یالوم، روانپزشک و نویسنده برجسته آمریکایی، نگاهی عمیق به زندگی شخصی و حرفهای او دارد. این کتاب، که بهعنوان خودزندگینامه یالوم منتشر شده، مسیری را که او از کودکی تا تبدیلشدن به یکی از تأثیرگذارترین رواندرمانگران معاصر پیموده است، به تصویر میکشد. عنوان فرعی این کتاب خاطرات یک روانپزشک است و در حقیقت در دستهی کتابهای اتوبیوگرافی قرار میگیرد. اروین یالوم یک درمانگر حرفهای استکه همیشه زندگی دیگران را کاوش میکرد اما در این کتاب با نگاه تیزبین و درمانگرانهاش خودش را واکاوی کرده و شخصیترین موضوعات زندگیاش را نیزبازگو کرده است. کتاب من چگونه اروین یالوم شدم بایک احساس شدید گناه از سمت نویسنده شروع میشود.
از چگونگی نوشتن تکتک کتابهایش گفته و از زندگی شخصی و همسر و فرزندانش؛ از سفرها و علایقش تا رنجها و خطاهایش. از آثار روانشناسانه غیر داستانی او نیز میتوان «موهبت درمان»،«تئوری و عمل در روان درمانی گروهی» و «روان درمانی اگزیستانسیال» را نام برد. آثارِ یالوم آمیزهایست از دانشِ آموخته در حوزهی روانپزشکی، تجربهی زیسته در حوزهی رواندرمانی و تخیلِ بالنده و هنریْ همواره بارور در توصیفگری. یالوم، بهویژه در آثارِ داستانی خود، همواره از دریچهی روانکاوی به کشفِ ماهیت آدمی میپردازد و نشان میدهد که همیشه بازشناختِ مرز باریکِ میان وهم و حقیقت آسان نیست. یالوم رواندرمانی را در سِیر زندگی معمولِ آدمها به جریان میاندازد؛ از همین روست که گویی همواره روایتْ روایتِ ماست.
اروین یالوم بانبوغی که در روانشناسی دارد از بقیه روانشناسان جلوتر است، او تابهحال چندینکتاب نوشته و با داستانهایی ساده از تجربیات زندگی خودش صحبت کرده است. او اولینروانشناسی است که توانسته با دانش زیاد و مطالعه فلسفهی فیلسوفانی مانند ارسطو وسقراط به نحوهی متفاوت و جدید به روانشناسی نگاه کند و موفق شود در سال ۲۰۰۲برندهی جایزهی انجمن روانشناسی آمریکا شود. یالوم، متولد ۱۳ ژوئن ۱۹۳۱ در واشنگتن دیسی، روانپزشک و نویسندهای است که بهخاطر آثارش در زمینه رواندرمانی اگزیستانسیال شهرت دارد. او تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاههای جورج واشنگتن و بوستون به پایان رساند و سپس به تدریس در دانشگاه استنفورد پرداخت. یالوم با تألیف کتابهایی همچون «وقتی نیچه گریست» و «درمان شوپنهاور» بهعنوان نویسندهای برجسته در ترکیب ادبیات و رواندرمانی شناخته میشود.
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به موسسۀ فرهنگی و هنری ری را میباشد. اولین عکسالعمل غیرارادیام این است کهپیام را حذف کنم ولی جلوی خودم را میگیرم و سعی میکنم احساسات و خاطراتی را کهمنتظرند خودشان را به من برسانند به یاد بیاورم. از ایرانی ها ناراحته که کپی رایت رو برای کتابهاش رعایت نکردند. به همه خوندنش را توصیه میکنم، بخصوص برای کسانی که بدنیال تحقق خود و معنی در زندگی و راهی برای پیدا کردن مشکلاتشون هستند بسیار راهگشا و مناسبه و راهنمای خوبیه که یاد بگیرند چطور مسیرشون رو برند.
«دروغگویی روی مبل» (1996) تصویری زنده از رابطهی بیمار و درمانگر است؛ شرح روایتِ روابطِ غیرمعمول سه درمانگر با بیمارانشان؛ درمانگرانی که هر یک اصول و شیوهای منحصربهفرد را پیشگرفتهاند و خود را یگانه رَهرویِ طریقِ راستی میدانند. داستانْ تصویرگرِ سیرِ درمانهاییست اسیرِ آماجِ بیامانِ دروغها، انکارها و فریبهایی که بیمار و درمانگر را در خود میکشند؛ فریب و دروغهایی که با آنها نهتنها دیگری و دیگران که در حقیقت خود را به بند میکشیم. در این اثر، درمانگران که در نظر عموم غالباً اَبرانسانهایی بری از خطا و کژروی قلمداد میشوند تا حد انسانِ جایزالخطا هبوط میکنند؛ هبوط از ماهیتی واهی بهسوی ماهیتِ حقیقیِ خود. داستان روایتگرِ افکاریست که در ذهن درمانگران جولان میدهند و احساساتی که آنها در خلالِ رواندرمانیها تجربه میکنند؛ احساسات و افکاری که درنهایت … اروین یالوم این بار نه بیماران و مراجعه کنندگان، بلکه شخص خود را دستمایه روایت قرار داده و داستان زندگیاش را از نوجوانی تا امروز با نگاهی روانشناسانه و نقادانه نوشته است.
این کتاب برای علاقهمندان به روانشناسی، رواندرمانی و خودشناسی منبعی ارزشمند است. یالوم با صداقتی کمنظیر، تجربیات شخصی و حرفهای خود را به اشتراک میگذارد و نشان میدهد چگونه با چالشهای زندگی مواجه شده و از آنها آموخته است. خواندن این کتاب میتواند الهامبخش افرادی باشد که در جستجوی فهم عمیقتری از خود و دیگران هستند و به دنبال راههایی برای بهبود روابط و کیفیت زندگی خود میگردند. برای خرید کتاب من چگونه اروین یالوم شدم سایت گاج مارکت همراه شماست. او در سال۱۹۵۶در دانشگاه بوستون در رشتهی پزشکی و در سال ۱۹۶۰ در رشتهی روانشناسی فارغالتحصیلشد و او در سال ۱۹۶۳ مشغول به تدریس در دانشگاه استنفورد شد. او در همین دانشگاهتوانست روانشناسی هستیگرا یا اگزیستانسیال را ابداع کند.
اروین یالوم با سبک منحصربهفرد خود توانسته مردم عادی را با خود همراهکند و همچنین از بین دیگر روانشناسان نیز طرفداران زیادی دارد. او عقیده دارد دردنیای فعلی با این همه امکانات اکتفا کردن به آموزههای فقط شخص بهخصوصی اشتباهاست و باور دارد روح و روان آدمی آنقدر پیچیده شده است که باید به دنبال راهجدیدی برای حل و روبهرو شدن با مسائل خود پیدا کند. مخاطبان اصلی این نویسندهیبزرگ معمولا روانکاوان، روانشناسان حوزهی نوجوانان و نوپایان در سراسر دنیاهستند. در این کتاب گفتوگوهای جالبی بین یالوم پزشک و یالوم جوان رخ میدهد کهبرای علاقهمندان به رواندرمانی و طرفداران یالوم میتواند بسیار خواندنی باشد. در صورت بروز هر گونه مشکل در فرآیند تأمین و ارسال، به مشتری اطلاع رسانی خواهد شد و مبلغ پرداخت شده به مشتری ، عودت خواهد شد.
همچنین این امر موجب خرید بهتر، ارزانتر و آگاهی از قیمت واقعی اجناس میشود.لازم به ذکر است که ایمالز فروشگاه اینترنتی نیست و تنها مرجعی برای جستجو، مقایسه و معرفی کالا و فروشگاههای اینترنتی می باشد. یالوم همچنین به نقش همسرش، مریلین، در زندگی و کارش اشاره میکند و از تأثیرات مثبت او بر مسیر حرفهای و شخصیاش سخن میگوید. این کتاب نهتنها زندگینامهای از یالوم است، بلکه نگاهی به تاریخچه رواندرمانی در قرن بیستم و تحولات آن از دیدگاه یکی از پیشگامان این حوزه ارائه میدهد. «هنر درمان»7 (2002) چکیدهایست از چهلوپنج سال کارِ بالینی یالوم و فرصتی برای او تا این بار نه همانند آثارِ رواییِ خود از زبان شخصیتهای داستان بلکه از زبانِ شخصِ خودش به بیان تجارب و افکارش بپردازد. یالوم معترف است که در این کتاب از مداخلات دلخواهِ خود سخن میگوید و نه از دستورالعملهایی تجویزی یا وحیِ مُنزل. عنوانِ هر فصل از کتاب گزارهایست که گاه رنگی از هشدار، گاه رنگی از توصیه و گاه رنگی از توصیفی صِرف دارد.
کتاب من چگونه اروینیالوم شدم فقط داستان زندگییک مرد نیست و برداشتهای اروین یالوم از زندگیاش و فرآیند شکل گرفتن تفکرات او، ما راتشویق میکنند که زندگی خود را بازنگری کنیم و معنی زندگیمان را بفهمیم. این اثر آخرین و شخصیتریناثر این روانپزشک و نویسندهاگزیستانسیالیست آمریکایی است. او در این کتاب تمام زندگی شخصیاش را برای خوانندهتعریف کرده است. من چگونه اروین یالوم شدم سفری درونی به زندگی یالوم است که در آن با صداقتی بینظیر، تجربیات، چالشها و دستاوردهای خود را بازگو میکند. کتاب با روایتی روان و جذاب، از دوران کودکی یالوم در محلهای فقیرنشین در واشنگتن دیسی آغاز میشود و تا دوران تحصیلات پزشکی و روانپزشکی او ادامه مییابد. یالوم در این مسیر، به تأثیرات خانواده، اساتید و تجربیات شخصی بر شکلگیری دیدگاههایش میپردازد.
کتاب من چگونه اِروین یالوم شدم2 (2001) خودزندگینامهایست از اروین دی. یالوم3 (1931) نویسندهی خوشقریحهی آمریکاییِ آثار داستانی فوقالعادهای چون «وقتی نیچه گریست» و روانپزشکی که پس از انتشارِ اثرِ غیرداستانیِ معروفِ خود «نظریه و کاربستِ رواندرمانی گروهی» در سال 1970 به شخصیتی برجسته در حوزهی رواندرمانی بدل شد. یالوم که همواره جهانِ مراجعینش را به تصویر میکشد، در این خودزندگینامه روایتِ زندگیِ خود را شرح میدهد، به واکاویِ خود میپردازد، زندگیِ شخصی و حرفهای درهمتنیدهاش را وصف میکند و چگونگی شکلگیری آثارش و مسیری را شرح میدهد که از او یالومِ کنونی را ساخت. یالوم بهقلم خودش است، این کتاب برای اولین بار در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. او در این کتاب برخلاف آثار دیگرش که بیماران و مراجعهکنندگان را شخصیتهایاصلی قرار داده بود این بار خودش را شخص مورد بحث قرار داده و داستان زندگیاش رااز نوجوانی تا امروز با نگاه روانشناسانهای که دارد نوشته است. او از تکتک سفرهاو علایقش، از زندگی شخصی و همسر و فرزندانش، از همهی رنجهایی که تابهحال درزندگی کشیده است و از چگونگی نوشتن تمام کتابها و آثارش در اینجا صحبت میکند.
ثبت ديدگاه