با این وجود اغلب مسیحیان (شامل اعضا کلیسای کاتولیک روم، کلیسای ارتدوکس شرق و کلیساهای ارتدوکس خاور) آپوکریفا را بخشی از عهد عتیق می‌دانند. همچنین یهودیان ترجمه‌های آزادی را به زبان آرامی تهیه کردند که آن‌ها را ترجم می‌نامیدند. در این فقره به دو کلمه اشاره شده است که می‌توان آنها را کلید واژه‌های اصلی مجموعه کتاب‌های تاریخی عهد قدیم، و شاید کل عهد قدیم، خواند.

فرعون تسلیم نمی‌شود و بلاها سخت‌تر می‌شود تا این‌که در بلای دهم تسلیم می‌شود و بنی‌اسرائیل را رها می‌کند. اما بعداً پشیمان می‌شود و آنان را تعقیب می‌کند تا به کنار دریای سرخ می‌رسند. خداوند معجزه‌آسا بنی‌اسرائیل را از دریا عبور می‌دهد و فرعونیان را هلاک می‌کند. بدین ترتیب دوران آسایش قوم اسرائیل به سر می‌آید و اسارت آنان آغاز می‌شود.

حاصل کار نقادان تاریخی کتاب مقدس در رابطه با منشأ تورات این بود که در نگارش تورات از چهار منبع استفاده شده است. این چهار منبع که «یهوه‌ای» (۲۱) يا «J»، «الوهیمی» (۲۲) یا «E»، «کاهنی» (۲۳) یا «P»، و «تثنیه‌ای» (۲۴) یا «D»، نام‌گذاری شده‌اند، هریک در بخش‌هایی از تورات مورد استفاده قرار گرفته‌اند. با توجه به آیات نازل شده بر پیامبر اسلام درباره تورات، می‌توان این کتاب را همان کتاب در دست یهودیان در زمان پیامبر دانست. آنتون وسلز (Anton Wessels) بر این باور است که این سه کتاب علت اساسی این درگیری‌ها نیستند، بلکه برعکس این کتاب‌ها می‌توانند به حل این مناقشه‌ها کمک کنند. بنابراین از یهودیان، مسیحیان و مسلمانان می‌خواهد که به پیام کتاب‌های مقدس گوش فرا دهند و بیاموزند که چگونه از پیام مشترک آن‌ها برای ترمیم دنیای آسیب‌دیدۀ خود و رهاسازی آن از این آسیب‌ها استفاده کنند. درمقابل، گروه‌هایی با نام‌های مختلف مثل القاعده و داعش شکل گرفتند که مدعی بودند به دنبال جنگی مقدس، یا به تعبیر خودشان «جهاد» با غرب یا «صلیبیون»‌اند.

در سدۀ بیستم این تقسیم به نزاع شرق و غرب مشهور شد و از زمان سقوط دیوار برلین در 1989، پاره‌ای به‌عمد آن را اسلام دربرابر غرب نامیدند و نظریۀ «برخورد تمدن‌ها» به‌سرعت بر ضد مسلمانان رواج یافت. جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت امریکا، جنگ خود را پس از حملات یازده سپتامبر، «جنگ ضد ترور» و جنگ صلیبی نامید. پنج جلد تورایی که به زبان عبری مورد استفاده قرار می گیرید. در سراسر دنیا یکسان بوده  و در این زمینه مطلقاٌ گونه گونی وجود ندارد. مطابق آنچه در تاریخ یهود بیان شده است تورات مشتمل بر دو نسخه است. خلاصه از این گونه افسانه ها و مطالب غیرمعقول در اسفار پنجگانه و غیره زیاد است و می‌شود در این باره به کتاب «الرحلة» تألیف مرحوم بلاغى رجوع نمود.

بنى اسرائیل که نواده‌هائى از آل یعقوب اند، در آغاز یک زندگى بدوى و صحرانشین داشتند و به تدریج فراعنه مصر آنان را از بیابان‌ها به شهر آورده، معامله نوکر و برده با آنان کردند تا در آخر، خداى تعالى به وسیله حضرت موسى علیه‌السلام از شر فرعون و عمل ناهنجار او نجاتشان داد. برای دریافت کتاب تورات، انجیل، قرآن و دسترسی به هزاران کتاب الکترونیک و کتاب صوتی دیگر و همچنین مطالعه معرفی کتاب‌ها و نظرات کاربران درباره کتاب‌ها لازم است اپلیکیشن کتابراه را نصب کنید. از این کتاب برمی‌آید نسلی که به حضرت ابراهیم وعده داده شده و با آن سرزمین خاص مرتبط بود، از طریق اسحاق به وجود می‌آید و با این‌که قرار بود از طریق اسماعیل نسلی به وجود آید، اما آن نسلی نبود که وعده‌ی آن مکرر داده شده بود. پس ساره از ابراهیم (ع) می‌خواهد که هاجر و اسماعیل را از خانه براند و او نیز آنان را به بیابانی می‌برد و خداوند آنان را نجات می‌دهد.

و قریب به ده سال جریان بدین منوال گذشت تا آن که صدقیا در خود مقدارى قدرت و شوکت احساس نموده، از سوى دیگر محرمانه با بعضى از فراعنه مصر رابطه برقرار نمود و به تدریج سر از اطاعت بخت نصر برتافت. باز باید تأکید کنیم، مقصود این نیست که چرا از فلان پیامبر بزرگ گناهی سرزده است؛ بلکه سخن این است که یک شخصیت نمی‌تواند گاهی چنان والا باشد که نظیر او را نتوان یافت و گاهی چنان پایین باشد که کمتر کسی مانند او باشد. او این مطلب را در تاریخ خود که در شهر «دربی» سال ۱۸۴۳م چاپ شده، ص ۱۱۵ آورده است. به نظر می‌رسد اگر نظریه‌ی منابع را قبول کنیم و این را نیز بپذیریم که این منابع به این صورت خاص و تحت تأثیر این شریط به وجود آمده‌اند، مشکل فراز و فرود شخصیت‌ها نیز حل می‌شود. یعنی می‌توان فرازها را مربوط به بعضی از منابع و فرودها را به برخی دیگر مربوط دانست و به این معتقد بود که گردآورنده‌ی نهایی صرفاً آنها را گردآوری کرده است. ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

چرا که موسی مهم‌ترین پیغمبر یهود و به نوعی بنیان‌گذار دین کلیمیان است. همان‌طور که از مطلب فوق به روشنی بر می‌آید، مأموریتی که خداوند به حضرت موسی (ع) داده نجات بنی‌اسرائیل از اسارت مصر است و سخنی از نبوّت و رسالت به معنای خاص آن نیست. خداوند به حضرت موسی معجزاتی می‌دهد و این معجزات نیز در راستای نجات قوم است. حضرت موسی نزد فرعون می‌رود و از او می‌خواهد که بنی‌اسرائیل را رها کند، اما او زیر بار نمی‌رود. معجزات حضرت موسی هم کارگر نمی‌افتد تا این‌که خداوند بلاهایی بر فرعونیان نازل می‌کند.