فئودور داستایفسکی در جشن سه روزه ی بزرگداشت پوشکین در پی سخنرانی اش به اوج شهرت و افتخار در زمان حیاتش رسید و سرانجام در اوایل فوریه ی سال ۱۸۸۱ در اثر خون ریزی ریه درگذشت. انتشارات علمی و فرهنگی برخی از برترین و ناشناخته‌ترین داستان‌های فئودور داستایوفسکی را در کتاب نازنین و بوبوک به چاپ رسانده. آثار داستایوفسکی بسیار خواندنی و جذاب هستند و خواننده را به دنیای سن‌پترزبورگ می‌کشاند. بنابراین اگر به ادبیات روسیه، داستان‌های داستایوفسکی، داستان‌های کوتاه و بلند علاقه دارید، خواندن کتاب‌های زیر را از دست ندهید.- شبهای روشن رمان کوتاه دیگری از داستایوفسکی نویسندۀ پرآوازۀ روسی است. راوی داستان شبهای روشن نیز مانند نانزنی بی‌نام و نشان است و در سن‌پترزبورگ زندگی میکند.
او چهار سال در یک اردوگاه کار اجباری دوران محکومیتش را گذراند و بعد از آن هم چهار سال خدمت نظامی پشت سر گذاشت. دورۀ محکومیت راسکولنیکوف در سیبری نیز که در انتهای کتاب جنایت و مکافات آمده، بر اساس تجربه خود داستایوفسکی در زندانی مشابه در سیبری است. هرآنکس که به خواندنِ داستان‌های کوتاه مشتاق است یا از آثار ادبی روسیه استقبال میکند، خواندنِ کتابِ نازنین و بوبوک از داستایوفسکی به مذاقش خوش می‌آید. زندان بر روی سلامت، افکار، شخصیت و عقیده‌های داستایوفسکی تأثیر بسزایی گذاشت. او در زندان اولی حمله صرع را تجربه کرد و همچنین نگرش سیاسی‌اش تغییر یافت و موضع رادیکال سوسیالیستی‌اش را که منجر به دستگیری‌اش شده بود رها کرد و دیدگاهی محافظه‌کارانه نسبت به ارزش‌های سنتی اتخاذ نمود. او با رویکرد چند صدایی داستان می‌نویسد و با لحنی متضاد بین شخصیت‌هایش، مفاهیم مختلفی را بیان کرده و به خوانندگانش یاد می‌دهد از قضاوت‌های ساده انگارانه عبور کنند.
فئودور داستایوفسکی این داستان‌ها را خیالی و در عین حال حقیقی می‌خواند. او آن‌ها را نه داستان می‌داند و نه یادداشت روزانه و با ذکر مثالی سعی در توضیحِ ماهیت اثرش دارد. داستان بوبوک جایی است که نویسنده به دنیای مردگانی خفته در گورستانی کثیف نزدیک می‌شود و قادر به شنیدن مکالمه‌های درون قبرهاست. سرلشکری 57 ساله و دادستانی تازه‌وارد دو تن از مردگانی هستند که افکار خویش را از زیر سنگ قبرها فاش می‌کنند. کتاب نازنین و بوبوک یازده داستان کوتاه از فئودور داستایوفسکی، نویسنده‌ی محبوبِ روسیه را دربرمی‌گیرد.
نویسنده این داستان‌ها را ابتدا در ماهنامه‌ی خودش و سپس در کتابی با عنوان دفتر یادداشت روزانه‌ی یک نویسنده به چاپ رسانده است. این داستان‌ها که زمینه و موضوع‌های مختلفی دارند، همگی در رابطه با شهر سن‌پترزبورگ نوشته شده‌اند. «نازنین عصیان می کند» و «بوبوک» دوتا از یازده داستانِ کتاب حاضر هستند. یکی از ویژگی‌های اصلی آثار داستایوفسکی واکاوی درون و روان شخصیت‌ها است. داستایوفسکی داستان نازنین را بر اساس یک داستان واقعی در مورد خودکشی دختری نوشت و برخلاف دیگر داستان‌هایش، نازنین را با یک مقدمه شروع کرده است و دلیل اصلی او روشن کردن تکلیف عنصر خیال است.
دومین دلیل هم این است که می‌خواهد خواننده را روشن کند که چرا متن در ابتدای داستان اندکی گنگ و پیچیده است. داستایوفسکی سال‌ها پیش از پروست و جویس قواعد منطقی نوشتار ادبی را شکست و می‌توان داستان نازنین را اولین روایت سیال ذهن به حساب آورد. ایدۀ تندنویسی یا یادداشت کردن حرف‌های آدم پریشانی که دارد بلندبلند فکر میکند جذابیت داستان را دو چندان کرده است. فئودور داستایوفسکی یکی از بلندآوازه‌ترین نویسندگان قرن نوزدهم روسیه است، چنان‌که اگر نام روسیه و ادبیات روس به میان بیاید، بدون شک نام او اولین نامی است که در ذهن تداعی می‌شود. داستان نازنین در کنار شبهای روشن یکی از مشهورترین داستان‌های کوتاه داستایوفسکی است.
ثبت ديدگاه