پس از تحصیل در دورهٔ دبستان در زادگاهش در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد. در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه به دانشگاه تهران رفت و همزمان با پایانیافتن تحصیلش پدر خود را از دست داد. بعد از چند سال تدریس در مناطق سیرجان و بم به تهران رفت و نخستین همکاریهای خود را با معین برای لغت نامه دهخدا آغاز کرد. وی از سال ۴۴ تا ۵۷ با بنیاد فرهنگ ایران همکاری و تدوین واژگان قسمت حرف میم از لغتنامه را بر عهده داشت.
البته در بسیاری از موارد خفینه نویسان و شخصی که مامور تنظیم و ارسال گزارشها بوده است خود پرده دری کرده اند و ریشه حوادث و تحولات را بی هیچ اغماضی و غالبا منصفانه و دور از اغراض- مشخص کرده اند اما یادتان باشد که شما از دیدگاه دیگری به این صحنه های گو ناگون می نگرید. صد سال از آن روز گار گذشته و گذشت روز گار صد ها پرده را بالا زده و صدها قدم شما را با شناخت واقعیت نزدیکتر کرده است. برای دریافت استعلام دقیق قیمت و موجودی محصول، فرم زیر را بنویسید و ارسال کنید. تمامی حقوق این سایت محفوظ بوده و هرگونه کپی برداری از آن پیگرد قانونی دارد. ثبت کلمه عبور خود را فراموش کردهاید؟ لطفا شماره همراه یا آدرس ایمیل خودتان را وارد کنید.
وی با ارائه مقالات فرهنگی در مجلاتی چون نگین و بامشاد به نقد حکومت وقت و جمهوری اسلامی میپرداخت. مجموعه مقالات او در کتابهایی با عناوین شیخ صنعان، در آستین مرقع و ای کوتاه آستینان به چاپ رسید که بعدها ممنوع شدند. کتابهای او در حکومت جمهوری اسلامی به جز معدودی در شمار کتابهای ضاله (گمراهکننده) درآمدهاند و ممنوعالطبع بهشمار میروند. علی اکبر سعیدی سیرجانی پس از انقلاب نیز به فعالیتهای ادبی خود ادامه داد.
«سوز و ساز»، «آخرین شرارهها»، «افسانهها» و «خاکستر» عناوین برخی از مجموعه اشعار بهجایمانده از وی هستند. علی اکبر سعیدی سیرجانی همچنین به تصحیح متون ادبی و پژوهش در ادبیات کهن نیز میپرداخت که از آن جمله میتوان به تصحیح «تاریخ بیداری ایرانیان» نوشتهی ناظمالاسلام کرمانی، «بدایع الوقایع» نوشتهی واصفی هروی، «شیرینسخنان گمنام» که شرح حال و اشعار شعرای متقدم و متأخر سیرجان را در بر داشت، و «تفسیر سورآبادی» اشاره کرد. علی اکبر سعیدی سیرجانی پژوهشگر، مصحح، ادیب، شاعر، فعال سیاسی و نویسندهی برجستهی ایرانی است. سیرجانی همکاری با لغتنامهی دهخدا و دانشنامهی ایرانیکا، تصحیح متون ادبی کهن و تألیف کتابهای متعددی را در کارنامهی ادبی خود دارد.
«وقایع اتفاقیه»، نام کتابی تاریخی از علیاکبر سعیدی سیرجانی است و مجموعهای از یادداشتهایی را شامل میشود که یکی از عاملین اطلاعاتی انگلستان که تابعیت ایرانی-انگلیسی داشته در سالهای پیش از مشروطه برای سفارت انگلستان فرستاده است. این یادداشتها به مرور و براساس سالهای قمری از سال ۱۲۹۱ تا ۱۳۲۱ از سوی نویسندهی کتاب گردآوری شده است و رویدادها و اوضاع و احوال ولایت فارس در آنها شرح داده شده است. البته در بسیاری از موارد خفینهنویسان و شخصی که مأمور تنظیم و ارسال گزارشها بوده، خود به بررسی ریشهی حوادث و تحولات بیهیچ اغماضی و غالبا منصفانه و دور از اغراض پرداخته است. در این کتاب از تصاویر قدیمی افراد بلندپایه و مطرح آن دوره استفاده شده و هر گزارش بهنام یکی از ماههای آن سالهاست.مقدمهی کتاب در سیودو صفحه تنظیم شده که خلاصهای دقیق و جامع از تمامی مطالب کتاب را شامل میشود. نویسنده هرکدام از گزارشها را با توجه به زندگی مردم کوچه و بازار و رویدادهای گوناگون میان صنفهای مردم، شایعهها و کنشها و واکنشهای رعیت و حاکمان دربرابر یکدیگر نگاشته است.
کتاب به صورت بخشهای مختلف براساس سالهای قمری از سال ۱۲۹۱ تا ۱۳۲۱ گردآوری شدهاست. چاپ چهارم کتاب سال ۱۳۸۳ توسط نشر آسیم در قطع وزیری در ۸۰۰ صفحه منتشر شدهاست. کتاب همچنین شامل تصاویری از اشخاص و مشاهیر سالهای مورد بحث دارد. شاید من و شما طاقت ِ شنیدن و خواندن درد مردم ایران را در آن برهه از تاریخ، نداشته باشیم؛ ولی باید بر این نازکدلی فایق آییم، چون هویتمان، تاریخمان است.
در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه به دانشگاه تهران رفت و همزمان با پایانیافتن تحصیل خود پدر را از دست داد. پس از چند سال آموزش در مناطق سیرجان و بم به تهران رفت و نخستین همکاریهای خود را با معین برای لغت نامه دهخدا آغاز کرد. وی از سال ۴۴ تا ۵۷ با بنیاد فرهنگ ایران همکاری و تدوین واژگان بخش حرف میم از لغتنامه را بر عهده داشت. مجموعه مقالات او در کتابهایی با عنوانها شیخ صنعان، در آستین مرقع و ای کوتاه آستینان به چاپ رسید .
ثبت ديدگاه