او همچنین بر این واقعیت تمرکز میکند که برای درک کامل روان انسان باید با ترس‌های خود روبرو شویم. در سال ۱۹۳۱، ولفگانگ پائولی، فیزیکدان مشهور، پس از کشف نوترینو و طلاق طاقت‌فرسایی که پشت سر گذاشت، دچار فروپاشی عصبی شد. او برای درمان به سراغ کارل گوستاو یونگ، روانشناس و روان‌درمانگر نام‌آور، رفت.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم. در سال 1895، یونگ در رشته پزشکی در دانشگاه زوریخ ثبت‌نام کرد و پس از اتمام دوره پزشکی، به عنوان پزشک در بیمارستان‌های مختلف مشغول به کار شد. در سن 6 سالگی، یونگ به مدرسه ابتدایی در کسویل رفت و در آنجا به عنوان دانش‌آموزی باهوش و مستعد شناخته شد. پس از اتمام دوره ابتدایی، به دبیرستان در بازل رفت و در آنجا نیز به تحصیلات خود ادامه داد. یونگ جوان ساعت‌ها به مطالعه متون مذهبی می‌پرداخت و مجذوب داستان‌ها و آیین‌هایی بود که به تجربه‌های انسانی از الهی می‌پرداختند.
او بر این باور بود که رویاها حاوی پیام‌هایی کاربردی و راهنمایی‌هایی از ناخودآگاه برای ضمیر خودآگاه هستند و درک این پیام‌ها، کلید دستیابی به زندگی پربار و پرمعنا را به دست می‌دهد. این کتاب به عنوان یکی از مهم ترین و جذاب ترین آثار یونگ شناخته می شود که در آن او به بیان خاطرات، رویاها و افکار خود از دوران کودکی تا پیری می پردازد. این کتاب نه تنها نگاهی به زندگی شخصی و حرفه ای یونگ می افکند، بلکه نشان دهنده ی روش تحلیل خودش است که با استفاده از نماد ها، روانشناسی عمقی و فلسفات شرقی و غربی، به درک و تفسیر داخلی خود می رسد. این کتاب در سال ۱۹۶۲، یک سال پس از مرگ یونگ، با همکاری آنلا فایبر، دستیار و همکار نزدیک او، منتشر شد.
در کتاب روانشناسی ضمیر ناخودآگاه، از بهترین کتاب های یونگ، شاهد جدایی چشمگیر او از سنت روانکاوی زیگموند فروید، استاد و مربی او، هستیم. یونگ، به جای تمرکز بر آسیب‌شناسی روانی و علائم آن، به مطالعه‌ی رویاها، اسطوره‌ها و ادبیات روی آورد تا الگوهای جهانی روان را تعریف کند. کیمیاگری علم باستانی است که به تبدیل فلزات نفیس به طلا و به دست آوردن ماده‌ای جادویی به نام فلاسفه سنگ می‌پرداخت.
خونسردی، خودانگیختگی، اعتقاد و جذابیت یونگ به حدی بود که «مصاحبه» بیشتر به یک کنفرانس بداهه تبدیل شد. جان فریمن، سیاستمدار معروف، که به قصد انتقاد از نظریه‌های یونگ به برنامه رفت، چنان مجذوب او شد که دوستی طولانی‌مدتی بین آن‌ها برقرار شد. در واقع فریمن کسی بود که یونگ را تشویق کرد تا یکی از شناخته‌شده‌ترین کتاب‌هایش به نام «انسان و نمادهایش» را بنویسد. این کتاب که بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۳۰ به عنوان یک ژورنال شخصی نوشته شده است، شامل تأملات یونگ در مورد تجربیات درونی، اندیشه‌ها، تخیلات و رؤیاهای او است.
این کتاب‌ها به دلیل ارائه بینش‌های عمیق در مورد روان انسان و نقش ناخودآگاه در زندگی ما، محبوبیت زیادی دارند. او در این کتاب، ابتدا به معرفی فرآیندها و اهداف روان درمانگری می‌پردازد، سپس قیاس‌ها و شباهت‌های میان کیمیاگری، عقاید مسیحیت و نمادگرایی را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد و در آخر، از درک خود درباره‌ی فرآیند تحلیل سخن می‌گوید. کتاب سرخ کارلوس گوستاو یونگ روانشناسی که ریاست بیمارستان رها کرده و در جست‌وجوی عرفان و کیمیا… درواقع کتاب شروع خوبی برای مطالعه سایه محسوب نمیشود اما در عین حال چند نکته عمیق در ارتباط با سایه را بررسی و تحلیل میکند.
یونگ با بکارگیری روش تجزیۀ تطبیقی (Comparative Method)، به مطالعۀ چندین متن کلاسیک کیمیاگری مانند تابولا سمرا (Tabula Smaragdina)، روزنامۀ زوسیموس (Zosimos of Panopolis)، سپتم سجانوس (Septem Sermones ad Mortuos) و … می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه کیمیاگران با استفادۀ از نمادهای مختلف، به دنبال تبدیل جهان و خودشان بودند. او همچنین به تفسیر روان‌شناختی از عملیات کیمیاگری مانند نقطۀ سیاه (Nigredo)، نقطۀ سفید (Albedo)، نقطۀ قرمز (Rubedo) و … می‌پردازد. این کتاب به شما کمک میکند تا با جنبۀ عرفانی و نمادین کیمیاگری آشنا شوید و از آن برای فهم عمق ناخودآگاه خود استفاده کنید.
دکتر کولیر همچنین توضیح می‌دهد که یونگ در یک دوره از زندگی خود احساس می‌کرد که توسط قسمتی از جامعه‌ی علمی طرد شده است. این اتفاق پس از انتشار دومین کتابش در رابطه با مطالعه‌ی وجدان بود که در آن با نگاهی عمیق‌تر به بررسی مفاهیم معنوی پرداخت و مفاهیم تحلیلی را تا حدودی نادیده گرفت. علیرغم همه اینها، نظریات او چنان مورد توجه قرار گرفت که بی‌بی سی در تلاش برای جلب خواسته‌های مردم در آن زمان، یونگ را به مناظره با یکی از اعضای حزب کارگر در تلویزیون زنده در برنامه‌ای به نام چهره به چهره دعوت کرد.
او در مدت نه سال در بورگهولتزلی در برنامه ی پیشگام تجربی روانشناسی تحت سرپرستی اوژن بلویلر رئیس بیمارستان فعالیت کرد. یونگ را در کنار زیگموند فروید از پایه گذاران دانش نوین روانکاوی قلمداد و از او به عنوان پدر روانشناسی نوین یاد می کنند. کارل یونگ، روانشناس و فیلسوف مشهور سوئیسی، در تاریخ 6 ژوئن 1961 در سن 85 سالگی در کوسنکت سوئیس درگذشت.
ثبت ديدگاه