برای ایرانی‌های خارج از کشور نیز این گوهر یگانه می‌تواند هدیه‌ای مناسب برای فرزندان باشد که در فرهنگی دور از ایران دنیا آمده و بزرگ شده‌اند. او به شکلی هنرمندانه از این ابزار برای نقد جامعه، حاکمان ناصالح، و ریاکاری‌های دینی و اجتماعی استفاده می‌کند. حافظ در بسیاری از اشعار خود به موضوع دین‌مداران ریاکار و زهد فروشان می‌پردازد و آنان را به‌خاطر بی‌صداقتی و ظاهرگرایی‌شان مورد انتقاد قرار می‌دهد.
او عشق را به عنوان یک نیروی الهی و آسمانی نیز می‌بیند که انسان را به سوی حقیقت و کمال می‌برد. این عشق الهی در قالب عرفانی جلوه می‌کند و به‌گونه‌ای که عاشق در پی شناخت حق و رسیدن به وصال با معشوق الهی است. حافظ با تلفیق این دو نوع عشق، دنیای شعر خود را به شکلی منحصر به فرد و چندلایه بیان می‌کند. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی در سال 727هجری در شیراز دیده به جهان گشود. وی در کودکی تمام قرآن را از حفظ می‌خواند و از همین‌روی به حافظ مشهور گردید. وجود برخی عوامل در اشعار حافظ باعث می شود تا آدمی را به یاد شعرهای خواجوی کرمانی بیاندازد، عواملی همچون لحن شيرين زبان، ترکيبات بسيار جذاب و همچنین روانی و صيقل‌زدگی الفاظ از جمله این تشابهات است.
فال که به معنای عاقبت بینی و طالع است در واقع یک کلمه عربی است که ما از آن استفاده می کنیم اما در فارسی این کلمه به معنای شگون است یعنی هم به معنای خوب و هم به معنای بد است. پیامبر اسلام نیز فال نیکو را پیشنهاد می کند و به آن توصیه کرده است تا جایی که این کار به صورت یک سنت در آمده است و افراد در مناسبت های مختلف، اقدام به تفال زدن می کنند. مثلاً برای پیدا کردن شعری که مصراع « یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن» مصراع دوم یکی از بیتهای آن است؛ باید شعرهایی را نگاه کنید که حرف آخر قافیهٔ آنها «ن» است.
وزن‌یابی دستی در بیشتر موارد با ملاحظهٔ تنها یک مصرع از شعر صورت گرفته و امکان وجود اشکال در آن (مخصوصاً اشتباه در تشخیص وزنهای قابل تبدیل از قبیل وزن مثنوی مولوی به جای وزن عروضی سریع مطوی مکشوف) وجود دارد. وزن‌یابی ماشینی نیز که جدیداً با استفاده از امکانات تارنمای سرود اضافه شده بعضاً خطا دارد. برخی از بخشها شامل اشعاری با بیش از یک وزن هستند که در این صورت عمدتاً وزن ابیات آغازین و برای بعضی منظومه‌ها وزن غالب منظومه به عنوان وزن آن بخش منظور شده است. او را بزرگ‌ترین شاعر پارسی‌زبان و پارسی‌سرا می‌شناسند و شهرت بی‌مانند وی در چهارگوشه گیتی، از عجایب جهان است. برای گرفتن فال حافظ در ابتدا بایستی نیت کنید و توصیه می شود یا فاتحه ای خوانده و تقدیم روح شاخ نبات کنید و یا صلوات بفرستید.
از سوی دیگر او در به کارگیری زبان ادبی یعنی استفاده کامل از بدیع و بیان و ایجاد روابط متعدد موسیقایی و معنایی بین کلمات گوی سبقت را از همگان ربوده است. دیوان حافظ که مشتمل بر حدود ۵۰۰ غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تا کنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه‌های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان‌های جهان به‌چاپ رسیده‌است. شاید تعداد نسخه‌های خطّی ساده یا تذهیب شدهٔ آن در کتابخانه‌های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد. نکتهٔ خاصی که در دیوان حافظ وجود دارد، کثرت نسخه‌هایی با مفردات و واژه‌های گوناگون است که این خصیصه باعث بروز تصحیحات متعدد و گاه متناقض هم در بین مصححان می‌شود. دیوان حافظ یکی از کتاب شعرهای ماندگار تاریخ است که بقدری زیبا و خوب سروده شده است که در همه جای جهان آوازه ی شاعر معاصر ما به گوش می رسد و به چندین زبان ترجمه شده و در اختیار علاقمندان به شعر قرار داده شده است .
سپس در حالی که کتاب را در دست چپ گرفته اید با دست راست آن را باز کنید و سپس غزلی را که برایتان قرعه افتاده را بخوانید و بر اساس شرایط روحی و مشکل خود، برداشتی از آن داشته باشید. ایهام در حافظ غوغایی است و بسامد آن از همه صنایع بیشتر است به نحوی که برخی آن را مختصه اصلی سبک حافظ شمردهاند. مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است. وی در دوران نوجوانی خود در نانوایی کار می کرد و در یکی از آن روزهایی که وظیفه داشت نان ها را به محله ای ثروتمند ببرد با دختری به نام نسرین آشنا شد و جذب زیبایی و کلمات وی شد. وی پس از ازدواج با دختری که به خاطر شیرین زبانی اش به او شاخ نبات می گفت، صاحب یک فرزند شد و پس از گذشت چند سال همسر خود را از دست داد و دیگر تا آخر عمر ازدواج نکرد. با وجودی که از حافظ قطعات دیگری در قوالب مختلف از مثنوی تا رباعی در دسترس است، اما شهرت حافظ که حق مطلب را در مورد او به نهایت خود می‌رساند، غزلیات اوست.
اما روایت‌های تایید نشده‌ای هم وجود دارد که حافظ ۲۰ سال قبل از مرگش دیوان را ویرایش و گردآوری کرده است. دیوان حافظ تأثیر گسترده‌ای بر شاعران و نویسندگان پس از او داشته است. شاعران بزرگی مانند مولانا، سعدی، عطار و حتی شاعران دوره‌های بعدی همچون صائب تبریزی و بیدل دهلوی از حافظ الهام گرفته‌اند. همچنین، بسیاری از نویسندگان و اندیشمندان غربی نیز به دلیل ترجمه اشعار حافظ به زبان‌های اروپایی، به اشعار او علاقه‌مند شده و او را به عنوان یکی از شاعران برجسته جهان معرفی کرده‌اند. گوته، شاعر و فیلسوف آلمانی، از جمله افرادی است که تحت تأثیر حافظ قرار گرفته و در اثر معروف خود، “دیوان غربی-شرقی”، به حافظ ادای احترام کرده است. دیوان حافظ شامل غزل‌ها، قصیده‌ها، قطعه‌ها، رباعیات و مثنوی‌ها است.
از یک سو، شراب می‌تواند به عشق زمینی و لذت‌های دنیوی اشاره داشته باشد، اما از سوی دیگر، در عرفان اسلامی، شراب نمادی از عشق الهی و معرفت است که انسان را از خود بی‌خود می‌کند و به سوی خداوند می‌برد. میخانه نیز نماد مکانی است که انسان‌ها از قیودات دنیوی رها می‌شوند و به حقیقت نزدیک‌تر می‌شوند. پیر مغان، که در اشعار حافظ از او یاد می‌شود، معمولاً به عنوان راهنمایی عارف و رهرو مسیر حقیقت در نظر گرفته می‌شود. دیوان حافظ که در اکثر خانه های ایرانی وجود دارد شامل تمامی اشعار و غزلیات حافظ است. کتاب حافظ هم شامل سطوح عاشقانه است و هم شامل سطوح عارفانه و هم از طرفی شامل قصیده که مدح است می شود از این رو می توان گفت که دیوان حافظ شامل هر سه جریان شعری است. برای دریافت کتاب دیوان خواجه حافظ شیرازی و دسترسی به هزاران کتاب الکترونیک و کتاب صوتی دیگر و همچنین مطالعه معرفی کتاب‌ها و نظرات کاربران درباره کتاب‌ها لازم است اپلیکیشن کتابراه را نصب کنید.
خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی معروف به لسان‌الغیب شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است. او از مهم‌ترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود. در سده‌های هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او به گونه‌ای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگ‌داشت حافظ در محل آرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی برگزار می‌شود. مطابق تقویم رسمی ایران این روز را روز بزرگ‌داشت حافظ نامیده‌اند.
خواجه شمس الدین محمد شیرازی متخلص به « حافظ »، غزل سرای بزرگ و از سرآمدان شعر و ادب پارسی است. علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایه ای رفیع یافت؛ به ویژه در علوم فقهی و الهی تأمل بسیار کرد و قرآن را با چهارده روایت گوناگون از بر داشت. آرامگاه او در «حافظیهٔ شیراز» زیارتگاه صاحب نظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است. آرامگاه حافظ در شهر شیراز و در منطقهٔ حافظیّه در فضایی آکنده از عطر و زیبایی گل‌های جان‌پرور، درآمیخته با شور اشعار خواجه، واقع شده‌است. امروزه این مکان یکی از جاذبه‌های مهمّ گردشگری به‌شمار می‌رود و بسیاری از مشتاقان شعر و اندیشه حافظ را از اطراف جهان به این مکان می‌کشاند.
ثبت ديدگاه