یک نمایشگاه خیلی بزرگ در کانبرا پایتخت استرالیا با نام راه ابریشم برگزار شد، با حضور کشورهای راه ابریشم و کشورهای غربی. جالب این‌که امروز هم که حدود 200 سال از آن روزها گذشته است، کتاب‌های دینی و کتاب‌های ادبیات همچنان رتبه اول و دوم را در میان کتاب‌های کشورمان را از آن خود کرده‌اند. کتاب مجموعه ای از صفحات کاغذی می باشد که محتوایی بر روی آن ها نوشته شده و به یک دیگر متصل شده اند.

از آن طرف دانشجویی داشتم که در گفتگو و درک مطلب قوی بود، قشنگ فارسی صحبت می‌کرد، موسیقی ایرانی گوش می‌داد به راحتی فیلم فارسی می‌دید، فقط نمی‌توانست بخواند و بنویسد. مثل یک روستایی فارسی زبان که سواد ندارد؛ همین شاگرد در خانواده راحت صحبت می‌کند. معمولاً در آموزش با دومی مشکلی ندارید، یعنی با کسی که فارسی بلد است سرعت آموزش خیلی بالاست.

این نهضت نهضتی درباری بود به‌گونه‌ای که مترجمان مقرّبیِن دربار بودند و مخاطبانِ آن‌ها هم شاه و درباریان. ایرج افشار نیز در مقاله‌ای که سال ۱۳۴۶ در شماره ۲۳ مجله‌ی نگین منتشر شده، به معرفی این اثر پرداخته و نویسنده آن را ناصرالدین شاه معرفی کرده است. می‌گویند شاه ایران سفر به فرنگ را دوست نداشت و حتا ایرانیان را از سفر به فرنگ منع کرده بود، اما با این حال سه بار در عمر خود به اروپا سفر کرد و اتفاقاً سفرنامه‌هایی که نوشت، بعدها الهام‌بخش دیگر نویسندگان ایرانی شد. یک مجموعه برای آشنایی با روش‌ها و نظریه‌های جهانی سبک‌شناسی است و بخش دوم آن سبک شناسی عملی است. ایران و زبان فارسی برای آموزش زبان جاذبه‌های متنوعی دارد؛ از جاذبه‌های توریستی بگیریم، تا اقتصادی و دیپلماتیک.

پس می‌توان این ترجمه کتاب تورات را که درسال 953 هجری قمری همزمان با حکومت صفویان انتشار یافته‌ است، اولین کتاب چاپی به زبان فارسی دانست. نورالله مرادى مشاور اطلاع رسانى رئیس کتابخانه ملى و مسئول خرید نخستین کتاب چاپ شده به خط و زبان فارسی در دنیا روند شناسایی آن و خریداری‌اش توسط این کتابخانه را تشریح کرد. ۱۰ سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی، کریستف بالایی، میشل کویی پرس، ترجمه احمد کریمی حکاک، انتشارات پاپیروس.

۸ سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی، کریستف بالایی، میشل کویی پرس، ترجمه احمد کریمی حکاک، انتشارات پاپیروس. ۷ سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی، کریستف بالایی، میشل کویی پرس، ترجمه احمد کریمی حکاک، انتشارات پاپیروس. ۵ سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی، کریستف بالایی، میشل کویی پرس، ترجمه احمد کریمی حکاک، انتشارات پاپیروس. ۳ سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی، کریستف بالایی، میشل کویی پرس، ترجمه احمد کریمی حکاک، انتشارات پاپیروس.

در یادداشتِ احسان عابدی که در ادامه می‌خوانید، با ناصرالدین شاه رمان‌نویس و نیز تاریخچه‌ی ورود رمان غربی به ایران و پیدایش رمان فارسی آشنا می‌شوید. البته در انتسابِ رمانِ «حکایت پیر و جوان» به ناصرالدین شاه بحث‌هایی وجود داشته است، ازجمله این‌که وقتی نخست‌بار در ۱۲۸۵ قمری در چند شماره از روزنامه‌ی «ملتی» منتشر شد، امضای حکیم‌الملک را در پای خود داشت. اما شواهد بسیار، ازجمله مواردی که آقای عابدی نیز در مقاله‌اش اشاره کرده، گواهی می‌دهند که نویسنده‌ی آن خود ناصرالدین شاه بوده است.

آخرین کتابم ایرانیان و رؤیای قرآن پارسی است که چند ماه پیش به بازار آمد. بنیاد این کتاب بر یک گزارش تاریخی در بارۀ تلاش‌های ایرانیان برای دستیابی به یک ابرمتن شبه مقدس نهاده شده است. و زادمان و زیستمان و سرشت صوری و معنایی سه ابرمتن فارسی (شاهنامه، مثنوی، دیوان حافظ) را بررسیده و کوشیده امکان و امتناع ظهور متن مقدس در زبان فارسی را واکاوی کند.

اما آن شاهِ «قرتی» که در کنار شاهی کردن، به عکاسی و نقاشی و خاطره‌نویسی و… هم معروف است، رمان‌نویس هم بود. فصل تابستان نشانه‌ی جوانی است، چون به قول راوی در این فصل غرور و نخوت گیاهان به اوج می‌رسد و این به حالت یک جوان شبیه است. از میان شاهانِ قاجار، می‌پنداریم ناصرالدین شاه را بیشتر از اسلاف و اخلافش می‌شناسیم و ظاهراً هم چنین است.

بدین گونه کتابهایی پدید آمد که درست مانند همین کتابهایی بود که ما امروز در دسترس داریم. شبیه ترین چیز به کتاب های کنونی، طومارهای طویلی بود که از«پاپیروس» می ساختند. برخی از ویژگی‌ های کتاب‌ های الکترونیکی که باعث شده است کاربرد آن‎ ها گسترش یابد، شامل موارد زیر می باشد. گسترش روز افزون انتشار ومبادله کتاب در سطح بين‌المللی كشورهای جهان را بر آن داشت تا برای شناسايی… ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، به کوشش رمضان، ابراهیم، ص 58، دار المعرفة، بیروت، چاپ دوم، 1417ق. بله، البته آن دانشجو عرب زبان بود و بلاغت عربی را خوب می‌دانست.

این صفحات مسطح که با دست ساخته می شدند رنگ زرد پریده ای داشتند و به وسیله باریکه های درازی به یک دیگر وصل بودند که به دور یک استوانه چوبی یا استخوانی پیچ می خوردند. آنها با کمک نوعی ابزار نوک تیز، نوشته هایشان را که به خط میخی بوده، روی این لوحه های گچی، وقتی که هنوز مرطوب بود رسم می کردند. بیشتر کتابهایی که در قرون وسطی فراهم می گشت کتابهای مقدس، پندها و دیگر کتابهای مذهبی بود. پس از نوشتن، آنها را به اندازه های مساوی می بریدند و از یک طرف همه ی آنها را با بندهای چرمی بهم می پیوستند.