فعالیت ادبی ساراماگو شاهد انتشار بسیاری از اشعار، لیبرتی، داستان‌های کوتاه، نمایشنامه‌ها، رمان‌ها، سفرنامه‌ها و خاطرات بود. او بعد از آنکه در سراسر اروپا نویسنده‌ای مشهور و پرخواننده شده بود، در سال 1998 برنده جایزه نوبل ادبیات شد. کتاب کوری نوشته ژوزه ساراماگو و ترجمه جلیل ارباب، توسط نشر شاهدخت پاییز منتشر شده است. این رمان، داستان یک جامعه را روایت می‌کند که به‌طور ناگهانی با شیوع بیماری کوری سفید مواجه می‌شود. کتاب کوری یک اثر چالش‌برانگیز است که مفاهیم عمیقی از جمله بحران اجتماعی، اخلاق و انسانیت را مورد بررسی قرار می‌دهد. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال داستان‌هایی با ابعاد فلسفی و اجتماعی هستند، بسیار جذاب و آموزنده خواهد بود.

ساراماگو در این اثر برجسته، نه‌تنها وضعیت یک جامعه درگیر بحران را روایت می‌کند، بلکه به عمیق‌ترین لایه‌های روانشناختی انسان‌ها نفوذ می‌کند. او نشان می‌دهد چگونه در مواجهه با شرایط دشوار، انسان‌ها می‌توانند به پایین‌ترین یا والاترین وجوه خود دست یابند. زبان روایی خاص و منحصر‌به‌فرد ساراماگو، بدون استفاده از علائم نگارشی معمول، خواننده را مستقیماً در قلب داستان غرق می‌کند و تجربه‌ای متفاوت از خواندن یک رمان را ارائه می‌دهد.

در این رمان، ساراماگو با استفاده از بحران‌های اجتماعی و تأثیرات منفی آن‌ها بر روابط انسانی، به مخاطب یادآوری می‌کند که در شرایط بحرانی، انسان‌ها چگونه به هم می‌ریزند و چگونه ممکن است سیستم‌های اجتماعی و اخلاقی به‌طور کامل فروپاشند. کوری یک حکایت اخلاقی مدرن است، و مانند داستان‌های اخلاقی کهن پیام‌هایی اخلاقی را، اما برای مخاطبی امروزی، در خود نهفته دارد. به همین دلیل است که باز مانند آن داستان‌ها، قهرمان‌هایش نه به نام بلکه با یک صفت یاد می‌شوند، و در آغاز کتاب نیز با نقل قول از اثری ناموجود به نام کتاب موعظه‌ها، به ما یادآوری می‌شود که این رمان یک موعظه است.

به ویژه آن هایی که از در ورودی تیمارستان فاصله گرفته اند. آن‌ها تنگ هم نشسته اند، سه زن با پسرک لوچ در وسط و سه مرد که دورشان را گرفته اند. اگر کسی آن‌ها را ببیند فکر می‌کند که به همین شکل به دنیا آمده اند.

دولت برای جلوگیری از سرایت کوری به بقیه شهروندان، این افراد را در یک آسایشگاه مستقر می‌کند. در مدت کوتاهی هرج‌ومرج بر روابط افراد سایه می‌اندازد و زوایای پنهان ذهن و روان آن‌ها آشکار می‌شود. ساراماگو در این رمان برای شخصیت‌ها نام انتخاب نکرده و از آن‌ها با ذکر صفت‌هایشان یاد می‌کند؛ با این حال سبک نگارش او به‌گونه‌ای است که خواننده به‌راحتی با شخصیت‌ها ارتباط ذهنی برقرار می‌کند. این رمان‌نویس پرتغالی کتاب کوری را در سال ۱۹۹۵ به نگارش درآورد. باید خاطرنشان ساخت ساراماگو در سال ۲۰۰۴ کتاب بینایی را در دنباله‌ی کتاب کوری نوشت.

ژوزه دی سوزا ساراماگو ۱۶ نوامبر ۱۹۲۲ در آزیناگا دهکده‌ای کوچک در شمال لیسبون پایتخت پرتغال به دنیا آمد. او نویسنده پرتغالی برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۸ میلادی است. او دو سال بعد از تولدش به همراه خانواده به لیسبون رفت و تحصیلات دبیرستانی خود را برای امرار معاش نیمه تمام گذاشت و به شغل‌های مختلفی نظیر آهنگری، مکانیکی و کارگری روزمزدی پرداخت. اولین رمانش با شکست مواجه شد و او تصمیم گرفت رمان‌نوشتن را کنار بگذارد. اما بعدها با انتشار کتاب بالتازار و بلموندا به شهرت رسید.

برای اطلاع از قیمت کتاب و تخفیف های فروشگاه سراج بوک ادامه این متن را بخوانید. شیوع این بیماری در صفحات اول کتاب آغاز ماجرایی آخرالزمانی است که سقوط انسانیت را با مبانی فلسفی و به شکل رمان‌گونه به تصویر می‌کشد. برای دانلود قانونی کتاب کوری و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید. سراج بوک متشکل از تیمی جوان، با استعداد و علاقه‌مند به کتاب از سال ۱۳۹۶ فعالیت اینترنتی خود را شروع کرد. در کتاب‌های او جملات بسیار طولانی هستند و گاهی زمان افعال نیز تغییر می‌کند. او تنها از نقطه و ویرگول استفاده می‌کند و سایر علائم نگارشی مانند علامت سوال یا گیومه در نوشته‌هایش جایی ندارند.

او پیش از استخدام در یک شرکت انتشاراتی که منجر به مترجم و روزنامه‌نگار شدنش شده بود، به‌عنوان مکانیک و آهنگر، امرارمعاش می‌کرد. او در سال 1944 با آیلدا ریس، تایپیست انتشارات ازدواج کرد و این ازدواج 26 سال بعد به طلاق انجامید. ساراماگو در سال 1969 که به حزب کمونیست پرتغال پیوست و از همان زمان به شاعری و چاپ مجله روی آورد. او مدتی در یک روزنامه محلی هم کار می‌کرد اما تغییرات سیاسی موجب تعطیلی روزنامه شد و این ماجرا ساراماگو را به‌سوی نویسندگی تمام‌وقت سوق داد.

این بیماری به سرعت در میان مردم گسترش پیدا می‌کند و تمام جامعه را به یک بحران بزرگ می‌اندازد. پس از کوری ناگهانی اولین مرد در شهر، این مشکل به‌صورت عجیبی در نقاط مختلف شهر و در تعدادی از افراد دیگر بروز پیدا می‌کند. همه‌ی این افراد بدون پیدا شدن هیچ علت مشخصی، ناگهان متوجه شده‌اند که بینایی خود را از دست داده‌اند. در ادامه‌ی کتاب کوری از ژوزه ساراماگو می‌خوانیم که با شیوع بیشتر این بیماری، مردم نگران مسری بودن آن می‌شوند و به این ترتیب تصمیم می‌گیرند که همه‌ی افرادی که تاکنون مبتلا شده‌اند را در یک محل جداشده نگه دارند. جایی که در آن، همه نابینا هستند؛ به‌جز یک زن که قرار است با چشمان خود، شاهد وقایع آخرالزمانی و عجیبی باشد. کتاب کوری نوشته ژوزه ساراماگو، رمان‌نویس پرتغالی و برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات است.