اما در واقع بین آنها اتصال کامل نیز نباید وجود داشته باشد و همچنین نباید بین این دو کلمه فاصله کامل انداخت. یکی از غلط های رایج زبان فارسی که امروزه موارد استفاده از آن بین مردم افزایش پیدا کرده است، هکسره است. در واقع زمانی که شما می‌گویید «این گلدان برای مریمِ» یک جمله کاملاً اشتباه را به کار برده‌اید. حتی اگر بخواهید در زبان محاوره ای از این جمله استفاده کنید باید عبارت «این گلدان برای مریمه» را به کار ببرید. با این همه، این تمایز معنایی در همه‌جا و با این دقت مراعات نشده است و در آثار معتبر ادبیات فارسی مواردی را می‌توان یافت که در آنها هست و است علی‌السّویه به‌جای یکدیگر به‌کار رفته‌اند.
با توجه به اینکه غلط های املایی رایج زبان فارسی دسته بندی‌های مختلفی دارد، در ادامه برخی از این غلط های رایج املایی را برای شما بیان میکنیم. امیدوارم معرفی کتاب غلط ننویسیم استاد ابوالحسن نجفی از مجموعه یادداشت‌های معرفی کتاب وبلاگ عقاید یک گرگ و مثال‌هایی که از آن آورده‌ام برایتان مفید واقع شده باشد. لطفاً اگر نقدی بر محتوای نقل‌شده دارید، و یا مثالی می‌دانید که می‌تواند به ارزش آموزشی این صفحه بیفزاید در بخش دیدگاه‌ها بنویسید. اصل این کلمه در عربی نَشْوه، بر وزن «لحظه»، به‌معنای «سرخوشی حاصل از استعمال مواد سکرآور یا مخدر» است، اما در فارسی در چند قرن اخیر آن را به‌صورت نَشئه می‌نویسند و تلفظ می‌کنند و اشکالی ندارد.
«غلط ننویسیم» نه تنها یک فرهنگ معیار است بلکه یک نقد زبانی به واژه ها، ساختارها و استفاده‌های زبان فارسی است. این کتاب با توجه به نیازهای مدرن و تحولات زبانی امروز، یک گام مهم در پاسداشت و توسعه زبان فارسی به شمار می‌آید. برای مثال کلمه‌ی «درخت» را که یک کلمه‌ی فارسی است، نباید با «ان» که علامت جمع عربی می‌باشد، جمع بست. برای این کار باید از «ها» استفاده کرد؛ پس «درختان» اشتباه و «درخت‌ها» درست است. پس از آشنایی با غلط های رایج نگارشی، برای راحتی شما عزیزان در نوشتن و تولید محتوا، 3 ابزار برای رفع غلط های را به شما معرفی میکنیم تا بتوانید با صرف کمترین طمان از شر غلط هایی املایی در متن رها شوید.
این اصطلاح را در تداول معمولاً ملا لغتی تلفظ می‌کنند و گاهی نیز به همین صورت می‌نویسند و البته غلط است. عده‌ای گمان می‌کنند که اگر گذاشتن دلالت بر عملی عینی و ملموس نکند یا، به بیان دیگر، اگر مفعول آن جسم نباشد، باید با حرف «ز» نوشته شود. مثلاً قانون یا بدعت یا بنیان چون جسم عینی و ملموسی نیست در ترکیب با این فعل لابد میشود قانونگزار یا بدعتگزار یا بنیانگزار. این تصور نادرست در وهلۀ نخست ناشی از خلطِ معنای حقیقی و معنای مجازی گذاشتن و در وهلۀ بعد ناشی از خلط معنای این فعل با معنای فعل گزاردن است. کلمۀ درب عربی را نباید به‌جای واژۀ «در» فارسی به‌کار برد.
در گفتگوی روزمره معمولاً «ع» را از آن حذف می‌کنند و بعضی از نویسندگان نیز همین تلفظ را به‌صورت متنابه در نوشته‌های خود به‌کار می‌برند و البته غلط است. بعضی از سره‌نویسان «مُرداد» را که در اوستایی به‌معنای «میرا» ست غلط می‌دانند و توصیه می‌کنند که به‌جای آن اَمُرداد به‌معنای «نامیرا» گفته شود. (پیشوند «اَ» در زبان‌های باستانی ایران دلالت بر نفی و سلب می‌کند).
او با استفاده از مثال‌هایی مانند «آذوقه یا آزوقه؟» یا «چمدان یا جامه دان؟» توضیح می‌دهد که چگونه حتی بومی زبانان فارسی هم گاهی با مشکلات املایی مواجه می‌شوند. یکی از جالب‌ترین نکاتی که دکتر امید طبیب زاده، زبان‌شناس معروف، در مورد این کتاب به آن اشاره می‌کند، تمایز بین زبان معیار و زبان صحیح یا غلط است. استفاده از آن برای کلمه‌های عربی در زبان فارسی مانعی ندارد اما نباید برای کلمه‌هایی با ریشه‌ی فارسی استفاده شود. هرگونه اشتباه املایی عواقب سنگینی را برای نویسنده به همراه خواهد داشت و مهم‌ترین این عواقب از دست دادن اعتماد مخاطبان شما است. مهم نیست که این اشتباه املایی ناشی از سهل‌انگاری، خستگی یا نداشتن اطلاعات کافی باشد، به هر حال تاثیری منفی بر مخاطب شما می‌گذارد.
اما در زبان فارسی به دلیل اینکه ممکن است برای یک صدا یا آوا، چندین مفهوم وجود داشته باشد، شکل گیری غلط های املایی رایج وجود خواهد داشت، اما از طرفی تکرار این غلط‌ها ممکن است شما را با مشکل روبرو کند. چرا که در طول روز برای تولید محتوا، ارسال پیام و هرگونه فرآیند نوشتاری دیگری، به نگارش درست زبان فارسی نیاز داریم. به همین دلیل در اینجا اشتباهات متداول زبان فارسی و غلط های املایی رایج در آن را بررسی می کنیم. انزجار در عربی به‌معنای «پذیرفتن منع و نهی و دست بازداشتن» است، امّا در فارسی به‌معنای «بیزاری و تنفّر» به‌کار می‌رود.
املا یکی از دروس مهم و البته چالش برانگیز برای بسیاری از دانش آموزان دبستانی است. هر چند از گذشته، همواره برای یادگیری املای کلمات و همچنین رفع غلط های املایی دانش آموزان دبستان چاره اندیشی شده است، اما همه روش های پیشنهادی تاثیرات قابل قبولی بر این موضوع نداشته اند. در مقدمه کتاب، نجفی با بیان مثال‌هایی از غلط‌های املایی نشان می‌دهد که چگونه نوشتار فارسی پر از دشواری‌ها و پیچیدگی‌ها است. استفاده از تنوین برای کلمه‌های فارسی نیز از غلط‌های رایج در زبان فارسی محسوب میشود. اگر کلمه‌ای از زبان عربی وارد فارسی شده باشد، استفاده از جمع مکسر آن هم مشکلی ندارد.
ممکن است در گفتار روزمره بگوییم «زمین»، بگوییم «تریاک»، اما وقتی بخواهیم رسمی حرف بزنیم، باید بگوییم «زمین» و «تریاک». برای مثال از این نوع کلمه‌ها می‌توان به نمازگزار، شکرگزار، جایگذاری، برگزاری و غیره اشاره کرد که با توجه به معنای مصدری که بیان شد می‌توانیم نوع درست آنها را تشخیص بدهیم. املای غلطِ نوشته، از طرف گوگل یک امتیاز منفی برای محتوای شما است. هرچند این ضعف امتیازی بسیار اندک است اما ممکن است این غلط های املایی باعث به اشتباه افتادن موتور های جستجو در فهمیدن موضوع مقاله شما بشود پس پیشنهاد میشود تا حد امکان از آنها دوری کنید. اگرچه این دو کلمه امروزه دیگر کاربرد چندانی ندارند. اما بد نیست معانی آنها را بدانید تا در صورت مطالعه کتاب‌های مختلفی چون کتاب های ادبیات کلاسیک ایران، متوجه معنی آنها شوید.
اگر به خدمات ویرایش تخصصی و ویرایش نیتیو نیاز دارید، با خیالی آسوده از خدمات سایت ترجمه تخصصی ترجمیک استفاده کنید. بهترین کیفیت خدمات را با مناسب‌ترین هزینه در اختیار شما قرار می‌دهیم. کتاب الکترونیکی «پرورش مهارت های اساسی در کودکان» را هم مطالعه نمایید.
ثبت ديدگاه