا آن را جدی نمی‌گیرند تا جایی که بیماری چنان فراگیر می‌شود که کار به قرنطینه می‌کشد.

او خودکشی را رد می کند و تأیید می کند که داشتن یک دیدگاه «پوچ» می تواند به ما اجازه دهد که زندگی را به طور کامل زندگی کنیم. برای نقد آثاری مشابه بیگانه همواره از این اثر برای مقیاس و معیار بررسی و سنجش اثرگذاری استفاده می‌شود، آلبر کامو بدون شک با نگارش بیگانه دریچه نوینی از شیوه نگارش و ادغام فلسفه و قصه به روی ادبیات جهان گشود. او که در دانشگاه علاقه و توان خود در نوشتن را شناخته و به آن بها داده بود در اوایل بیست سالگی روی به روزنامه‌نگاری آورد و در روزنامه تازه تأسیس جبهه خلق الجزایر، مشغول به نوشتن شد. در ۲۶ سالگی، به اتفاق دو تن دیگر از دوستانش نشریه ریواژ (ساحل‌ها) را بنیان نهاد. همزمان با آغاز جنگ جهانی دوم انتشار روزنامه ریواژ نیز به حالت تعلیق درآمد.