او در سال ۱۳۲۹ به مدرسه پست و تلگراف -از قدیمیترین نهادهای آموزشی کشور- رفت و در وزارت پست و تلگراف و تلفن مشغول به کار شد. برای آموزش عالی به آلمان سفر کرد و رشته الکترونیک را همانجا خواند. کتاب جنگ و صلح تولستوی در واقع مجموعه ای است از تابلوهای حماسی، که منظومه روسیه را از پطر کبیر تا دسامبریست ها، نقاشی کرده.

لئو تولستوی نویسندهٔ شهیر روسی است که او را یکی از بزرگترین رمان‌نویس‌های تمام ادوار تاریخ می‌دانند. تولستوی از سال ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۶، هر سال نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات و در سال‌های ۱۹۰۱، ۱۹۰۲ و ۱۹۰۹ نامزد جایزهٔ صلح نوبل شد، اما هرگز برنده نشد. از آثار ارزشمند او می‌توان به رمان‌های «جنگ و صلح»، «آناکارنینا»، «مرگ ایوان ایلیچ» و «رستاخیز» اشاره کرد.

در همین دانشگاه بود که با محمد قاضی، دیگر مترجم برجسته‌ی ایرانی، آشنا شد. نیکولای رستف در انتها با ماریا بالکونسکایا ازدواج می‌کند و در ملک اجدادی ماریا ساکن می‌شوند. او در سال ۱۹۰۱ با انتشار کتاب «رستاخیز» که انتقاد شدید از آیین‌های کلیسا در آن جای داشت، به‌وسیلۀ شورای مقدس از کلیسای ارتودکس تکفیر شد. امروزه اصطلاح «جنگ و صلح» در زبان عامیانه برای نشان‌دادن یک چیز بسیار طولانی یا جامع به کار می‌رود و این به طولانی‌بودن خود رمان جنگ و صلح هم اشاره دارد. از این رمان بارها برای آفریدن نمایش‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های متعدد اقتباس شده است؛ مشهورترین آن‌ها مجموعه فیلم «جنگ و صلح» به‌کارگردانی «سرگئی باندارچوک» است که موفق به دریافت جوایز معتبری هم شد.

این کتاب در واقع چهره اصلی جنگ را به خواننده نشان می دهد که جنگ به افراد، زن ها و بچه ها رحم نمی کند و همه را در معرض نابودی قرار می دهد. دسته ای از این شخصیت ها تاریخی و دسته ای تخیلی هستند که این رمان را به زندگی واقعی نزدیک تر می کند. در این کتاب افرادی که دارای شخصیت های بد و منزجر کننده هستند به سزای کار خود می رسند و اینگونه است که هرکسی به سزای کاری که انجام داده است می رسد.

در سال ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به دانشکده فنی دارمشتات در آلمان رفت و ۳ سال به تحصیل در رشتۀ الکترونیک و همچنین یادگیری زبان آلمانی پرداخت. این مترجم ایرانی، سپس، در وزارت پست و تلگراف، رئیس دروس دانشکدۀ مخابرات شد و در تغییر برنامه و تبدیل آن به دانشگاه مخابرات سهم عمده‌ای داشت. از او به‌عنوان مجری طرح تشکیل مرکز تحقیقات مخابرات نیز یاد می‌شود. فعالیت سروش حبیبی در زمینۀ ترجمه، از همکاری منظم او با مجلهٔ سخن آغاز شد. او طی بیش از ۴ دهه فعالیت خود در عرصهٔ ترجمهٔ آثار ادبی، دریچۀ تازه‌ای به روی خوانندگان ایرانی گشود.

در نهایت کمبود آذوقه و سرمای غیرقابل تحمل روسیه فرانسوی‌ها را از پای می‌اندازد و شجاعت مردم روسیه آنها را مجبور به عقب‌نشینی و فرار می‌کند. پرنسس ناتاشا روستوا زیباترین شخصیت جنگ و صلح و به عقیده برخی شیرین‌ترین شخصیت همه رمان‌های جهان است. دختری شاد و سرزنده که در دوره‌ای نامزد آندره‌ی بالکونسکی می‌شود. پس از مرگ آندره‌ی بر اثر جراحت جنگی، او با پی‌یر بزوخف ازدواج می‌کند. اعتماد خوانندگان ایرانی به شیوهٔ ترجمهٔ او چنان است که هر یک از ترجمه‌های تازهٔ او از آثار نویسندگان مشهوری چون داستایوسکی که سال‌ها پیش به فارسی ترجمه شده بوده‌اند با استقبال خوانندگان آثار ادبی روبه‌رو می‌شود.

تسلط او بر زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسوی و روسی موجب شده تا آثار برجسته‌ی بسیاری از ادبیات جهان را به فارسی برگردان کرده و زمینه‌ی آشنایی ایرانیان با برخی از نویسندگان شهیر جهان نظیر رومن گاری و هرمان هسه را فراهم سازد. از جمله‌ی پرمخاطب‌ترین آثار ترجمه‌ی او می‌توان به «مرگ ایوان ایلیچ» از لئو تولستوی و «سگ سفید» از رومن گاری اشاره کرد. رمان بزرگ «جنگ و صلح» تولستوی را نخستین بار کاظم انصاری در سال ۱۳۳۴، از آلمانی به فارسی برگرداند و انتشارات امیرکبیر آن را منتشر کرد. سال‌ها بعد در سال ۱۳۷۷، سروش حبیبی این اثر را با فارسی به‌روزتر ترجمه کرد. او درباره ترجمه دوباره آثار مهم ادبیات جهان عنوان می‌کند آثار ادبی، به دلیل پویایی و تحول زبان در طی سال‌ها نیازمند بازنگری و ترجمه دوباره هستند و او همواره ترجمه‌های پیش از خود را بسیار ارزشمند می‌داند. او شخصیت‌هایی را که از نظر اخلاقی وضعیت مناسب ندارند، به سزای اعمال خود می‌رساند.