یک شاهکار ادبی که توسط مولانا جلال‌الدین محمد بلخی به تحریر در آمده است. این کتاب شامل 26 هزار بیت و 6 دفتر اشعار می‌باشد که به عنوان یکی از برترین آثار ادبیات عرفانی فارسی شناخته می‌شود. این کتاب شهرتی جهانی داشته و اشعار آن در بین بسیاری از مردم جهان رواج دارد.

تمامی کتاب‌های موجود با در نظر گرفتن حقوق مولفان برای دانلود رایگان انتشار یافته‌اند. تمامی مولفان می‌توانند کتاب‌ها و مقالات با ارزش خود را برای انتشار رایگان به کتاب سبز ارسال کنند. کتاب حاضر در قالب شعری مثنوی سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نیز می‌باشد. اگر چه قبل از مولوی، شاعران دیگری مانند سنائی و عطار هم از قالب شعری مثنوی استفاده کرده بودند، ولی مثنوی مولوی از سطح ادبی بالاتر برخوردار است. به هر روی مثنوی معنوی، یکی از یادگارهای جاودانه چکامه پارسی است که با هر بار خواندن آن، بیشتر تشنه بازخوانی آن میشویم. دانلود و مطالعه این کتاب را به همه دوست‌داران و دلباختگان ادبیات شیرین پارسی، پیشنهاد می‌کنیم.

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های مثنوی استفاده مولانا از داستان برای انتقال مفاهیم است. او از داستان‌های کوتاه و بلند، طنز، تمثیل و حکایات تاریخی به‌عنوان ابزاری برای بیان اندیشه‌های عرفانی و فلسفی استفاده می‌کند. این شیوه باعث شده تا مضامین عمیق به زبانی ساده و برای همگان قابل‌فهم باشد. داستان‌ها مانند ابزارهای فلسفی عمل می‌کنند که مفهوم پیچیده‌ای را در بستری ملموس و تجربی قرار می‌دهند. مثنوی دفتر اول یا همان دفتر اول مثنوی معنوی pdf به صورت رایگان جهت دانلود در نرم‌افزار فراکتاب موجود میباشد.

بی وقفه در بیابان دوید، همه را دست کم گرفت، گرمای راهش چون گل بود، چون هزار نعمت از هر زبانی، شعله گرما و سختی سرما، آن را مانند شکر و خرما کرد. رسول مولوی سرانجام به هدف خود رسید و پیام قلبی خود را با عزت و احترام به شمس رساند. و این حافظ و راهنما و خورشید جهان نور حق و هدایت تصمیم گرفت با عشق و دلسوزی به قونیه بازگردد.

طوطی از او می‌خواهد که ماجرای اسارتش را به طوطیان آزاد هندوستان بگوید. وقتی بازرگان این پیام را می‌رساند، یکی از طوطیان از شدت تأثر می‌افتد و می‌میرد. بازرگان با دلی پر از غم به خانه باز می‌گردد و ماجرا را برای طوطی‌اش تعریف می‌کند. بازرگان با تأسف، او را از قفس بیرون می‌آورد و در این لحظه، طوطی پرواز کرده و آزاد می‌شود.

او معتقد است که عشق به خدا و عشق به پیغمبر محمد (ص) می‌تواند به رهایی روحی و توجه به جوانب معنوی زندگی منجر شود. غربت انسانی از دیگر مسائل مهم در جهان بینی عرفانی است، این که انسان در این جهان یک موجود غریب و تنهاست. یک موجودی است که با اشیا، نامتجانس است؛ یعنی احساس عدم تجانس می‌کند، با هر اشیای دیگر. مولوی به همراه خیام و حافظ شناخته شده ترین نویسندگان و شاعرانی ایرانی و پارسی‌گو در سطح جهانی هستند. کتاب مثنوی معنوی بارها به انگلیسی، آلمانی و چندین زبان دیگر ترجمه شده است و در غرب جایگاه خاص و ویژه‌ای دارد. مولانا از آن دسته از انسان‌هایی بود که معنی واقعی کلمه با عشق حقیقی ارتباط پیدا کرد و در این راه همه چیز خود را فدا کرد.

مولانا جلال الدین محمد بلخی در مثنوی معنوی از تکنیکی بهره می‌برد که خواننده را به تفکر و تعمق وامی‌دارد. او از ترکیب داستان‌ها با مفاهیم عمیق عرفانی استفاده می‌کند تا خواننده بتواند به‌تدریج به حقیقت پی ببرد و همچنین درک عمیق‌تری از حکایات داشته باشد. مولوی با این روش، هم محتوای آموزنده‌ای را ارائه می‌دهد، هم مخاطب را به یک سفر درونی دعوت می‌کند؛ سفری که تلفیقی از عشق و عرفان است. این شیوه‌ی بیان سبب این می‌شود که هر بار به مطالعه‌ی کتاب مثنوی معنوی می‌پردازیم، نکات جدیدی را کشف کنیم که در گذشته از نظرمان پنهان مانده بود. باید گفت که کتاب مثنوی معنوی از مولانا جلال الدین محمد بلخی، کتابی‌ست که هر ایرانی و هر انسانی که به دنبال حقیقت می‌گردد، باید آن را بخواند. این کتاب، گنجینه‌ای از حکمت و معرفت است که می‌تواند راهنمای ما در مسیر پرپیچ‌وخم زندگی باشد.

این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده‌است؛ که در واقع عنوان کتاب نیز می‌باشد. اگر چه قبل از مولوی، شاعران دیگری مانند سنائی و عطار هم از قالب شعری مثنوی استفاده کرده بودند ولی مثنوی مولوی از سطح ادبی بالاتر برخوردار است. کتاب مثنوی معنوی تألیف مولانا، یکی از آثار برجسته و بی‌نظیر در ادبیات عرفانی فارسی به شمار می‌رود که در شش دفتر به نظم درآمده است. این اثر نه‌تنها به‌عنوان یک متن ادبی مهم تلقی می‌شود، بلکه به‌عنوان منبعی غنی از آموزه‌های عرفانی، فلسفی و اخلاقی نیز شناخته می‌شود. بخش دوم “مثنوی معنوی” به تنهایی به “مثنوی” معروف است و در آن مولانا مفاهیم معنوی را با شعری غنی و بی‌نظیر بیان می‌کند. او به تأکید بر توبه، خدمت به انسانیت، تفکر فلسفی، و تفکر انسانی پرداخته و مسیری را به سوی خدا و تحقق روحانیت ارائه می‌دهد.

مولانا که نام او جلال الدین محمد بلخی (رومی) مشهور به مولوی است، در تاریخ 6 ربیع الاول سال 604 هجری قمری در بلخ( به رویت بعضی منابع در وخش) متولد شد و در تاریخ 5 جمادی الثانی سال 672 در قونیه درگذشت. او یکی از بزرگترین شاعران، صوفیان و عارفان قرن هفتم و حتی تاریخ شعر و ادبیات و عرفان ایران و جهان است. یکی از آثار و تألیفات گرانبهای حکیم مولوی رومی کتاب مثنوی معنوی یا مثنوی مولوی است.

از آثار او می توان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد. مثنوی معنوی یکی از آثار برجسته مولانا جلال‌الدین محمد بلخی است که به زبان فارسی سروده شده و شامل شش دفتر می‌باشد. این کتاب به موضوعات عرفانی، اخلاقی و فلسفی پرداخته و داستان‌ ها و حکایات متعددی را در خود جای داده است. این داستان، نمونه‌ای از هنر مولانا جلال الدین محمد بلخی در بیان مفاهیم عمیق عرفانی است.