نویسنده داستان‌ها را صرفا طبق همان روایت‌های سطحی که دیده است یا بوده است پیش می‌‌برد که داستان را محدود به زمان خلق آن میکند. خواننده سال‌های بعد نمی‌تواند درک درستی از آن اتفاقات داشته باشد. از آثار برجا مانده او می‌توان «دید و بازدید»، «از رنجی که می بریم»، «سه تار»، «زن زیادی»، «سرگذشت کندوها»، «مدیر مدرسه» و «نون والقلم» را نام برد. تاثیر شخصیت جلال آن‌قدر گسترده است که شاعران زیادی در وصف او شعر سروده‌اند. شاعرانی مانند «مهدی اخوان ثالث»، «احمد شاملو»، «حسین منزوی» و «سیمین بهبهانی».
آقای اردوئی یک ماجراجوست که از زندگی آرام به شدت بیزار است. به همین خاطر خانه و همسر را ترک کرده و در جستجوی خطر به هر آب و آتشی می‌زند. راوی داستان که با اتوبوس عازم چالوس است و با آقای اردوئی همسفر است، نسبت به این مسئله کنجکاو شده و می‌کوشد تا از طریق به حرف در آوردن او علت این تمایلات مرموز و غیر عادی را کشف کند. اردوئی بی‌هیچ مقاومتی سرگذشت خود را برای راوی داستان تعریف میکند، ولی قبل از آنکه به پایان ماجرا و علت سفرش به چالوس برسد، اتوبوس به مقصد رسیده و آن دو مجبور به خداحافظی می‌شوند. برای من یکی از ویژگی های ستودنی جلال، حسن انتخاب او در عنوان کتاب هایش است. با این وجود رنج جلال در این کتاب به نظر من محدود شده و با توجه به عنوانی که کتاب دارد، اگر رنج با مفهوم عام آن بیان میشد به مراتب کتاب موفق تری می بود.
تأثیری گسترده بر جریان روشنفکری دوران خود داشت و افزون بر نگارش داستان، به نوشتن مقالات اجتماعی، پژوهش‌های مردم‌شناسی، سفرنامه‌ها و ترجمه‌های متعدد می‌پرداخت. می‌توان مهم‌ترین ویژگی ادبی آل‌احمد را نثر او دانست؛ نثری فشرده، موجز و درعین‌حال عصبی و پرخاشگر که نمونه‌های خوب آن را در سفرنامه‌های «خسی در میقات» یا ناداستان «سنگی بر گوری» می‌توان دید و خواند. جلال آل احمد روشنفکر، نویسنده، منتقد ادبی و مترجم ایرانی و همسر سیمین دانشور بود. آل‌احمد در دههٔ ۱۳۴۰ به شهرت رسید و در جنبش روشنفکری و نویسندگی ایران تأثیر بسزایی گذاشت. نویسندگانی چون نادر ابراهیمی و غلامحسین ساعدی از او تأثیر گرفتند. جلال آل‌احمد در ۱۱ آذر ۱۳۰۲ در خانواده‌ای مذهبی در محلهٔ سیدنصرالدین شهر تهران به‌دنیا آمد.
البته تمام کتاب به موضوعات سیاسی اختصاص ندارد بلکه بعضی داستان‌ها مانند «در راه چالوس» بیشتر به وضعیت اجتماعی ایران می‌پردازد. جلال آل‌احمد متولد 1302 بود و 1348 در اسالم درگذشت و در طول مدت زندگی‌اش بارها فعالیت‌های حزبی و سیاسی داشت. با این‌که در یک خانواده مذهبی و با نوعی اشرافیت روحانی بزرگ شده بود اما برای تحصیل خود که مخفیانه از پدر بود ناگزیر همیشه در حال کار بود. هم علاقمند به حزب توده بود و هم مدتی در بخش‌هایی از نهضت ملی فعالیت کرد.
نویسندگانی چون نادر ابراهیمی و غلامحسین ساعدی از او تأثیر گرفتند و نثر او نیز، به نثر معیار در فارسی بدل شده است چرا که جملاتی کوتاه و مقطع دارد. جلال آل احمد نویسنده سرشناس ایرانی، در کتاب صوتی از رنجی که می‌بریم، اوضاع سیاسی و اجتماعی زمان خود را به تصویر می‌کشد. سید جلال‌الدین سادات آل احمد (۱۱ آذر ۱۳۰۲ – ۱۸ شهریور ۱۳۴۸) روشنفکر سوسیالیست، نویسنده، منتقد ادبی و مترجم ایرانی بود. آل احمد در دههٔ ۱۳۴۰ به شهرت رسید و در جنبش روشنفکری و نویسندگی ایران تأثیر به‌سزایی گذاشت. کتاب از رنجی که می بریم اثری از جلال آل احمد، مجموعه داستان‌های کوتاه او است که در زمان کناره‌گیری او از حزب توده منتشر شده است. جلال آل احمد در در خانواده‌ای مذهبی متولدش شده بود و از اقوام سید محمود طالقانی بود.
خانوادهٔ او اصالتاً اهل شهرستان طالقان و روستای اورازان بود. دوران کودکی و نوجوانی جلال در نوعی رفاه اشرافی روحانیت گذشت. پس از اتمام دوران دبستان، پدر جلال، سیداحمد طالقانی، به او اجازهٔ درس‌خواندن در دبیرستان را نداد؛ اما او تسلیم خواست پدر نشد. کتاب از رنجی که می بریم حاوی یک مجموعه داستان کوتاه و معاصر و ایرانی است.
ثبت ديدگاه