از سال ۱۳۸۵، با شروع دوران دانشجویی علاقه‌ام به خلاصه کردن و خلاصه کتاب‌ها شکل گرفت. و این انگیزه باعث شد که سر انجام تو سال ۱۴۰۳، سایت خلاصینو فعالیت خودش رو با خلاصه کتاب آغاز کنه. خلاصینو به شما کمک می‌کنه تا به سرعت و با کیفیت بالا از محتوای اصلی کتاب‌های برتر بهره‌مند بشید و تو مسیر پیشرفت و توسعه فردی قدم بردارید.

Mastery روندی را مشخص می کند که چگونه می توانید در رشته خود استاد شوید. برای حمایت از این ادعاها، رابرت گرین از تجربیات برخی از موفق ترین چهره های تاریخ استفاده می کند. این چهره های مشهور از آلبرت انیشتین تا بوکسور حرفه ای فردی روچ را شامل می شود.

رابرت گرین در کتاب چیرگی نشان می‌دهد که همۀ افراد می‌توانند در یک مهارت یا حوزه به درجۀ استادی برسند به شرطی که مراحلی که استادان گذشته و حال از آن استفاده کرده‌اند را دنبال کنند. او در کتاب چیرگی  نکات و استراتژی‌هایی برای رسیدن به استادی ارائه می‌دهد. در اولین مرحله، فرد کارآموزی تازه‌کار و ناآشنا است و حتی شاید هنوز دقیقا نداند در چه حوزه‌ای می‌خواهد وارد شود. در این مرحله، باید اصول اولیه را آموخت و دانش خود را به‌بهترین شکل ارتقا داد. در مرحله‌ی دوم، تمرین و ممارست باعث می‌شود شخص بینش عمیق‌تری درباره‌ی زمینه‌ی فعالیت خود به‌دست آورد.

با ادامه این روند، ذهن توانایی توجه به جزئیات در دنیای بیرون را به دست می آورد. این توانایی به ما امکان می دهد ایده ها و الهامات بیشتری به دست آوریم، افق های فکری خود را گسترش دهیم و از ما افراد خلاق تری بسازیم. به عنوان مثال، فرض کنید می خواهید چیزی را کامل کنید و آن را تمام کنید.

این انتخاب‌ها نشان می‌دهند که موقعیت‌هایی که به یادگیری و رشد شخصی کمک می‌کنند، در نهایت پاداش‌های بیشتری را در پی خواهند داشت. اگر ابتدای مشیر شغلی‌تان هستید یا اینکه با شغل خود مشکل دارید این کتاب بهترین کتاب در زمینه راهنمایی شما برای رسیدن به تسلط در شغلتان است. تمام آموزه هایی که نیاز دارید از مرحله شاگردی و کارآموزی و در نهایت استادی در شغلتان طی کنید.

گرین توضیح می‌دهد که زمان و تلاش به طور اجتناب‌ناپذیری منجر به تسلط می‌شوند – او ادعا می‌کند که حدود ساعت زمان می‌برد. به عبارت دیگر، اگر این ساعات را برای تسلط روی کاری بگذارید، مطمئناً به آن نقطه خواهید رسید. همان‌طور که یک مطالعه نشان می‌دهد، در حالی که بسیاری از کودکان خردسال استعدادهای درخشانی از خود نشان می‌دهند، تعداد کمی از آن‌ها به دستاوردهای قابل توجهی دست می‌یابند. از طرف دیگر، کسانی که در دوران مدرسه نشانه‌ای از نبوغ را ندارند، اغلب بعدها دستاوردهایی بسیار فراتر از همسالان با استعداد خود کسب می‌کنند. برای مثال، به چارلز داروین و پسرعموی کوچکترش، سر فرانسیس گالتون توجه کنید.