همچنین فیلم‌های «خاک» ساخته‌ی «مسعود کیمیایی» براساس داستان «آوسنه بابا حسن» و فیلم «زمستان است» ساخته‌ی «رفیع پیتز» که برگرفته از داستان «سفر» است، بر اساس نوشته‌های دولت آبادی ساخته شده‌اند. دولت آبادی در سال 2014 برنده نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه شد. همچنین او در سال‌های فعالیت ادبی‌اش موفق شده جوایز ادبی «هوشنگ گلشیری» و «من بوکر» را در کارنامه‌ی خود ثبت کند. کلیدر دومین رمان بلند جهان پس از کتاب «در جست و جوی زمان از دست رفته» است با تعداد کلماتی بالغ بر 950 هزار کلمه و دولت آبادی 15 سال از عمر خود را صرف نوشتن آن کرده است. کلیدر را «انتشارات فرهنگ معاصر» در 10 جلد به صورت گالینگور و شومیز منتشر کرده است و به تازگی نسخه الکترونیکی کلیدر منتشر شده است. وقتی که سرانجام اربابان و حکومت با تیرباران گل محمد به ماجراجویی ها و یاغی گری های این قهرمان مردمی سبزوار پایان دادند، دولت آبادی پسربچه ای بود با پنج یا شش سال سن.
این نویسنده سبزواری، که اینک یکی از مشاهیر ایران محسوب می شود، در سال های اخیر رمان جدید با نام «زوال کلنل» نوشته است که این داستان برای او حاشیه هایی به همراه داشته است و دولت آبادی مجبور شد برای چاپ این کتاب در ایران به اصلاح برخی بخش های آن بپردازد. شما با استفاده از زرین لینک همیشه و همه جا به کتاب‌ها و کتابخانه خود دسترسی دارید و می‌توانید به سادگی از هر فرصتی برای مطالعه استفاده کنید. در زرین لینک برای همه سلیقه‌ها از داستان، رمان و شعر تا روانشناسی و موفقیت ، تاریخی، علمی، آموزش بازاریابی و جزوه های آموزشی ، نمونه سوالات و… همچنین در زرین لینک هزاران کتاب رایگان نیز قابل دانلود است. کِلیدَر نام کوهی مابین شهرهای سبزوار، نیشابور، و قوچان در خراسان است.
حال اگر کلیدر هم چنین وضعیتی داشته باشد، چیز عجیبی نیست. و اتفاقاً حاکمیت این دیدگاه بر ساختار کلیدر، مصداقی برای همان سخنی است که براهنی در این قسمت بر قلم خود رانده است؛ رابطه‌ی متقابل ساختاری بین ساختار تاریخ و ساختار ادبیات. کلیدر، در حقیقت یک روایت تاریخی از قیام‌های فردی، عیاری و پهلوانی در دوره‌هایی است که همواره بر آن‌ها حکومت‌های اقتدارگرا حاکمیت مطلق داشته‌اند. پس انتخاب شیوه‌ی تک گویی بیرونی برای تصویر دوره‌ی اقتدارگرایی‌های عصر پدرسالاری و مبارزه‌های فردی و ملازم با آن دوره‌ها، اگر میدان دادن به خودکامگی‌های راوی در روایت است، این خودکامگی در همسویی کامل با زمینه و موضوع و ماجرا قرار دارد و در این جا قبح چندانی ندارد.
این اثر دیگر با بحران شروع نمی‌شود بلکه داستان با فاجعه آغاز می‌شود؛ زلزله! در مرکز فاجعه عقیل قرار دارد که همه کس‌اش مرده‌اند جز دخترش شهربانو، که با او به صحرا رفته بوده‌است و جز پسرش تیمور که در گناباد به سربازی رفته‌است. در «عقیل عقیل» این پدر است که پسر را گم کرده‌است اما در واقع تیمور تنها پسر عقیل نیست که همه کس و کار اوست؛ پس باز هم عقیل پدر گم کرده‌ای بیش نیست. در این جا هم بخش عمده‌ای از سخن براهنی کاملاً درست است اما نه تا به آن حد که بتوانیم به راحتی به این نتیجه برسیم که ادبیات داستانی ما از همان آغاز رفتارهایی کاملاً مدرن و معقول از خود به نمایش گذاشته است.
و این گونه رفتارها چیزی جز هم قافله شدن با قانون تطور و تکامل نیست که در عوالم هنر، مصداق مسلّمِ نوآوری و آشنایی زدایی است و البته کمال مطلوب. اساس همه‌ی آن انتقاداتی که براهنی بر کلیدر وارد مي‌کند در همین تفاوت نگرش‌ها نهفته است. «محمود دولت‌آبادی»، نویسنده‌ی مشهور ایرانی است که تاکنون بسیاری از آثار او در ایران و سایر نقاط جهان به چاپ رسیده است. رمان بلند «کلیدر» را میتوان مشهورترین اثر دولت‌آبادی دانست. آثار دولت‌آبادی به زبان‌های زیادی از جمله انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، چینی، کردی و آلمانی ترجمه شده‌اند.
چون آدم وقتی هم که تنها می‌شود، تنهایی‌اش پر است از دروغ‌هایی که در میان جماعت و با دیگران گفته بود. بعدها مشارکت در انجمن تئاتر، بازی در نمایشنامه«حادثه درویشی»نوشته آرتور میلر با کارگردانی ناصر رحمانی‌نژاد چهره‌های سیمون ماشار اثر برشت با کارگردانی مشترک محسن یلفانی و سعید سلطانپور. این اثر یکی از بزرگترین داستان های عاشقانه تمام دوران تاریخ می باشد که از یک اپرا الهام گرفته است. نعره‌ی آسمان و تابش آفتاب و سرمای نیمه شبانه را تاب می‌آورد. بی جنبشی، سرشت آن است، می‌تواند تا پایان دنیا خاموش نشسته بماند.
زندگی روستایی دوران کودکی و نوجوانی دولت آبادی در ادبیات و مضمون‌هایی که در کتاب‌هایش به آن پرداخته، تاثیر زیادی داشته است. همچنین به دلیل آشنایی پدرش با شعر کهن فارسی، او در جوانی با ادبیات کلاسیک ایران آشنا شد. پس از دوران دبیرستان مشغول به تحصیل در رشته تئاتر شد و نمایشنامه‌هایی از نویسندگان بزرگی مانند «برشت»، «آرتور میلر» و «بهرام بیضایی» را روی صحنه برد و تسلط او را در زمینه‌ی ادبیات کهن و فولکلور بالا برد. با وجود اینکه کلیدر داستانی بر پایه واقعیت است، اما دولت آبادی زمان رخداد داستان را برای روایت مناسب‌تر و پیوند زدن آن با جریانات سیاسی قبل از انقلاب 57، به سال‌های 1325 تا 1327 انتقال داد و با این‌کار توانست حزب توده را وارد جریان داستان کند. کلیدر یکی از نمونه‌های ادبیات متعهد است که تلاش می‌کند شکاف میان طبقه‌های مختلف جامعه را از تفکر درباره‌ی مفهوم انقلاب کم کند و مردم را قربانی شرایط اجتماعی جامعه‌شان می‌داند.
در این کتاب محمود دولت آبادی سعی ب این دارد که به مخاطبان القا کند که شخصیت های داستان واقعی هستند. بنابراین میتوان گفت که سبک زبان نوشتاری در این کتاب واقع گرایانه است. توصیفات بسیاری از روستاها و مکان ها در رمان کلیدر دقیقند و بسیاری از شخصیت های رمان بر اساس اشخاص واقعی ساخته شده اند. اما نباید رمان کلیدر را زندگی نامه واقعی گل محمد پنداشت؛ کلیدر پیش و بیش از آنکه یک زندگی نامه باشد یک رمان است و نویسنده هرگاه که مناسب دیده خیال را با واقعیت پیوند زده است.
پس از «ته‌شب»، دولت‌آبادی «ادبار» را به همراه داستان‌های «بند»، «پای گلدسته امامزاده»، «هجرت سلیمان» و «سایه‌های خسته»، در مجموعه «لایه‌های بیابانی» در سال ۱۳۴۷ منتشر کرد. در سال ۱۳۵۳ مهین اسکویی، کارگردان تئاتر از او دعوت کرد که در نمایشنامه «در اعماق» اثر ماکیسم گورکی ایفای نقش کند. از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۳ تئاتر و داستان نویسی، دوشادوش هم، ذهن دولت‌آبادی را تسخیر کرده بود. جنازه او به همراه سربریده اش بعد از کشته شدن در مقابل پاسگاه سبزوار به نمایش عموم گذاشته می شود و مأموران پهلوی درکنار آن عکس می گیرند.
اثر دیگری که از دولت‌آبادی منتشر می‌شود «دیدار بلوچ» سفرنامه کوتاهی است که شرح سفری است که دولت‌آبادی به زاهدان و آن حدود داشته‌است. سفرنامه از مشاهدات وی از زاهدان آغاز شده و بعد همراه راوی به میرجاوه و زابل هم سری میزنیم. در این اثر برخی افکار و روحیاتی که دولت‌آبادی در جابه‌جای آثارش به عنوان تفکری محوری در داستان‌هایش بروز داده‌است، در این اثر نمودی آشکار و مستقیم پیدا می‌کند.
ثبت ديدگاه