این داستانها معمولاً به بررسی مسائل مربوط به آگاهی، انسانیت و تعاملات بین انسان و ماشینها میپردازند. استاندال، پوشکین و بالزاک از پیشروان ادبیات واقعگرایانه بودند، مخصوصاً بالزاک که با مجموعهی حدودا صد جلدی «کمدی انسانی»اش تصویری درخشان از پاریس قرن نوزدهم و زندگی مردم آن دوران ارائه میدهد. در سده اخیر با وجود ظهور جنبشهای پیشرو و ضدواقعگرا، باز هم این ژانر کیفیت و قدرتش را از دست نداده و پرطرفدار مانده است. بزرگانی مثل فلوبر، داستایوفسکی، مارک تواین، جان اشتاین بک، هنری جیمز و چخوف همگی نویسندگانی واقعگرا بودند و در این ژانر آثار مهمی را خلق نمودند. کتاب های کمیک و رمانهای گرافیکی به صورت رشتهی متوالی از تصاویر هستند که داستان به صورت تصویری و با تعداد محدودی کلمه روایت میشود. رمانهای کمیک اغلب برای گروه سنی نوجوان جذاب هستند اما رمانهای گرافیکی انواع مختلفی دارند و بعضی از آنها برای مخاطب بزرگسال طراحی میشوند.
در این مقاله، عبارات و ساختارهای مختلفی معرفی میکنیم که به شما کمک میکنند کتابها را به شیوهای جذاب و دقیق توصیف و تحلیل کنید. کمی بوکها، کتابهایی گرافیکی هستند که با استفاده از تصویرسازی و کنار هم گذاشتن این تصاویر، داستانشان را ارائه میدهند. در این رمانها متن بسیار کم است و صرفاً دیالوگهایی وجود دارد که در هر تصویر در کنار شخصیت گوینده قرار میگیرد.
نویسندگان دیگر هم در آثار خود از چنین صنعت یا ژانری بهره بردهاند. برای مثال میتوانیم به بارش ماهی از آسمان به زمین در رمان کافکا در کرانه اثر هاروکی موراکامی اشاره کنیم. در این جامعه منفعل یک پسر به نام ایگنیشس پیدا میشود که نسبت به تمامی مسائل جامعه اعتراض داشته و سعی دارد با یادداشتهای روزانه به نقد مصرفگرایی در این جامعه بپردازد.
این داستانها معمولاً شامل هیولاها، شیطانها و جادوگران شرور هستند و فضای کلی داستان اغلب تلخ و ترسناک است. یکی از نمونههای معروف این زیرژانر، مجموعه بلادبورن نوشته کلایو بارکر است. رمانها از زمان پیدایش خود به عنوان ابزاری برای بازتاب و تحلیل مسائل اجتماعی، فرهنگی و فردی عمل کردهاند. نویسندگان با استفاده از داستانهای خود، به بررسی موضوعاتی مانند نابرابریهای اجتماعی، عشق و تنهایی، قدرت و فساد، و همچنین معنا و هدف زندگی پرداختهاند.
در این زیرژانر، کارآگاهان اغلب با مشکلات شخصی و اخلاقی دست و پنجه نرم میکنند و فضای داستان بیشتر از اینکه بر حل معما تمرکز داشته باشد، بر تنشها و روابط پیچیده اجتماعی و انسانی تمرکز دارد. رمانهای ریموند چندلر و داشیل همت از برجستهترین آثار این زیرژانر هستند. فانتزی معاصر یا فانتزی شهری داستانهایی را در محیطهای مدرن و شهری روایت میکند، اما با عناصری از دنیای جادویی و فراطبیعی.
ژانر عاشقانه زیر مجموعههای مختلفی دارد که عنصر اصلی در تمامی آنها «عشق» و «روابط عاشقانه» است. ژانر زندگینامه و بیوگرافی یکی از قدیمیترین اشکال ادبیات است که ریشههای آن به دوران باستان بازمیگردد. در گذشته، زندگینامهها بیشتر به عنوان ابزاری برای ثبت تاریخ و داستانهای شخصیتهای مهم و حاکمان بزرگ استفاده میشدند. یکی از اولین نمونههای شناختهشده این ژانر، “زندگینامه اسکندر مقدونی” نوشته پلوتارک است که به بررسی زندگی این فرمانده معروف میپردازد.
کتاب درمان شوپنهاور (اروین د. یالوم) و جاناتان مرغ دریایی (ریچارد باخ) از کتاب های ژانر انگیزشی به شمار می آیند. کتاب دختر گمشده (گیلیان فلین) و هیچ چیز جاودانه نیست (سیدنی شلدون) از بهترین آثار ژانر تریلر هستند. کتاب آوای وحش (جک لندن) و جزیره گنج (رابرت لوییس استیونسون) نمونه هایی از ژانر کتاب ماجراجویی به شمار می آیند. این ژانر کتاب اغلب به جای آن به خطر و ترس می پردازد، با تأثیر عاطفی بالا که ترس را در بر می گیرد.
در این سری از انواع ژانر کتاب، مخاطب با استفاده از موراد ناشناخته تحریک می شود. در این کتاب ها، خوانندگان احساس ترسی را تجربه می کنند که گاهی مو به تن آنها سیخ می شود. خشونت و خون از آیتم هایی هستند که در این ژانر کتاب مشاهده می شوند.
مهمترین چیزی که ژانر فانتزی را از رئالیسم جادویی جدا میکند، همان چاشنی واقعیت است. یکی از پرطرفدارترین ژانرهای کتاب و رمان به خصوص در بین جوانان و نوجوانان ژانر ماجراجویی است. شاید مهمترین عامل موفقیت یک کتاب در این ژانر، خلق تصویر درست و صحیح از قهرمان یا قهرمانان داستان است. دلیل آن این است که در کتاب های ژانر ماجراجویی، قهرمان یا قهرمانان قصه ما معمولاً پس از گذر از کلی موانع و مشکلات سرانجام باید به سر منزل مقصود برسند.
این ژانر نه تنها به ما کمک میکند تا گذشته را بهتر درک کنیم، بلکه از طریق داستانها و شخصیتهایش به تحلیل مسائل اجتماعی و انسانی میپردازد که همچنان در جامعه امروز اهمیت دارند. این دسته از رمانها شامل آثاری میشوند که وقایع تاریخی واقعی را روایت میکنند و به شخصیتهای تاریخی شناختهشده میپردازند. آثار والتر اسکات، آلکساندر دوما و لئو تولستوی از نمونههای برجسته این نوع رمانها هستند. در این رمانها، نویسندگان تلاش میکنند تا با ترکیب واقعیتهای تاریخی و تخیل، داستانهایی پرکشش و جذاب خلق کنند. داستانهای نوآر اغلب در فضایی تاریک و تلخ روایت میشوند و شخصیتهایی پیچیده و اغلب بیاخلاق در مرکز داستان قرار دارند.
ثبت ديدگاه