علاوهبر این، استفاده از منابع معتبر و ارائه مستندات تاریخی و ادبی، بر اعتبار و ارزش محتوای کتاب میافزاید. مولانا جلالالدین محمد بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ ایرانیتبار و پارسیگوی قرن هفتم هجری است. وی را با نامهای مولانا (در کشورهای پارسیزبان) و رومی (در کشورهای اروپایی و آمریکا) نیز میشناسند و مثنوی معنوی در شمار مشهورترین و بهترین کتابهای تاریخ ادبیات پارسی است. مولانا را میشناسید، شاعر بزرگ ایرانی که ه یک بیت از او دفتری از حکمت و خرد است.
این کتاب از ۲۶٬۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده و یکی از برترین کتابهای ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شدهاست؛ که در واقع عنوان کتاب نیز میباشد. پدر او مولانا محمد بن حسین، خطیبی معروف به بهاءالدین ولد و سلطان العلما، از بزرگان صوفیه و مردی عارف بود و نسبت خرقه ی او به احمد غزالی می رسید. سلطان العلما احتمالا در سال 610 قمری، همزمان با هجوم چنگیزخان از بلخ کوچ کرد و سوگند یاد کرد که تا محمد خوارزمشاه بر تخت نشسته، به شهر خویش بازنگردد.
شخصیتهای اصلی داستانها میتواند از پیامبران و پادشاهان تا چوپانان و بردگان باشد. زندگی مولانا در سریالی با عنوان «جلال الدین» در سال 1393 از شبکه یک سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد. از مولانا خواست که اگر کتاب شعری به روش الهی سروده شده یا منطق سنایی یا عطار را خدمت دوستانش یادآوری کند.مولانا اکنون کاغذی از سر و دستش به چلبی داد و هجده بیت اول مثنوی را در آنجا نوشت. در تاریخ ادبیات ایرانزمین شما هرگز نمیتوانید کسی را بیابید که جایگاه مولانا را داشته باشد. کمتر کسی را میتوان یافت که اینگونه همه خصائل والای انسانی و عرفانی را یکجا داشته باشد.
مولانا ۶ ربیعالاول سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ دنیا آمد و وارد دنیایی پر از سنت های معنوی و فکری شد. پدرش، بهاء الدین ولد، سلطانالعلما ، فقیه و عارف نامی بود که به طور قابل توجهی آموزش های دینی و فلسفی اولیه مولانا را شکل داد. مولانا از دوران جوانی هوش و خرد فوقالعادهای از خود نشان داد و آموزههای دینی و عرفانی را از محیط خود جذب کرد. این پایه اولیه در اندیشه معنوی و بیان شاعرانه، بعدها در دوران بزرگسالی او شکوفا شد.
مهاجرت خاندان ولد از بلخ به قونیه، لحظهای مهم در زندگی مولانا بود. در سال ۶۱۰ قمری، آنها برای فرار از تهدید قریب الوقوع تهاجمات مغول که سراسر آسیای مرکزی را فرا گرفت، سفری گسترده را آغاز کردند. مولانا جلالالدین بلخی سرانجام در سال ۶۷۲ هجری قمری، پس از مدتها بیماری پیاپی، زندگی را بدرود گفت و در همان شهر قونیه چشم از جهان فروبست.
ثبت ديدگاه