در این صورت است که یاد می‌گیریم چطور دنیا، خوشبختی و آرامش‌مان را بر پایه حضور یا عدم حضور دیگران بنا نکنیم. می‌فهمیم که چگونه می‌توانیم بعد از هر رنجی، خودمان را تسلی بدهیم و آرامش ببخشیم. رفتن آدم‌ها دیگر دلیل ناراحتی، اندوه و افسردگی ما نیست.
اما با استفاده از ابزار و راهنمای درست میتوان حداقل از سختی آن کمی کاست و شاید کمی زودتر به آرامش نسبی ای که آدمیزاد به دنبال آن است رسید. برای اطلاع از آخرین تخفیف‌ها و جدیدترین کالاها در خبرنامه ثبت‌نام کنید. گاهی اوقات لازم است تا در زندگی چیزی پیدا کنیم که به آن چنگ بزنیم. شاید لازم است تا زیبایی و معنای زندگی را در کمک کردن به دیگران ببینیم. پادکست معرفی کتاب رادیو سامان این بار کتاب مغاز… حمایت شما برای ما بسیار ارزشمنده و کمک می‌کنه که بهتر بشیم و محتوای بهتری رو ارائه بدیم.
این کتاب در ارتباط با موضوع خودشناسی و موفقیت است و من هر فصل را به صورت جز ارائه میدهم که هم از طولانی بودن فایل ها خسته نشوید و هم بتوانید بخش مورد نظر خود را به راحتی پیدا کنید. ما برای قبول اینکه باید با بعضی آدم‌ها، موقعیت‌ها و شرایط خداحافظی کنیم به زمان احتیاج داریم، زمان باید بگذرد. ذهن ما باید هزاران داستان متقاعد کننده بسازد تا آرام آرام به لحظه خداحافظی نزدیک شویم. به هر حال چه تصمیم بگیریم چه همچنان خودمان را معلق نگه داریم، لحظه‌های خداحافظی فرا می‌رسند.
کتاب اساسا غیر داستانی است اما ردپای قصه ها و داستان هایی را که نویسنده به قول خود از تجربه بیمارانش گرفته است ،می توان در آن دید. به دلیل استقبال بالایی که از این کتاب صورت گرفت در عرض چند ماه به چاپ پنجم خود رسید. کتاب در نه فصل و حول محور خودشناسی و نگاه به درون نوشته شده است که هر کدام به بخش های کوتاه یک تا سه صفحه ای تقسیم شده اند. از شناساندن بالاترین سطح روابط انسانی شروع می شود و در آخر به تنهایی بشر می رسد، و نشان می دهد که با خودشناسی می توان صمیمیت و روابط پایدارتری را ایچاد نمود. کتاب با واقع نگری از شما می خواهد خودتان را بپذیرید و در نهایت آرامش را بیابید. در کنار پذیرش، ما یاد می‌گیریم که خودمان، شخص اول جهانمان هستیم و باید آن را بسازیم.
حقیقت این است که فرار کردن کمکی به ما نمی‌کند. در خداحافظی‌ها دردی وجود دارد، دردی پنهان، اصلا مگر می‌شود خداحافظی دردناک نباشد؟ اگر خیلی وقت است که متوجه شده‌ایم به خداحافظی خاصی نزدیک شده‌ایم بهتر است خودمان را گول نزنیم، بهتر است درد را به رنج تبدیل نکنیم. پیدا کردنی که به‌اندازه‌ی یک عمر طول می‌کشد. و تکه‌هایی که همه‌جا حضور دارند و فقط کافی است ما در مسیرشان قرار بگیریم، آن وقت اگر هشیار باشیم، شاید بخش‌هایی از خودمان را ببینیم. 📌 📝 پادکست نون سبز رو دنبال کنید، نظرتون رو بنویسید و ما رو به دوستانتون پیشنهاد بدید.
ثبت ديدگاه