این کتاب بهنوعی داستان زندگی خود سداریس است که معلوم نیست کجاها حقیقت دارد و کجاها را از خودش درآورده است ولی پر از جزئیات است. کتاب به دو بخش تقسیم شده؛ بخش اول مربوط به زمانی میشود که هنوز به نرماندی فرانسه نقل مکان نکرده بود. او از بزرگشدنش در حومه شهر رالی در کارولینای شمالی میگوید، وقتی نمیتوانست «س» و «ش» را درست تلفظ کند.
چنگار (Epitélioma) عنوان نمایشنامهی دیگری است به قلم رنه هامو که در کتاب طنزآوران جهان نمایش 32 آمده است. رنه هامو (René Hamou) این نمایشنامه را به صورت تکگویی در یک پرده به رشتهی تحریر درآورده و با روایتی مختصر و تأثیرگذار، به مفاهیمی همچون رفتار انسانی و هنجارهای اجتماعی میپردازد. چنگار، به معنای تومور یا سرطان است و رنه هامو با بهره از این اصطلاح پزشکی به مفاهیم مذکور میپردازد. رنه هامو داستان مردی را روایت میکند که اصطلاحاً به مرضِ تومور اجتماعیِ فریبکاری و تظاهر دچار است. نویسنده به واسطهی تعاملات و ترسیم شرایط مختلف در نمایشنامهی چنگار، فساد اخلاقی و سطحینگر بودن اجتماع را به باد انتقاد میگیرد.
کتاب «خندههای بیصدا»، نوشتهی محبوبه سلطانزاده، تاکنون به دو زبان ترجمه شده است. دهخدا بهعنوان نویسنده و سردبیر با میرزاجهانگیرخان شیرازی بهعنوان مدیر و گرداننده امور و میرزاقاسمخان تبریزی بهعنوان صاحب سرمایه و مدیر در اداره روزنامه صوراسرافیل همکاری بسیار نزدیکی داشت. ایوب آقاخانی داستان را شبیه راویان قصههای هزارویکشب میخواند و همین، جذابیت داستان را بیشتر میکند.
ولی نیت شوم و اصلی آنها این است که او را به درون غارشان بکشانند و بعد از کشتنش، داراییهایش را بدزدند. کتاب طنزآوران جهان نمایش 32 شامل هفت نمایشنامهی کوتاه است از نویسندگانی به نامهای موریس بارییر؛ ادواردو مانه؛ رُنه هامو؛ آلبرتو رُدی؛ ژرار روینه؛ گی فواسی؛ ژان کلود دانو. تمامی این نمایشنامهها در زمرهی طنز سیاه قرار دارند با ساختارهای گوناگون که یکی از اشتراکاتشان این است که همگی اواخر دهههای شصت و هفتاد میلادی روایت شدهاند. البته پرطرفدارترین و بهترین کتابش همین کتاب «بالاخره یه روزی قشنگ حرف میزنم» است. از او نباید انتظاری را داشته باشید که از کافکا و فاکنر و بورخس دارید. اتفاقاً در بیشتر طنزهایش فضاهای روشنفکری و روشنفکران را دست میاندازد و باعث خنده میشود.
هفت نمایشنامهای که در کتاب طنزآوران جهان نمایش 32 گردآوری شدهاند، وجه اشتراکاتی دارند و از میان آنها میتوان به نقد اجتماعی، طنز سیاه، معناباختگی، رفتار انسانی، ساختار تک پرده، دینامیکهای بیناشخصیتی و آیرونی اشاره کرد. در ادامه نگاهی مختصر و مفید خواهیم داشت به مضمون این هفت نمایشنامه که در کتاب طنزآوران جهان نمایش 32 جمعآوری شدهاند. نمایشنامهی در رستوران (AU RESTAURANT) به قلم موریس باری یر، اثری است کمدی در یک صحنه که به تعاملات خندهدار میان دو شخصیتِ پیشخدمت و مشتری، داخل رستوران میپردازد. دیالوگهای سرگرمکننده و خندهداری که موریس باری یر (Maurice Barrier) در این نمایشنامه گنجانده، باعث شده اثرش سر زبانها بیفتد و خواندن و دیدنش برای مخاطب لذتبخش شود. اثری که پیش رو دارید، کتاب طنزآوران جهان نمایش 26 مجموعهی نمایشنامههای تکگویی طنز از دو نویسندهی پرآوازهی این حوزه، یعنی شارل کرو (Charles Cros) و ریمون دووس (Raymond Devos) را با شما به اشتراک میگذارد. این نمایشنامهها به همت داریوش مودبیان گردآوری و ترجمه شدهاند.
ثبت ديدگاه