کتاب دور مانده از توسعه نوشتهٔ استفن هرتوگ و ترجمهٔ زهرا کریمی موغاری و سیدمقداد ضیاء تبار احمدی است. امیر ناظمی دارای دکترای سیاستگذاری فناوری و کارشناسی ارشد مدیریت فناوری از دانشگاه علامه طباطبایی و همچنین کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی اصفهان است. مثلا هر زمان که حکومت مان مذهبی بوده، قیام کردیم برای برپایی حکومت لائیک و هر زمانی که حکومتی شاهنشاهی در راس امور بوده، تلاش کردیم عکس جریان آب شنا کنیم …
زنده باد 🌱روایت و توسعه به تنهایی ترکیبی است قابل تامل؛ پیشینه و ترسیم.
یکی از جذابیتهای کتاب تاریخ دیدمانی، پرداختن به تاریخ از زوایای تازهای است که ابزارهایی چون سینما، عکاسی و مستندسازی را در تحلیل و بازخوانی تاریخ به کار میگیرد. نویسندگان با نگاهی ژرف به کارکردهای این ابزارها، مفاهیم کلیدی مانند روایتهای دیداری در تاریخ، جنگ روایتها، تاریخ مردم، نقد فیلمهای تاریخی و مستند را تحلیل میکنند. آنها همچنین تأکید دارند که بدون درک اهمیت روایتهای دیداری، روایتهای مکتوب از تاریخ توان رقابت در دنیای امروز را ندارند.
جامعه و حکومت هر روز در این رویاروییِ قدرت قرار دارند و هر لحظه ممکن است این تعادل بر هم بخورد و جامعه به سمتی غش کند. به این ترتیب، اشتباه است اگر جامعهای فکر کند که با یک انقلاب یا یک قانون اساسی میتواند تضمین کند که از این پس در این دالان باریک حرکت خواهد کرد. نه معجزهای از بیرون و نه هیچ کنترلی بر قدرت وجود ندارد که بتواند دائمی باشد.
به این ترتیب، تعادل حاصل مجموعهای از سازوکارهای مختلفی است که هرکدام قدرت را میان حکومت و جامعه تقسیم میکنند و از دل این تقسیم، توازن و تعادل مناسب شکل میگیرد. به این ترتیب، برای حرکت به سمت توانمندسازی جامعه، چارهای نیست جز آنکه پیش از هر اقدامی، بخشی از قدرت حکومت به جامعه واگذار شود. اما واگذاری قدرت انحصاری حکومت در تصمیمگیریهای اقتصادی به سمت جامعه فقط زمانی معنادار است که در سوی جامعه نیز نهادهایی برای جانشینی وجود داشته باشد. تصمیمگیریهای اقتصادی زمانی میتوانند به سمت جامعه بازگردانده شوند که نهادهایی مدنیای وجود داشته باشند که کیفیت تصمیمگیری آنها از کیفیت تصمیمگیری حکومت بالاتر باشد.
از سوی دیگر، رها کردن «قدرت فراگیر» و نبودن هیچ قیدوبندی بر آن منجر به شکلگیری حکومتهای غیردموکرات میشود. جامعهای میتواند به توسعه دست یابد که این توازن و «راهرفتن روی مرز باریک» را یاد گرفته باشد؛ اینکه چگونه تعادل خود را در مسیر حفظ کند تا به سمت هیچکدام از قدرتها نیفتد. او عضو هیئت مدیره انجمن مدیریت فناوری و نوآوری ایران و انجمن آیندهنگری ایران در چندین دوره بوده است. همچنین موسس اندیشگاه آتینگار، به عنوان یکی از نخستین اندیشگاههای ایرانی، در سال ۱۳۸۵ بوده است. کتاب «تاریخ دیدمانی» نوشتۀ داریوش رحمانیان و پرستو رحیمی است و انتشارات کتاب شرق آن را منتشر کرده است. این کتاب نگاه تازهای به نقش و جایگاه دادههای بصری در مطالعات تاریخی میاندازد و زمینه را برای مطالعات بیشتر در این حوزه فراهم میکند.
دیجی بوک شهر تجربه ای لذت بخش از خرید اینترنتی را برای شما تداعی می کند. کافیه کتابی رو که مدنظرتونه را در سایت ما ثبت، و بعد خیلی راحت درب منزل تحویل بگیرید. خواندن این کتاب را به پژوهشگران تاریخ، هنر، عکاسی و سینما پیشنهاد میکنیم. یادداشتهایی که مرتبط با برخی از مفاهیمی است که در متن این مقالهها به آنها اشاره شده است.
مادامی که این توازن برقرار نشده باشد، حکومت با قدرت بالاتر میتواند در هر لحظهای که اراده کند، با انحصاریکردن قدرت، مجددا جامعه را از پیشروی در راه توسعه بازدارد. حتی اگر حکومت غیردموکرات در ظاهر پذیرشگرِ اصلاح و بازگشت عقلانیت شود، بدون ایجاد سازوکارهایی که تضمینکنندة قدرت جامعه باشند، او بهسرعت به همان سمت سابق باز خواهد گشت. مادامی که قدرت جامعه به وزن و قدرتی برابر با قدرت حکومت دست نیابد، سرانجامِ حرکت در مسیر توسعه هم نامعلوم خواهد بود و هم، بدتر از آن، میتواند منجر به استبداد بیشتر شود. نشر کتاب شرق با همکاری نویسندگان، مترجمان و پژوهشگران برجسته، به انتشار آثاری با کیفیت بالا میپردازد و تلاش دارد تا نیازهای متنوع خوانندگان ایرانی را برآورده کند.
به این ترتیب، پیشنیاز هر راهی به سوی توسعه نیازمند متوازنسازی قدرت است. به این ترتیب، میتوان راه توسعة آینده را در دو گام کوتاهمدت و فوری و سپس یک گام بلندمدت خلاصه کرد. ساختار کتاب تاریخ دیدمانی شامل ۱۴ گفتار است که هریک به مباحث مختلفی از جمله کارکرد عکس در دورههای تاریخی، ارتباط تاریخ و سینما، و نقدوتحلیل آثار مستند و هنری مرتبط با تاریخ میپردازد.
ثبت ديدگاه