ساپولسکی پیش از آن که عوارض یا ایرادات تحقیقات دیگر را ردیف کند، شرح واضحی از یک دیدگاه استاندارد ارائه می‌دهد. این کتاب نقش انتقال‌دهنده‌های عصبی، هورمون‌ها و مدارهای عصبی را در شکل‌دهی پاسخ‌های ما به محرک‌های مختلف روشن می‌کند. به عنوان مثال، تستوسترون باعث پرخاشگری نمی‌شود اما تمایلات قبلی را به نفع یا علیه آن تقویت می‌کند. به عبارت بهتر عملکرد چنین مولکول‌هایی به طور کلی به زمینه بستگی دارد. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی آثار ساپولسکی، روایت داستان‌های جذاب است. او با استفاده از مثال‌های واقعی و طنز، مفاهیم پیچیده علمی را به زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مردم توضیح می‌دهد.

ساپولسکی، زیست‌شناس و پژوهشگر، کتابی خواندنی است که به ما ثابت می‌کند از آنجا که حیوانات برای مدت طولانی مضطرب نمی‌مانند، برخلاف انسان‌ها به بیماری‌هایی نظیر زخم معده یا فشارخون دچار نمی‌شوند. او نشان می‌دهد که استرس چه تأثیراتی بر ما می‌گذارد و باعث بروز چه مشکلاتی در قسمت‌های مختلف بدن می‌شود. او با ارائه‌ی راهکارهایی بر مبنای سیستم هورمونی بدن، ما را در کنترل استرس‌مان کمک می‌کند. برای مثال توضیح می‌دهد که چگونه فعالیت‌های عصبی مغز می‌تواند باعث بروز رفتارها آنی مثل خشم، محبت، تعجیل در تصمیم‌گیری و … شود.

از تجربیات دوران کودکی گرفته تا تأثیرات اجتماعی، او توضیح می‌دهد که چگونه نیروهای خارجی مدار عصبی ما را شکل می‌دهند و اثری پاک‌نشدنی بر ظرفیت ما برای انتخاب باقی می‌گذارند. او از طریق حکایت‌های نغز و یافته‌های تحقیقاتی قانع‌کننده، نشان می‌دهد که چگونه محیط‌ پیرامونی ما به‌عنوان معماران خاموش عمل می‌کنند و چارچوبی را می‌سازند که اقدامات ما در قالب آن می تواند تجلی یاد. فعل و انفعال بین ژن‌ها و محیط به عنوان یک موضوع اصلی ظاهر می شود و اسطوره یک «خود مستقل» را از بین می‌برد. ساپولسکی و ترجمهٔ عرفان شیرمحمدی و ویراستهٔ محمدعلی امام هادی و مریم قیاسوند است و نشر نوین آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی زیست‌شناختی بهترین و بدترین رفتارهای انسان می‌پردازد. ساپولسکی می‌گوید که روش‌‌های تبیینی جدا از یکدیگر نیستند، بلکه هر یک از آن‌ها محصول همه تأثیرهای زیستی پیشینی هستند که بر سایر عوامل بعدی تأثیرگذارند.

به این ترتیب او میدان دید ما را افزایش می‌دهد و ما را علاقه‌مند می‌کند که به نوروبیولوژی و دنیای حسی و غدد درون ریز فکر می‌کنیم. یکی از ویژگی‌های مهم سیستم‌های آشوبناک این است که تغییرات کوچک در شرایط اولیه می‌تواند منجر به تغییرات بزرگ و غیرقابل پیش‌بینی در طول زمان شود. حتی اگر اطلاعات کاملی از وضعیت فعلی یک سیستم وجود داشته باشد باز هم نمی‌توان به راحتی وضعیت اولیه آن سیستم را پیش‌بینی کرد. زیرا وضعیت فعلی ممکن است از چندین وضعیت اولیه مختلف به وجود آمده باشد.

یکی از استفاده‌های رایج نظریه آشوب برای دفاع از وجود ارادۀ آزاد این است که چون سیستم‌های آشوبناک غیرقابل پیش‌بینی هستند، ممکن است این عدم پیش‌بینی به معنای وجود آزادی اراده باشد. اما ساپولسکی استدلال می‌کند که حتی اگر یک سیستم غیرقابل پیش‌بینی باشد، این عدم پیش‌بینی به معنای عدم وجود جبر نیست. تستوسترون، اکسی‌توسین و گلوکوکورتیکوئیدها سه هورمونی هستند که ساپولسکی به بررسی نقش آن‌ها در شکل‌گیری نیت می‌پردازد. هورمون تستوسترون برخلاف تصورات رایج باعث پرخاشگری نمی‌شود، بلکه آستانه پرخاشگری را پایین می‌آورد. از اثرات دیگر تستوسترون می‌توان به تحریف قضاوت با ایجاد احساس تهدید در چهره‌های بی‌طرف، افزایش اعتماد به نفس و کاهش سخاوت در بازی‌های اقتصادی که منجر به کاهش همکاری می‌شود، اشاره کرد. توانایی او در ادغام یکپارچه دقت علمی با جذابیت داستان‌سرایی تضمین می‌کند که کتاب در عین علمی بودن یک کتاب درسی خسته‌کننده نیست بلکه مثل یک رمان، پرکشش و خواندنی است.

برای درک یک رفتار، باید فهمید که چه اتفاقاتی چند ثانیه، چند دقیقه، چند روز، چند سال و حتی چند هزار سال قبل از آن رفتار افتاده است. ساپولسکی معتقد است که مغز مسیر نهایی برای تمام عواملی است که بر رفتار تاثیر می‌گذارند. به نظر او موضوع نیت و رفتار یک موضوع چندرشته‌ای است و شاخه‌های مختلفی مثل نوروبیولوژی، ژنتیک، محیط و … را شامل می‌شود. رابرت موریس ساپولسکی (Robert Morris Sapolsky) نویسنده، رفتارشناس و استاد اعصاب غدد دانشگاه استنفورد است که به‌خاطر تحقیقاتش در زمینه رفتار انسانی، علوم مغزی و اعصاب شهرت دارد. او به‌عنوان یکی از متخصصان برجسته در زمینه‌های زیست‌شناسی شناختی، استرس و نورون‌ها شناخته می‌شود. نویسنده در این کتاب به ریشه‌های تکاملی رفتار انسان هم می‌پردازد و تحلیلی قانع‌کننده از اینکه چگونه الزامات بقایی اجداد ما همچنان بر اعمال ما تأثیر می‌گذارد ارائه می‌کند.

برخی مطالعات دقیق نشان داده‌اند افراد طی سه سال قبل از شروع دیابت نوجوانان، عوامل استرس‌زای عمده بیشتری را نسبت به افراد عادی متحمل شده‌اند. آیا این موضوع بدان معناست که استرس می‌تواند احتمال حمله سیستم ایمنی به پانکراس را افزایش دهد؟ شواهد کمی برای این موضوع وجود دارد. این مباحث در فصل هشتم -که درباره ایمنی است- مورد بحث قرار خواهند گرفت. توضیح محتمل‌تر حول این واقعیت است که پس از شروع حمله سیستم ایمنی به پانکراس (یعنی وقتی دیابت شروع شده است) مدتی طول می‌کشد تا علائم آن آشکار شوند. ممکن است استرس با توجه به تمام اثرات نامطلوبش که تاکنون در مورد آن‌ها صحبت کرده‌ایم، با تسریع کل این روند موجب شود که فرد زودتر به احساس ناخوشایندش توجه کند. او بیش از ۳۰ سال از عمرش را صرف مطالعۀ بابون‌های ساوانا در اکوسیستم سرنگتی در شرق آفریقا کرد و مطالعات شگفت‌انگیزی انجام داد.

ممکن است این رفتار فوق‌العاده خوب و الهام‌بخش یا رفتاری نفرت‌انگیز محسوب شود. شاید معنی‌اش به فرد بستگی داشته باشد یا شاید هم کار و رفتاری بی‌اهمیت باشد. خرید کتاب از کتابفروشی آنلاین سراج بوک یکی از بهترین تجربه های شما خواهد بود، به این دلیل که ما تمام تلاشمان را در راستای کسب رضایت شما می‌کنیم و هدف اصلی ما ساختن یک خاطره شیرین از خرید اینترنتی کتاب است.

اول اینکه سعی می‌کند خوانندگان کتاب را قانع کند که آزادی اراده وجود ندارد یا اینکه بسیار کمتر از چیزی که ما فکر می‌کنیم ارادۀ آزاد وجود دارد. دوم اینکه چرا افراد معتقد به آزادی اراده اشتباه می‌کنند و چطور زندگی بعد از پذیرش اینکه ما آزادی اراده نداریم بهتر می‌شود. کتاب «رفتار» اثر رابرت موریس ساپولسکی، مطالعه‌ای گسترده و عمیق در زمینه رفتار انسانی از دیدگاه بیولوژیکی و علوم اعصاب است. کتاب رفتار برای جایزه بهترین کتاب حوزه علم و فناوری وب‌سایت گودریدز نامزد شده بود و همچنین از جمله بهترین‌های کتاب‌های واشنگتن‌پست، وال‌استریت ژورنال و البته نیویورک‌تایمز است. او استاد زیست‌شناسی و عصب‌شناسی و جراحی مغز و اعصابِ دانشگاه استنفورد، محقق و نویسندهٔ آمریکایی است.

این دیدگاه جبرگرایانه مفهوم سنتی اراده آزاد را از میان بر می دارد که مطابق با آن افراد فرض می‌کند که توانایی انتخاب مستقل و آزادانه دارند. او ابتدا تعداد زیادی از تحقیقات علوم اعصاب را شرح می دهد تا ادعای خود را اثبات کند. او در مورد اینکه چگونه فعالیت مغز مقدم بر تصمیم‌گیری آگاهانه ما است بحث می‌کند و بیان می کند که احساس ما از انتخاب کردن توهمی بیش نیست.