در تبعید پردهٔ چشمهایش را می‌کشد، چشم‌هایی که زنی مرموز اما هوس‌باز و خطرناک را نمایان می‌کند.زن می‌داند که استاد هرگز او را نشناخته و این چشم‌ها از آن او نیست.«چشمهایش» نخستین بار در ۱۳۵۷ منتشر شد. او را در کنار صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. بزرگ علوی (Bozorg Alavi) با بیانی ساده و با استفاده از شیوه حدس و گمان، داستان زنی از طبقه بالای جامعه در زمان رضاه شاه را بازگو می‌کند که عاشق نقاشِ معروفی به نام ماکان شده است. استاد ماکان، رهبر تشکیلات زیرزمینی بر ضد حکومت رضا شاه است و فرنگیس به خاطر عشق او وارد مبارزات سیاسی علیه حکومت می‌شود. این کتاب روایت یکی از دوستداران نقاش معروفی به نام “ماکان” است که به دنبال راز مرگ مشکوک استاد در تبعید است.
اکنون می توانید برای خرید کتاب چشمهایش نوشته بزرگ علوی از انتشارات نگاه از فروشگاه بوک شهر اقدام کنید ودر اسرع وقت کتاب را درب منزل خود تحویل بگیرید. کتاب چشمهایش نوشته بزرگ علوی یکی از پیشگامان نویسندگی و رمان نو در ایران است. نویسنده در این کتاب کوشیده است تا راهی نو برای نویسندگان پس از خود بگشاید و تلاش کرده است تا دانسته ها و معلومات خود از ادبیات مدرن و برایند آشنایی خود با ادبیات مغرب زمین را به بهترین و زیباترین شکل بر روی کاغذ نمایان کند. کتاب چشم هایش که محبوب‌ترین رمان بزرگ علوی به شمار می‌آید، نخستین بار در سال 1331 منتشر شد. داستان عاشقانه، اجتماعی و سیاسی کتاب چشم هایش با قلم زیبای بزرگ علوی وصف حال زنی است که می‌تواند متفاوت باشد و ناشناخته، و تصویری واقع‌گرایانه و ملموس از ایران در دوره‌ای پرتلاطم از نوگرایی‌های تحمیل‌شده را ارائه می‌کند. اشیوه‌ای که بزرگ علوی در کتاب به کار برده است خواندن رمان را جذاب و هیجانی می‌کند.
نام رمانی از بزرگ علوی است که برای نخستین بار در سال ۱۳۳۱ خورشیدی منتشر شد. بزرگ علوی در این رمان روش استعلام و استشهاد را به کار برده، بدین‌گونه که قطعات پراکندهٔ یک ماجرا را کنار هم گذاشته و از آن طرحی کلی آفریده‌است که برحدس و گمان تکیه دارد. برخی معتقدند این رمان و شخصیت استاد ماکان، با الهام از زندگانی کمال‌الملک نگاشته شده‌است و گروهی دیگر آن را شرح حالی از زندگی تقی ارانی می‌دانند. کتاب چشمهایش (شومیز) روایت‌گر داستان عاشقانه‌ای است که در فضایی ملتهب و سرشار از تضادهای اجتماعی شکل می‌گیرد و سرنوشت تلخ دو شخصیت اصلی را رقم می‌زند. این رمان با زبانی ساده و در عین حال تاثیرگذار، تصویری واقع‌گرایانه از جامعه‌ی ایران در دوره‌ی پهلوی اول ارائه می‌دهد و خواننده را با دغدغه‌های سیاسی و اجتماعی آن دوران آشنا می‌کند. سرانجام این نویسنده توانا در سال 1375 به علت سکته قلبی در بیمارستان فردیش های برلین از دنیا رفت.
بزرگ علوی، چهره‌ی ماندگار ادبیات معاصر ایران، رمان چشمهایش را در سال ۱۳۳۱ منتشر کرد. کتاب چشمهایش در کنار شاهکارهایی همچون چمدان و گیله‌مرد، جایگاه ویژه‌ای در کارنامه‌ی علوی دارد و از دید بسیاری از منتقدان، برجسته‌ترین رمان او به شمار می‌رود. از کودکی به نویسندگی علاقه‌مند بود وهر کتابی که به دستش می‌رسید را سریع مطالعه می‌کرد. بزرگ علوی نویسنده سبک «واقع‌گرایی انتقادی»، استاد دانشگاه، مترجم و سیاستمدار ایرانی در سال 1283 در تهران به دنیا آمد. در جوانی برای تحصیل رشته روانشناسی همراه پدرش به آلمان سفر کرد و در دهه بیست تا سی سالگی آثار مهم نویسندگان جهان را مطالعه کرد.
نویسنده در کتاب، خودش را درگیر توصیف و تشبیهات دست و پا گیر و حوصله سر بر نکرده و هر لحظه که احساس می‌کنید کتاب به سمت یکنواختی حرکت می‌کند با شوک‌های به موقع هیجان را به داستان تزریق می‌کند. کتاب چشمهایش با تاثیرگذاری بر نسل‌های بعدی نویسندگان، زمینه‌ساز شکل‌گیری جریان رئالیسم اجتماعی در ادبیات ایران شد. این اثر همچنین با اقتباس‌های سینمایی و تئاتری، توانسته دامنه‌ی مخاطبان خود را گسترش دهد و همچنان در عرصه‌ی فرهنگ و هنر ایران، پویا و اثرگذار باقی بماند. در نهایت او فرنگیس را پیدا می‌کند و زن قصه خود را برای ناظم بازگو می‌کند. کتاب یک موضوع واحد را دنبال می‌کند و با شخصیت‌ها و جزئیات زیاد موضوع را پیچیده نکرده است. با اینکه شاید ماجرای کتاب در نگاه اول تکراری به نظر بیاد اما نوآوری‌های نویسنده و تفکر مدرنی که دارد باعث می‌شود تازگی خاص خودش را داشته باشد.
او را همراه با صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. مجتبی بزرگ علوی (۱۳۷۵-۱۲۸۲)، از نویسندگان برجسته ادبیات فارسی است.بزرگ علوی در این رمان، قطعات پراکنده یک ماجرا را کنار هم گذاشته و از آن طرحی کلی آفریده که برحدس و گمان تکیه دارد. بنا بر این سعی می‌کند زن در تصویر را بیابد و از ارتباط او با استاد ماکان بپرسد.پس از سال‌ها، ناظم زن مورد نظر را می‌یابد و در خانه او با هم گفت‌وگو می‌کنند.
خانه محقر مریم، نمادی از تنگناهای زندگی اوست و در مقابل، دانشگاه محل تحصیل فرخ، نمادی از دنیای روشنفکری و آرمان‌های سیاسی او به شمار می‌رود. استفاده‌ی ماهرانه‌ی علوی از نمادها، به غنای ادبی رمان افزوده و لایه‌های پنهان رمان را برای خواننده‌ی کنجکاو آشکار می‌کند. بزرگ علوی (۱۲۸۲-۱۳۵۲) نویسنده، مترجم و مبارز سیاسی برجسته‌ی ایرانی بود.
او را همراه با صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستان‌نویسی معاصر ایران می‌دانند. علوی در کتاب چشمهایش از نثری ساده و روان استفاده می‌کند. او با بهره‌گیری از توصیفات دقیق و تاثیرگذار، فضا و شخصیت‌های داستان را به خوبی برای خواننده ترسیم می‌کند. دیالوگ‌های رمان نیز طبیعی و باورپذیر هستند و به پیشبرد داستان کمک می‌کنند. علوی همچنین در این اثر از جریان سیال ذهن استفاده کرده و به خواننده امکان می‌دهد تا با افکار و احساسات درونی شخصیت‌ها همراه شود.
ثبت ديدگاه