حدود 2.4 میلیون ساله که انسانها (افراد جامعه انسانی) در کره زمین زندگی می‌کنن. انسان‌های اولیه فقط در 6% از این زمان، یعنی 150 هزار سال، زندگی می‌کردن. در نتیجه عنوان کتابی که راجع به انسان‌های خردمند هست نباید “خلاصه تاریخ بشر” باشه. این حقیقت وجود داره که تاریخ گونه انسان خردمند – نامی که هراری رو ما میذاره – جزء کوچیکی از تاریخ گونه انسانه. این مطلب خلاصه‌ایه که از کتاب انسان خردمند نوشته یووال نوح هراری.
وقتی آرتور بروکز (دبیرکل موسسه تجاری آمریکا) موضوعی مشابه رو در نیویورک تایمز در ماه جولای مطرح کرد، منتقدین گفتن که او طرفدار قشر ثروتمنده و می‌خواد نابرابری دستمزدها رو توجیه کنه. این انتقاد مبهم بود، چون با وجود اینکه نابرابری دستمزدها خوشایند نیستن و به همه ضرر می‌رسونن، اما اون تحقیق درباره خوشحالی هم به خوبی تاییده شده. البته، این باعث نمیشه که هراری نگه ممکنه زندگی انسان‌های خردمند امروزی نسبت به اونایی که سال پیش زندگی می‌کردن، بدتر شده باشه. با توجه به این که موضوع اصلی ترجه کتاب ذکر شده است و ترجمه های متعدد و مختلفی به فارسی از این کتاب موجود می باشد، روشن آبادی اظهار میدارد که به عمد هیچکدام از این ترجمه ها را مطالعه نکرده است. وی دلیل این کار را دور ماندن از اعمال نظرات نسخه های ترجمه شده مختلف در مورد این کتاب می داند.
تیکه هایی که گوش کردین از کتاب انسان خردمند نوشته یووال نوح هراری بود. ناوکست نقطه ابتدایی مسیر خود زمان پیش از تکامل و شکل گیری انسان هوشمند در نظر میگیرد. روشن آبادی در این مورد می گوید که برای شروع به سراغ اجداد خود و فامیل هایی که از آنها بی خبر بوده است رفته است. سپس با شکل گیری انسان هوشمند، پیدایش آتش، شکل گیری زبان و تخیلات مشترک انسانی کار را ادامه میدهد. پس از اینها به شکل گیری جوامع بزرگ، اختراع خط و نوشتن، بزرگ شدن تمدن ها و همینطور افول و سقوط آن ها و موضوعات مختلف در مورد آنها می پردازیم.
ما توی پادکست راوی قصه افرادی رو تعریف میکنیم که یک چالشی توی زندگیشون، قصشونو شنیدنی تر کرده. اپیزود های ناوکست کوتاه بوده و معمولا بیشتر از نیم ساعت نیستند.
خلاصه‌های من غیررسمین و معمولا شامل افکار خودم و نقل‌قول‌هایی از کتاب میشن. تو قسمت ششم به سراغ کتاب انسان خردمند نوشته یووال نوح هراری رفتم. روشن آبادی در اولین قسمت پادکست ناوکست، به بیان یک معرفی در مورد موضوع اصلی پادکست خود پرداخته و هویت بشر را به عنوان اصلی ترین محور این پادکست اعلام میدارد. همینطور اشتراکات جوامع انسانی و تصوراتی که باعث دور شدن انسان ها از یکدیگر میشوند اعلام میدارد. همینطور وی این پادکست را پر شنونده ترین و پرمخاطب ترین پادکست تاریخی سال ۲۰۱۹ در پادبین معرفی میکند.
حتی اگه همه این حرفا رو کنار بذاریم، هیچ تضمینی نیست که عدم میرایی، خوشحالی رو به همراه بیاره. هراری به تحقیقی رجوع می‌کنه که نشون میده خوشحالی روزمره یه فرد تاثیر بسیار کمی از شرایط مادی می‌گیره. البته که پول در این بین می‌تونه تفاوت ایجاد کنه، اما فقط وقتی که باعث شه فرد از فقیری دربیاد. بعد از اون، پول بیشتر خیلی کم تغییر ایجاد می‌کنه، یا اصلا باعث تغییر نمیشه. درسته که یه برنده لاتاری از خوش‌شانسیش ذوق زده میشه، اما بعد از 18 ماه، میزان خوشحالیش به حالت اولیه برمی‌گرده. اگه یه دستگاه “خوشحالی سنج” داشتیم، و باهاش خوشحالی مردم اورنج کانتی (Orange county) و کلکته رو اندازه می‌گرفتیم، معلوم نبود که اولی نسبت به دومی، نتیجه بهتری کسب می‌کنه یا نه.
وی صرفا نظرات شخصی خود و برداشت خودش از کتاب آنگونه که دلش میخواهد و دوست دارد را در ناوکست منتشر میکند! اما علت اینکه چرا نظر سایر مترجمان را باید نادیده گرفت، اما به نظرات شخصی پادکستر باید احترام گذاشت نیز مسئله ای است که توضیح داده نشده است. هراری خیلی از اتفاقات مهم دیگه، از جمله ایجاد زبان ها رو هم بررسی می کنه؛ این اتفاق باعث شد که راجع به چیزهای بی‌اهمیت فکر کنیم، همکاری های گسترده ایجاد بشه، و البته، شایعه پراکنی هم پدیدار بشه. اتفاق بعدی، پیدایش مذهب و تسلط آروم یکتاپرستی بر چندپرستی های تقریبا پرتنش بود. و بعد از اون هم گسترش امپراطوری‌ها و بازرگانی ها و شروع کاپیتالیسم اتفاق افتاد.
انقلاب دوم، که 10 هزار سال پیش اتفاق افتاد، انقلاب کشاورزی بود. پیدا شدنِ کشاورزی و یاد گرفتنش تو دنیا، شروعی بود واسه یکجانشین شدنِ انسان های شکارچیِ قبل از اون دوران و بعد… شروع جهانی شدن. چطور؟ چون شروعی بود برای توسعه ی تکنولوژی و ابزارهایی که بتونن بهره وری رو تو کشاورزی و کشت بالا ببرن و در نتیجه استانداردهای زندگی انسانها رو بالا برد. ناوکست تا کنون پنجاه و نه اپیزود منتشر کرده است که ۵۸ تای آن اپیزود های محتوایی و یک اپیزود به معرفی این پادکست و موضوعات آن می پردازد. آیا کل ماجرای این گونه می‌تونه تو 400 صفحه خلاصه بشه؟ نه دقیقا؛ راحت تره که یه خلاصه از تاریخش نوشته بشه، و هراری هم تو بیشتر کتابش به جای گذشته، به شرایط فعلی و آینده ما می‌پردازه. اگه مایل بودین، با حمایت مالی به ادامه‌ی کار ما کمک کنین.
ثبت ديدگاه