مرد زیرزمینی با مخاطب بر سر بحث‌های فلسفی می‌نشیند و ذهن ما و خودش را درباره مسائل پیرامون آن به چالش می‌کشد. سوالات فلسفی و چالش‌برانگیز طرح می‌کند، بدونِ اینکه انتظار پاسخی از سمتِ ما که تنها گوش‌هایی مقابل ذهن پریشان او هستیم داشته باشد. او فقط افکارش را روی کاغذ می‌آود و حتی انکار می‌کند که کسی آنها را خواهد خواند. انگار که او با خودش مشغول صحبت و درگیری است و نوشتن بهانه برای تخلیه ذهنِ کلافه شده خودش است.

انسانی که گاه حاضر است از روی اختیار راه اشتباه را پیش بگیرد، در آن راه زجر بکشد، ولی خودش را به خودش ثابت کند و اختیارش را نشان دهد. انسان موجود عجیبی است که گم شده، فردیت ندارد و ترجیح می‌دهد زیر سایه امنِ همان اسم بشریت پنهان بماند. داستایفسکی در یادداشت‌های زیرزمینی از زبان مردی سخن می‌گوید که از آگاهیِ زیاد نسبت به سایر مردم عادی، به کنج انزوای زیرزمینش خزیده و گویی مقابل فلاکت روزگار و جهالت مردم مشغول طغیانی منفعلانه است. فروشگاه اینترنتی تهران کتاب با هدف رضایتمندی شما عزیزان سعی دارد که کتاب های متنوعی اعم از درسی ، کمک درسی ، عمومی ، دانشگاهی و ….. را در کمترین زمان ممکن به دستان پر مهر شما عزیزان برساند لازم به ذکر است که مسافت برای ما مهم نیست هرجای کره زمین که باشید براتون با سریعترین و ایمن ترین روش ممکن ارسال می گردد.

طبق یکی از مقاله های همین سایت ” چگونه داستایفسکی بخوانیم” بهتر هست که رمانهای این نویسنده قدم به قدم خونده بشه. اگر شما اون دوتارو خونده باشین به راحتی میتونین این رمان رو هم بخونین . ولی بهتره که قبل از تهیه کتاب در مورد ترجمه ها کمی تحقیق کنید. من با مقایسه ای که بین دوترجمه آقایان شهدی و اتش بر آب انجام دادم ترجمه جناب شهدی از نشر به سخن پیشنهاد میکنم چون در مقایسه با ترجمه جناب آتش بر آب نثر روان تر و ساده تری داره.

از آثار او «ابله»، «جنایت و مکافات» و «برادران کارامازوف» هستند.برای مشاهده موارد مرتبط می‌توانید به دسته‌بندی خرید کتاب روانشناسی مراجعه کنید. پس به نظر می رسد که واقعا خود این خودسری و اختیار برایشان بهتر و خوشایندتر از هر منفعتی بوده… بخش اول کتاب خیلی بهتر از بخش دوم کتاب بودخیلی تفسیر و تحلیل های جالب و عمیقی از ذات انسان داشت. من ترجمه نسرین مجیدی رو خوندم که خیلی خیلی خوب و روان و درست بود. از آثار داستایوفسکی برادران کارامازوف رو بیشتر دوست داشتم چون به نظرم حرف هایی که داستایوفسکی میزنه اصلا مناسب یه کتاب صد و خورده صفحه ای مناسب نیست. به نظرم یادداشت های زیرزمینی رو با شتاب و عجله تموم کرده.

کتاب یادداشت های زیرزمینی، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که اولین بار در سال 1864 وارد بازار نشر شد. تحول برانگیزترین رمان داستایفسکی، مرز میان داستان در قرن نوزدهم و بیستم، و شیوه ی نگرش به خود در هر یک از این دو سده را تعیین می کند. راوی بی نام و نشان این داستان که یکی از جالب توجه ترین شخصیت ها در ادبیات است، قبلا شغلی دولتی داشته اما اکنون از زندگی عادی فاصله گرفته و زیستی زیرزمینی را برای خود برگزیده است. او با فاصله گرفتن از جامعه و روند معمولی زندگی انسان ها، داستانی پراحساس، گزنده و خودمتناقض را روایت می کند که هجومی همه جانبه به آرمان گرایی های اجتماعی، و گواهی بر سرشت اساسا غیرمنطقی انسان است.

کتاب یادداشت های زیرزمینی، بدون تردید یکی از برترین آثار استاد بزرگ ادبیات، فئودور داستایفسکی است. راوی داستان قبلا شغلی دولتی داشته اما اکنون از زندگی عادی فاصله گرفته و زندگی در زیرزمین را برای خود برگزیده است. او با فاصله گرفتن از جامعه و روند معمولی زندگی انسان‌ها، داستانی پراحساس، گزنده و خودمتناقض را روایت می‌کند که هجومی همه جانبه به آرمان‌گرایی‌های اجتماعی، و گواهی بر سرشت اساسا غیرمنطقی انسان است .او نسبت به همه‌چیز شکایت دارد.

منتهی با فرمی که از دیگر آثار او فاصله بسیار زیادی دارد. شستُف فیلسوف، مچالسکی منتقد و بیشتر خوانندگان روس جملگی بر آن‌اند که سبک یادداشت‌های زیرزمینی، به تعبیر شستُف، «بسیار عجیب» است. هر چند مرد زیرزمینی فلسفه بافی را دوست دارد، فایده‌ای در استفاده از عبارت‌های فلسفی نمی‌بیند. هر جا چنین لغت‌هایی انتخاب می‌کند برای مسخره کردن آنهاست، وگرنه افکارش را با صریح‌ترین و حتی خام‌ترین عبارت‌ها بیان می‌کند. نمونه‌ی آن استفاده‌اش از لغت غیر معمول «khoteniye» است، اسم مصدری که از «khotet» (خواستن) حاصل شـده اسـت. این لغتی است ساده و اساسی که به شکلی غریزی و بی‌واسطه دم دست است.