پادشاه همه بیماری‌ها آخرین پیشرفت‌ها و درمان‌ها مانند جراحی و مشکلات آن (مانند بیهوشی و عفونت)، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و درمان‌های هدفمند را با دقت شرح می‌دهد. بنابراین اغلب نویسندگان پزشک سعی می کنند با ظرافت از بیماران خود به عنوان آینه ای برای انسانیت خود استفاده کنند. کتاب او برای نشان دادن دکتر خوبی که با تصمیمات سخت دست و پنجه نرم می کند ساخته نشده است، بلکه خودمان را نشان دهد. بر پایه پادشاه همه بیماری‌ها سرطان برای نزدیک به ۲۰۰۰ سال تا سال ۴۴۰ (پیش از میلاد) در خاموشی بود. تا آن هنگام که هرودوت، مورخ یونانی داستان آتوسا ملکهٔ ایرانی و دختر کورش بزرگ را بیان می‌کند که متوجه توده‌ای در پستان خود می‌شود و برده‌ای یونانی به نام دموسدس آن را خارج می‌کند. کارتر در مجموعه داستان تالار خونین و داستان‌های دیگر، با نگاهی نو و جسورانه، مفاهیمی همچون هویت، سرکوب و آزادی را مورد کندوکاو قرار می‌دهد.
این کتاب، شرحی فوق العاده جذاب و تأثیرگذار از بیماری ای است که بیش از پنج هزار سال با انسان ها همراه بوده است. داستان سرطان، داستان مقاومت و پایداری است اما پندارهای نادرست زیادی نیز پیرامون آن در میان افراد شکل گرفته است. کتاب «پادشاه همه امراض» مثل یک داستان تریلر ادبی است که سرطان، شخصی اصلی آن است. کشف سلول‌ها و بازتعریف بدنِ انسان بر اساس ساختارهای سلولی‌اش علم پزشکی را دگرگون کرد و با فهم تازه‌ای که از ساختمان بدن به دست آمد، بیماری‌ها نیز معنایی تازه یافتند. در خلال ماجراهای گوناگونی که دانشمندان و پزشکان و البته درمان‌جویان حاضر در این کتاب از سر می‌گذرانند، از گوشه‌گوشه سازوکار بدن انسان درک روشنی پیدا می‌کنیم و در سفری چند صدساله، تاریخ پُرافت‌وخیزِ شناخت سلول‌ها و تکاملِ دانش پزشکی را تا جدیدترین دستاوردهای روز پی می‌گیریم. دنیل اوفری در کتاب نیمه پنهان پزشک که پنجمین اثر اوست، نگاهی نوین به جنبه‌های عاطفی پزشکان دارد.
ما در این راهنما سعی کردیم آثار مشهور و معروفی را نام ببریم، مانند “پزشکی شدن جامعه” اثری از پیتر کنراد، این کتاب به عنوان نقدی بر وضعیت فعلی پزشکی و تأثیرات روزافزون آن بر جوامع امروزی می‌باشد. نویسنده در این کتاب با طرح سوالات تفکر انگیز، خوانندگان را به فکر کردن در مورد وضعیت فعلی پزشکی وادار می‌کند و ارتباط بین اتفاقات مختلف را بر آنان آشکار می‌سازد. همچنین، کتاب “تاریخ پزشکی” از لیزا یونت نیز می‌تواند یک گزینه عالی برای هدیه به پزشکان باشد.
در سده ۱۹ (میلادی) روش‌های جراحی برای مقابله با تومورها پیشرفت کردند. ویلیام استوارت هالستد روشی تهاجمی و بدریخت‌کن را برای سرطان پستان ابداع کرد که طی آن نه تنها سلول‌های سرطانی موجود را خارج می‌کرد بلکه مکان‌هایی را که ممکن بود سلول‌های سرطانی به آن‌ها گسترش یابند برمی‌داشت. بیشتر افراد تمایل دارند تا مانع از رسیدن به لحظه مرگ شوند و همیشه از صحبت در مورد آن فرار می‌کنند. زیرا اعتقاد دارند اگر در موردش صحبت شود، مرگ را تشویق به آمدن کرده‌ایم.
تنوع کتاب‌ها فوق‌العاده‌ست و همیشه می‌تونم کتاب مورد نظرم رو پیدا کنم. ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم. مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت. شما سفارش میدین و ما اگر کتاب رو داشتیم یا تونستیم پیدا کنیم، شرایط خرید کتاب رو براتون فراهم می‌کنیم.
بحث سرطان تاثیرات گسترده‌ای بر زندگی فرد و اطرافیانش بر جای می‌گذارد و برخی افراد توانایی مقابله روانی با این مسئله را داشته، اما برخی دیگر برای کنار آمدن با این موضوع به زمان بیشتری نیاز دارند. بیشتر بیماران که به این بیماری مبتلا شده‌اند در ابتدا به کشنده بودن آن فکر می‌کنند. سیدارتا موکرجی نویسنده کتاب «پادشاه همه امراض» تلاش کرده تا نگاهی نوین به این بیماری ارائه دهد و پیشرفت‌های علمی را بازگو کند. در طی سال‌های اخیر علم پزشکی تلاش‌‌های بسیاری برای از بین بردن این بیماری کرده و نتایج مثبت زیادی را نیز کسب نموده است. نویسنده برای این اثر، برنده جایزه پولیتزر شد، زیرا به خوبی توانست دید عموم را به سرطان تغییر دهد. کتاب «پادشاه همه امراض» اثری نوشته ی «سیدارتا موکرجی» است که نخستین بار در سال 2010 وارد بازار نشر شد.
حافظه میل به دستکاریِ رویدادها دارد و آهسته‌آهسته طوری در رویدادها دست می‌برد که ما، در مقامِ به‌یادآورنده، بدان آگاه نمی‌شویم. از این روست که امروز با دیدنِ عکسی مربوط به گذشته دور، یک روایت داریم و دیروز روایتی دیگر داشته‌ایم و فردا احتمالاً روایتی داشته باشیم یکسر متفاوت با امروز و دیروز. روایتِ جهانِ درونیِ یک عکس، چه خود روشن و سرراست باشد و چه مبهم و انتزاعی، ذهنِ ما روایت خود را با تکیه بر شناختِ پیشینی‌مان از زندگیِ سپری‌شده می‌سازد. کتاب «سومین اول شخص مفرد» به قرار دو اول شخص پیشین، به زبانِ محاوره عامیانه نوشته شده است. نگارنده بر آن است که روایتِ قصه‌های عکس‌ها با این زبان به دنیای درونیِ قصه‌ها نزدیک‌تر شود، یا شاید اصلاً این قصه‌ها می‌بایست با این زبان تعریف می‌شد؛ زبانِ عامیانه‌ای که روی در اضمحلال دارد و زبانِ عامیانه دیگری جای آن را می‌گیرد.
ثبت ديدگاه