کتاب چشم‌هایش همواره در بین محبوب‌ترین رمان‌های معاصر ایرانی قرار دارد و تاکنون به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده است. بزرگ علوی با نوشتن رمان چشم‌هایش نام خود را برای همیشه در بین نویسندگان مهم و جریان‌ساز ایرانی تثبیت کرد و با نثری محکم و تاثیرگذار، داستانی عاشقانه با رگه‌هایی از سیاست پیش روی خواننده قرارداده است. نام رمانی از بزرگ علوی است که برای نخستین بار در سال ۱۳۳۱ خورشیدی منتشر شد.

یعنی كنار هم نهادن قطعات منفصل یك ماجرای از دست رفته و ایجاد یك طرح كلی از آن ماجرا به حدس و قرینه. بدین ترتیب یك واقعه گذشته به كمك بازمانده‌های آن نوسازی می‌شود. نثر منظم و سیال نویسنده در قیاس با معاصرانش بسی امروزی می‌نماید. این كتاب از آثار معدود فارسی است كه در مركز آن یك زن با تمام عواطف و ارتعاشات روانی و ذهنی قرار گرفته است. بزرگ علوی با مهارت خاصی، خواننده را به درون داستانش می‌کشاند.

او جو سرکوب‌گرانه‌ی دوران دیکتاتوری رضاشاه را چنان زنده و واقعی توصیف می‌کند که خودمان را در آن زمان حس می‌کنیم. این توصیفات دقیق و جزئی‌نگرانه، یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی نثر نویسنده است که به خواننده اجازه می‌دهد عمق فضای سیاسی و اجتماعی آن دوران را درک کند. در مرکز این داستان، تابلویی قرار دارد که استاد ماکان، به‌عنوان نقاشی چیره‌دست و مشهور، آن را کشیده است. این تابلو که چشم‌هایش نام دارد، تصویر زنی را نشان می‌دهد که چشمانش راز بزرگی را در خود پنهان کرده‌اند. تابلویی که نمادی از رمز و راز زندگی استاد ماکان و شاید هم نمادی از جامعه‌ی ایران در آن دوران است. رمان چشمهایش روایت یکی از دوستداران نقاش معروفی به نام “ماکان” است که به دنبال راز مرگ مشکوک استاد در تبعید است.

این‌طور او را همه می‌شناختند و همین‌طور هم نقاش او را ساخته. تمام حقوق سایت متعلق به کتاب جم میباشد و هر نوع کپی برداری تنها با ذکر نام کتاب جم به‌صورت لینک‌دار مجاز است. زمان ارسالشون مثل همونی بود که توی سایت گفته بودند و پشیتبانیشون عالی بود همچنین کیفیت بسته بندی ام حرف نداشت و کتاب بدون هیچ مشکلی به دستم رسید.

این کتاب با روایت جذاب خود و شخصیت‌پردازی‌های قوی‌اش، خواننده را به دنیای دیگری می‌برد و کنجکاوی او را در هر صفحه، بیش از پیش بر‌می‌انگیزد. کتاب چشمهایش نوشته بزرگ علوی نوشته شده به سال ۱۳۳۱ یکی از معدود آثار ادبی معاصر است که با محوریت یک داستان عاشقانه مرموز که گام به گام گره های اولیه داستان را باز می کند و خواننده را درگیر می کند. علوی را می توان یکی از پیشگامان داستان نویسی در ایران نام برد. بزرگ علوی در کتاب چشم‌هایش به مسائلی می‌پردازد که هنوز هم در جامعه‌ی ما مطرح هستند. او درباره‌ی نقش هنرمند در جامعه و الگوپذیری از او، رابطه‌ی هنر و سیاست، مسئولیت روشنفکران در برابر استبداد و مسائلی از این دست سخن می‌گوید. طرح این مباحث سبب می‌شود که رمان، با وجود آنکه بیش از هفت دهه از نخستین نوبت انتشارش می‌گذرد، همچنان تازه و خواندنی باقی بماند.

زن به او می‌گوید که او دختری از خاندانی ثروتمند بوده است و به خاطر زیبایش توجه مردان بسیاری را جلب خود می کرده اما آن‌ها برای او سرگرمی‌ای بیش نبودند و تنها استاد ماکان بود که توجهی به زیبایی و جاذبه‌اش نداشته است. زن برای جلب توجه استاد با تشکیلات مخفی سیاسی زیر نظر استاد همکاری می‌کند اما استاد نه فداکاری او را جدی می‌گیرد و نه احساسات و عشق او را درمی‌یابد. در آخر استاد توسط پلیس دستگیر می‌شود و زن به درخواست ازدواج رییس شهربانی که از خواستاران قدیمی او بوده‌است به شرط نجات استاد از مرگ پاسخ مثبت می‌دهد. استاد به تبعید می‌رود و هرگز از فداکاری زن آگاه نمی‌شود.