معتقدم که صحنه به نمایشنامه ارزش مضاعف می‌بخشد، صحنه نمایشنامه را زنده و در واقع در برابر ما ظاهر و پدیدارش می‌کند، ولی نمایشنامه به خودی خود هم کاملا قابلیت خوانش و لذت بردن دارد. من به شخصه گاهی از خوانش نمایشنامه، بیشتر از خواندن داستان و رمان لذت می‌برم. بنابراین به نظر من هر نمایشنامه‌نویسی هنگامی که به نسخه نهایی-یا نزدیک به نهایی- رسید، به نظرم می‌تواند به فکر انتشار آن باشد.
این مقالات نقدی نافذ و قدرت‌مند از تصور ما از اخلاق عرضه می‌کنند، و رکنی جدایی‌ناپذیر از فهم آثار نیچه‌اند. این کتاب که مهمترین اثر نیچه است حاوی نظریاتی چون «ابرانسان»، «مرگ خدا» و «بازگشت جاودانه» به کامل‌ترین صورت و مثبت‌ترین معنی خود است. زرتشت پس از ده سال عزلت در کوه‌های آلپ احساس می‌کند که می‌خواهد شهد خرد خویش را به انسان‌ها بچشاند، پس به شهر فرود می‌آید؛ اما مردم به صدای برخاسته از الهام گوش نمی‌دهند، زیرا جز به کف زدن برای بندبازی‌های یک بندباز توجه ندارند و به سخنان او که آنها را نمی‌فهمند می‌خندند.
تمام آثاری که در این فهرست می‌آیند اصلا در آلمان منتشر شده‌اند. این کتاب در «یادگاران مرگ» معرفی شد و مجموعه‌ای از داستان‌های کودکانه در دنیای جادوگری به‌شمار می‌آید. این کتاب داستان‌هایی نظیر «حکایت سه برادر» و چند داستان کوتاه دیگر را در بر می‌گیرد.
این کتاب آخرین اثر نیچه به حساب آمده و در حقیقت خودنوشتی است که از روزهای پایانی زندگی اش و چگونگی وضعیت روانی وی حکایت دارد. نیچه را می‌شناسید؛ یکی از بزرگترین فیلسوفان غرب و کسی است که همچون یک پیامبر، وعده نیهیلیسم در عصر مدرن را به ما داد. یکی از آثار مهم نیچه که خوانش آن برای اهالی فلسفه بسیار مهم است، این است انسان نام دارد.
«زندانی آزکابان» بیشتر به گذشته می‌پردازد و زندگی والدین هری را از طریق دوستان قدیمی‌شان (لوپین، سیریوس، ورمتیل) روشن می‌کند. 4ـ نقش فلسفه هایدگر در نقد مدرنیسم و تمدن غرب، همچنین در ورود به ساحت پسامدرنیسم آشکار است. فردید از 1325 تا بازگشت از فرانسه و پس از آن، تا هنگام مرگ، دیگر هیچ مقاله‌ای ننوشت. پس از انقلاب دو، سه مطلب کوتاه به نام او منتشر شدند که حتی اگر به محتوا توجه نکنیم، رسوایی آشکار در نثر و لکنت زبان شگفتی‌انگیز یک فرد در پیوند دادن کلمات را به نمایش می‌گذارند. سخنان شفاهی او پس از انقلاب را محمد مددپور، چونان یکی از مریدان مطلق او، در کتاب «دیدار فرهی و فتوحات آخرالزمان» به یادگار گذاشته تا مشتاقان احتمالی بکوشند از شطح ظاهری کاریکلماتورگونه آنها بگذرند؛ شاید توفیق دیدار فرهی و تجربه فتوحات آخرالزمانی فردیدی را نصیب برند.
معضل ضدیت حکومت طالبان با بدیهیات حکمرانی و اداره کشور را می‌شود از پنجره‌های تحلیلی و تاریخی متفاوتی به تماشا نشست. یکی از رایج‌ترین صورتبندی‌ها برای توجیه معمولی نبودن طالبان، ضدیت عمده و بی‌چون‌و‌چرایی است که آنها نسبت به توسعه در تمام ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن، به‌نحوی‌که در دنیای معاصر مقبول افتاده است، دارند. چنین نگرش عقب‌مانده‌ای البته کل جامعه افغانستان را در درازمدت دچار بحران خواهد کرد.
همه ما را به خواندن کتاب تشویق می‌کنند، اما چیزی که جایش خالی است نقد کتاب است. خشونت انسانی‌ترین شکل تقابل و در بحبوحه‌ی این ظرافت‌های نوگرا از نخستین فضیلت‌های ماست. این مقاله کتاب‌شناسی و یک فهرست از نوشته‌ها، کتاب‌ها و مقالات فریدریش نیچه است. با رسیدن به اواخر دههٔ ۱۸۷۰ نیچه به روشنگری فرانسه مشتاق شد و این در حالی بود که بسیاری از اندیشه‌ها و آرای او در آلمان جای خود را در میان فیلسوفان و نویسندگان پیدا کرده بود.
بعد از حضور در ایران و مهد شعر و ادب فارسی، شیراز، امید دارد که از کمک ادبای ایرانی برای ترجمه کردن عهد جدید برخوردار شود. ویلیام گلن هم رئیس هیئت میسیونری اسکاتلند در آستراخان بوده و عهد عتیق را که از نظر حجم سه برابر عهد جدید است، ترجمه می‌کرد. به هر صورت این متن به‌صورت فارسی و در خارج از کشور منتشر می‌شد. در این حالت می‌توان متون به دست آمده از دنیای باستان به علاوه متن عهد قدیم و عهد جدید را یک متون در حال گفت‌وگو دانست که هر یک از این متون صدای خودشان را در میان سایر صداها به گوش ما می‌رسانند. هدف این است که با وقوف به صداهای پس‌زمینه‌ای که حول و حوش یک موضوع خاص قرآن به گوش می‌رسند، گوشی شنوا برای شنیدن ظرایف هنری و مفهومی که متن کتاب مقدس اسلام بدین موضوع اضافه می‌کند یا گاهی حذف می‌کند، پیدا کرد.
او مفهوم ابر-انسان را اولین بار در شاهکار خود چنین گفت زرتشت مطرح می‌سازد که یکی از مفاهیم بنیادین فلسفهٔ اوست. همان‌طور که از عنوان کتاب هم معلوم است نیچه می‌خواهد در این اثر از اخلاق سخن بگوید. مفاهیمی چون خیر و شر که قبلا در کتاب‌های دیگرش به آنها پرداخته در اینجا هم به بحث گذاشته می‌شوند. احساس گناه و عذاب وجدان از دیگر موضوعات مطرح‌شده در این کتاب‌اند. اگر از علاقه‌مندان به آثار نیچه هستید، این کتاب نگاه نیچه به اخلاق را به شما نشان می‌دهد.
با خواندن این کتاب اما این سوال‌ها نیز سر برمی‌آورند که نسبت زندگی مولف و فکر مولف چیست؟ مرگ مولف چه می‌شود؟ متد روانشناسانه مطلوب برای برقراری نسبت میان زندگی و تفکر فیلسوف چیست؟ درباره مواجهه یانگ با این مباحث و برای نمونه مقوله مرگ مولف می‌توان گفت، یانگ نوعی رندی و زرنگی به کار برده است. یانگ، فلسفه نیچه را براساس زندگی نیچه تبیین نمی‌کند و نمی‌گوید فلسفه او به‌طور دقیق مرتبط است با آن بیماری‌هایی که او داشته است یا جنونی که بعدتر بدان دچار شد. او ارتباطی می‌یابد و حتی گاه‌شماری نیز دراین‌زمینه دارد، اما فکر اندیشه را تحویل نمی‌کند به این رخدادهای واقع در زندگی.
ثبت ديدگاه