نسخه نخستین کتاب مزامیر، نسخه‌ایست بسیار ارزنده و خطی که در سال ۱۳۶۱ خورشیدی، به کوشش انجمن کتاب مقدس ایران به چاپ رسیده است. نسخه دوم زبور داوود اما کتابی تمیز و به صورت تایپ شده با فونتی روان و زیبا است. نسخه نخستین کتاب مزامیر، نسخه‌ایست بسیار ارزنده و خطی که در سال 1361 خورشیدی، به کوشش انجمن کتاب مقدس ایران به چاپ رسیده است. «زبور» نام کتاب آسمانى حضرت داوود (علیه السلام) است که سه بار در قرآن کریم، در آیات ۱۶۳ سوره نساء و ۱۰۵ سوره انبیاء و ۵۵ سوره اسراء، از آن نام برده شده است.
کتاب مقدس زبور (مزامیر یا سروده‌های مقدس داوود) بنا به تصریح قرآن کریم، کتاب آسمانی حضرت داوود (ع)، پیغمبر بنی اسرائیل می‌باشد. داوود پیغمبر دارای شریعت نبود، بلکه یکی از پیامبران بنی اسرائیل و مروج آیین موسی (ع) بوده است. زبور داوود (که آن را یکی از بخش‌های تورات نیز قلمداد می‌کنند) یکی از دلکش‌ترین، زیباترین و روحانی‌ترین کتب موجود در دنیا می‌باشد.
برخی از علمای مسلمان که زبور را اشاره‌ای به کتب انبیای پیشین و نه فقط کتاب داوود می‌دانند، این آیه قرآن را با آیه مشابهی در سفر خروج برابر دانسته‌اند. بر این اثر شرح های بسیاری نوشته شده که مشهورترین آنها ریاض السالکین نوشته سید علیخان شیرازی است. برخی نیز آیه قرآن در سوره انبیاء را با این بخش مزامیر تطبیق داده‌اند. كتاب هاى آسمانى بر دو دسته اند؛ يكى آنها كه احكام تشريعى ويژه اى دارند و از آيينى نو سخن مى گويند و ديگر، كتاب هايى كه احكام جديدى در خود ندارند؛ بلكه بيش تر به موضوعات و مسائل اخلاقى مى پردازند. گواه است بر اين حقيقت آنكه هم اينك، مزامير در ضمن عهد عتيق و پس از تورات جاى دارد و حالت مستقل ندارد (كتاب مقدّس ، 830). مهمترین قسمت کتاب مزامیر، بخش رثا و نوحه سرایى آن است و این نوع شعر از قدیمی ترین انواع اشعار است، زیرا در تهییج عواطف اثرى نیرومند و عمیق دارد، همانطور که اشعار و مراثى مزامیر عواطف یهود را تحریک کرد و خاطره روزگار مجد صهیون را همچنان در خاطر ایشان زنده و افروخته داشت.
یهودیان و مسیحیان خود معترف اند که از ۱۵۰ مزمور در عهد عتیق، تنها ۷۱ یا ۷۳ مزمور را می‌توان به داوود (ع) نسبت داد و دیگر مزامیر در سالیان دیگر افزوده شده‌اند۱۰. مزامیر از آغاز تا انجام به صورت شعر است و بخش بزرگ آن به دعا و پرستش می‌پردازد. مزامیر را نمی‌توان مجموعه‌ای مدون از آموزه‌های الهیاتی دانست. الهیات مزامیر، بیش‌تر بر حالت اعتراف و مبتنی بر حمد و ثنا است نه نظام‌مند و استدلالی، از این رو نمی‌توان با خلاصه کردن این الهیات یا بیان آن به گونۀ عینی، تصویری درست از آن به دست داد؛ زیرا هر گونه جمع‌بندی مزامیر، مشکلاتی ایجاد میکند. مزامیر، مجموعه‌ای بزرگ از قطعات مستقل و مختلفی است که برای اهداف گوناگون و در قرون متمادی نوشته شده‌اند با فراهم آوردن تلخیصی از مزامیر نه تنها کامل نمی‌شود بلکه از پاره‌ای جهات هم تصنعی جلوه میکند۱۱. این همه، حکایت از آن دارد که کتاب زبور فعلی را نمی‌توان یک کتاب شریعت و کاملًا آسمانی پنداشت۱۲.
در میان کتب «عتیق» کتابى به نام زبور یا مزامیر وجود دارد که اهل کتاب آن را به حضرت داوود (علیه السلام) نسبت می دهند و این کتاب مشتمل بر یکصد و پنجاه «مزمور» است. در روایتی ابوذر غفاری از پیامبر اسلام نقل کرده‌است که زبور یکی از ۱۰۴ کتابی‌است که بر مردم جهان نازل گشته‌است.۹ در صحیح بخاری، ابوهریره از محمد نقل کرده‌است که خواندن زبور بر داوود آسان گشته بود و چون به خادمانش می‌فرمود اسب‌ها را زین کنند؛ پیش از آن‌که اسب‌ها زین شود زبور را به پایان می‌برد. دانلود کتاب زبور (مزامیر) را به پژوهشگران و محققان ادیان و مذاهب توصیه می‌کنیم.
ثبت ديدگاه