به عقیدۀ افلاطون شعر چیزی بی‌قوام و سبک است و بنابراین نمی‌توان آن را خردمندی دانست. وانگهی شاعر وقتی شعر می‌سراید که دستخوش الهام باشد و توانایی ضبط خویشتن را از دست بدهد. افلاطون، متولد بین سال‌های 428 تا 423 و درگذشته به سال 348 قبل از میلاد، فیلسوف یونانی عصر یونان باستان بود. افلاطون در کنار استادش، سقراط، و شاگردش، ارسطو، از چهره‌های اصلی و بسیار مهم و تأثیرگذار تاریخ فلسفۀ غرب است. آثار او در طول اعصار مختلف به‌طور مداوم خوانده شده و مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته‌اند. افلاطون متأثر از فیثاغورس، هراکلیتوس و پارمنیدس، سه فیلسوف پیشاسقراطی، بود.
دیدگاه‌های او هم بر فلسفۀ مسیحی و هم بر فلسفۀ اسلامی تأثیر بسیاری گذاشته است. افلاطون همچنین مؤسس مدرسه‌ای فلسفی در آتن به نام «آکادمی» بود. از آثار افلاطون می‌توان به کتاب‌های «جمهور»، «ضیافت» و «محاکمه و مرگ سقراط» اشاره کرد. آثار افلاطون معمولاً به صورت مناظره (گفت‌وگو یا دیالوگ) است برای همین برخی آثارش بار دراماتیک و وجه نمایشی دارد. مثلاً مهم‌ترین کتابی که از افلاطون بر جای مانده جمهور است، گفت‌وگوهای سقراط با افراد دیگری که نام دقیق تمامی افراد در آن آورده شده و موضوع گفت‌وگوها پیرامون مسائل مختلفی مثل مرگ، عدالت، تقلید و غیره است. جلد اول تا سوم این دورۀ آثار مربوط به ترجمۀ رسائل افلاطون است و در مابقی جلد سوم 13 نامه از افلاطون و دیگر کتبش منتشر شده است.
سراج بوک متشکل از تیمی جوان، با استعداد و علاقه‌مند به کتاب از سال ۱۳۹۶ فعالیت اینترنتی خود را شروع کرد. با ثبت دیدگاه موافقت خود را با قوانین انتشار نظرات در سایت اعلام می کنم. یه کتابفروشی نُقلی و جمع و جور تو سبزوارِ که میخوایم کتاباشو با همه مردم ایران به اشتراک بذاریم. این تعریفیه که از رومی تو ذهنمون هست و تا همه‌ی خوره کتابای ایران ما رو نشناسن بی خیالش نمیشیم. با ثبت ایمیل می توانید از جدید ترین محصولات آگاه شوید. این کالا فعلا موجود نیست اما می‌توانید زنگوله را بزنید تا به محض موجود شدن، به شما خبر دهیم.
تاکید اندیشه های افلاطون بر نقش و جایگاه اصلی دانشمندان و افراد خبره در اداره امور جامعه است. افلاطون به رهبری جامعه توسط نخبگان عمیقا باور دارد و معتقد است که قدرت گیری عوام که اسیر احساسات زودگذر هستند، باعث از هم گسیختگی جامعه می شود و قدرت واقعی از شایستگان جامعه که نخبگان هستند سلب می شود. منظور او از نخبگان نه نخبگان دینی و یا نخبگان خود گمارده بلکه کسانی اند که از راه زحمت فراوان به کسب دانش نائل شده و به انواع فضایل انسانی از جمله عدم سو استفاده از قدرت شخصی دست یافته اند. اندیشه های نخبه گرایانه افلاطون را در دنیای سیاسی امروز در بسیاری از کشورهای پیرو سیاست دموکرات می توان مشاهده کرد که تلفیقی از رای شهروندان و نظر کارشناسان حوزه ی سیاست است. بعنوان مثال در اتحادیه اروپا بخش مهمی از امور از سوی کارشناسان و متفکرین اداره می شود و بحث درباره توازن میان دمکراسی مشارکتی و نخبه گرایی از مهم ترین چالش های آن است.
دانش و اخلاق دو ابزاری است که تنها نخبگان جامعه می توانند کسب کنند و این دو تضمین این افراد در برابر خطراتی است که افراد عادی را تهدید می کند؛ مانند فساد و بی لیاقتی. افلاطون، معمولا از کلمه ی خدا استفاده می کرد؛ اما کاربرد او از این کلمه بسیار گیج کننده بود. به نظر می رسد که او هم مانند عموم مردم در یونان باستان اعتقاد به چندخدایی دارد که بر قسمت های مختلف جهان حکومت می کنند. افلاطون به طور مکرر از کلمه ی خدا در آثارش استفاده می کند؛ از طرف دیگر او به تبلیغ یک خدا می پردازد که فرمانده و حکمران جهان است. به عنوان مثال افلاطون در کتاب خود، «تیمائوس»، توضیح می دهد که معمار جهان، خدا، با ترسیم مثل و ماده که از قبل وجود داشته اند، چگونه جهان و موجودات آن را خلق می کند.
ثبت ديدگاه